آزاد شدن ایران خاوری از سلطه عرب

یعقوب لیث سیستانی (صفار) متولد ۲۵ اکتبر سال ۸۴۰ در حومه شهر زرنج Zaranj (زرنکا Zaranka= زرنگ Zarang ـ افغانستان امروز و واقع در مرز شرقی ایران امروز) مبارز خستگی‌ناپذیر راه تجدید استقلال و یکپارچگی ایران‌زمین و حاکمیت ملی ایرانیان و یک قهرمان ملی، نهم فوریه سال ۸۶۷ مصادف با ۲۰ بهمن کار آزادکردن هرات، بامیان، بلخ، کابل، غزنه و بُست از سلطه عرب (تازیان) را تکمیل کرد.
یعقوب در طول یازده سال بعد نیشابور، گرگان، کرمان، فارس و خوزستان را هم از چنگ عرب خارج کرد و به مهاجرت طوایف عرب به ایران پایان داد. اگر وی به این مهاجرت پایان نداده بود دیری نمی‌گذشت که سراسر جنوب غربی این امروز (خوزستان و نواحی مجاور و حاشیه شمالی خلیج فارس) کلا عرب‌نشین می‌شد و اینک چند کشور عربی به صورت کویت و بحرین و‌…). وی در جریان پیشروی به سوی بغداد برای برانداختن خلافت عباسیان، در ناحیه دیرالعاقول (کنار دجله) با سپاه اعزامی حکومت عباسیان رو‌به‌رو شد و به نبرد پرداخت ولی موفقیت نداشت زیراکه نیروهای خلیفه آب دجله را در مسیر حرکت نظامیان اورا جاری ساخته بودند و در این وضعیت نبرد آغاز شده بود.
یعقوب که خود را برای حرکت دیگری به سوی بغداد آماده می‌کرد پیشنهاد سازش معتمد عباسی خلیفه وقت را رد کرد. وی درخوزستان خود را برای لشکرکشی دیگری به سوی بغداد آماده می‌کرد که پنجم ژوئن ۸۷۹ در گنُدیشاپور براثر بیماری قولنج و در ۳۹‌سالگی درگذشت و در همانجا که اُردو زده بود (حومه شهر) و در محلی به نام شاه‌آباد مدفون شده است.
اگر یعقوب خوزستان را آزاد نکرده بود، ایران بمانند بخش خاوری آن (منطقه آریانا که انگلیسی‌ها بر آن نام افغانستان گذارده‌اند) دارای نفت نبود و از سال ۱۹۰۱ تا کنون دچار این همه تلاطم نمی‌شد. نفت برای ایرانیان که همه به درآمد آن چشم دوخته‌اند بدبختی به بار آورده است از جمله فساد اداری و رقابت بر سر کسب قدرت و‌….