سفسطه ممنوع

محمدرضا ستوده- ماجرا در ظاهر کمی پیچیده است اما واقعیت این است که اتفاقا همه چیز خیلی ساده و روشن است. شما یک بسته اینترنتی خریداری می‌کنید و شرکت همراه اول یک بسته رزرو ۲ گیگابایتی برای شما در نظر می‌گیرد که اگر آن را لغو نکنید این بسته خود به خود فعال می‌شود. وقتی از همراه اول سوال می‌کنیم که اگر ما این بسته رزرو را نخواهیم تکلیف چیست، در جواب می‌گویند ما به شما اطلاع‌رسانی کرده‌ایم که با تمام شدن بسته‌تان این بسته فعال می‌شود. اگر نمی‌خواهید باید کد لغو آن را وارد کنید.
وقتی به آنها می‌گوییم اگر کسی سواد این کار را نداشت چه؟ در پاسخ می‌گویند بیش از ۹۰ درصد مشترکین ما سواد و هوش مجازی دارند و اگر نخواهند، این بسته رزرو را لغو می‌کنند. وقتی از آنها در مورد فلسفه وجودی این بسته رزرو می‌پرسیم که چرا اصلا چنین بسته‌ای باید وجود داشته باشد می‌گویند ما برای رفاه حال مشترکان بسته‌های رزرو را در نظر می‌گیریم چون وقتی بسته اصلی افراد تمام می‌شود اکثرا متوجه تمام شدن این بسته نمی‌شوند و اینترنت‌شان به نرخ آزاد محاسبه می‌شود. ما برای اینکه مشترکان ضرر نکنند این کار را می‌کنیم. همان طور که دیدید در ابتدا مشترکان باهوش بودند و سواد مجازی داشتند ولی ناگهان سواد مجازی و هوش‌شان ناپدید شد به طوری که اکثرشان متوجه تمام شدن بسته‌شان نمی‌شوند! این در حالی است که این شرکت‌ها از ۱۰ روز مانده به پایان بسته‌های اینترنت، دائما هشدار اتمام بسته را پیامک می‌کنند.
در این‌گونه گفت‌وگوها از این تناقض‌گویی‌ها زیاد پیدا می‌کنید چون معمولا صاحبان کسب‌وکارهای اینچنینی نقشه‌هایی که برای سود بیشتر می‌کشند را پشت طرح‌های حمایت از مصرف‌کننده پنهان می‌کنند و بدتر از همه اینکه منت هم بر سر مصرف‌کننده می‌گذارند.
اما سوالی که اینجا مطرح است این است که وقتی رزرو شدن بسته‌های رزرو را از طریق پیامک اطلاع‌رسانی می‌کنند، چرا از قیمت آن حرفی نمی‌زنند و فقط اعلام می‌کنند که ۲ گیگابایت بسته رزرو برای شما در نظر گرفته شده است؟ چرا این را اطلاع نمی‌دهند که این ۲گیگابایت قرار است ۱۵ هزار تومان برای مشترک آب بخورد؟
اما برگردیم به قسمت اول ماجرا؛ جایی که ما با دوستان به یک اختلاف بنیادین و فلسفی می‌رسیم. اینکه ما به شما اطلاع‌رسانی کرده‌ایم حرفی بی‌منطق و بی‌اساس است. شما وقتی می‌خواهید پولی بابت یک خدمت دریافت کنید باید از آن فرد «اجازه» بگیرید نه اینکه اطلاع‌رسانی کنید و بگویید که ما فلان کار را برایتان کرده‌ایم و پول آن هم کسر خواهد شد، اگر نمی‌خواهید آن را لغو کنید. اقدام برای چنین خدمتی که قرار است مشترک هزینه‌ای را پرداخت کند منوط به «اجازه» است نه اطلاع‌رسانی!
مثل این است که یک نفر به شما بگوید من امروز ساعت ۵ بعدازظهر یک لیوان آب هویج به در منزل‌تان پست می‌کنم و ۲۰ هزار تومان بابت آن از حساب‌تان کسر می‌کنم. اگر نمی‌خواهید، فلان کد را وارد کنید!