بازسازی بندر صور با هزینه ایران

مولفان تاریخ عهد باستان تکمیل کار نوسازی بندر صور در فینیقیه (لبنان امروز) با هزینه ایران را اواخر ژوئیه (نیمه تابستان) سال ۵۳۵ پیش از میلاد ذکر کرده‌اند. این بندر سه هزار ساله و چهارمین شهر بزرگ لبنان امروز در سال ۵۷۳ پیش از میلاد توسط ارتش بخت‌النصر دوم امپراتور بابل تصرف و ویران شده بود. قدمت ایجاد صور به ۸۵۰ تا ۱۳۰۰ پیش از میلاد می‌رسد (تلفظ یونانی آن «تور» به معنای «صخره میان دریا» است که انگلیسی‌زبان‌ها آن را «تایر» و فرانسوی‌زبان‌ها «تیر» تلفظ می‌کنند). بندر صور (الصور) تا اواخر جنگ جهانی اول و تاسیس کشور لبنان توسط دولت فرانسه، از مناطق سوریه بزرگ‌تر بود. بندر صور ۱۳ سال در برابر ارتش بخت‌النصر مقاومت کرده و در محاصره این ارتش بود که پس از سقوط، به دستور امپراتور بابل ویران شده بود. کوروش بزرگ در سال ۵۳۹ پیش از میلاد و پس از تصرف بابل و انهدام این امپراتوری، دستور داد همه خرابی‌های وارده توسط حاکمان قبلی بابل به هر نقطه‌ای مرمت شوند و هزینه تمامی آنها از خزانه امپراتوری ایران پرداخت شود. به نوشته مورخان کارشناس جهان باستان، کوروش روی نوسازی صور، صیدا و اورشلیم (قدس) که به ایران تعلق گرفته بودند تاکید بیشتری کرده بود زیرا «صور» مرکز تجارت منطقه مدیترانه و مادر سرزمین کارتاژ (تونس و لیبی امروز) بود که مهاجران صور آنجا را ساخته و با کشتی‌های خود تا اسپانیا پیش رفته بودند. بندر صور از آن پس به مدت دو قرن از پایگاه‌های دریایی ایران در مدیترانه بود. به علاوه، ایرانیان در آنجا کارگاه‌های ریسندگی و بافندگی دایر کرده بودند.
«صور» در سال ۳۳۲ پیش از میلاد‌ با اینکه پادگان ایرانی آن بیش از چند هزار سرباز نداشت در برابر حمله اسکندر مقاومت جانانه کرده بود ولی سرانجام پس از هفت ماه محاصره، تصرف و قربانی انتقام اسکندر شده بود و بار دیگر ویران شده بود. به دستور اسکندر، ۳۰ هزار تن از مردم صور کشته شدند. صور در سال ۶۴ پیش از میلاد به دست رومیان افتاد و تا سال ۶۳۴ میلادی ده‌ها بار میان دو امپراتوری ایران و روم دست به دست شد و سرانجام در نیمه قرن هفتم میلادی بدون مقاومت، تسلیم سپاه اسلام شد که از حجاز به آنجا رفته بود.