آزمونی دوباره برای چاویستا

مردم ونزوئلا برای شرکت در آنچه پراهمیت‌ترین انتخابات ریاست‌جمهوری که این کشور آمریکای لاتین طی یک دهه گذشته به خود دیده است، پای صندوق‌های رای رفتند. این امکان هست که رای‌دهندگان رهبر جدیدی را انتخاب کنند که بتواند به نظام دیرپای «چاویستا» پایان دهد.
مردم ونزوئلا دیروز (یکشنبه) برای انتخاب رییس‌جمهور جدید تحت نظارت دقیق مخالفان، جامعه مدنی و بازیگران بین‌المللی به پای صندوق‌های رای رفتند. نیکلاس مادورو، رییس‌جمهور کنونی ونزوئلا که به دنبال سومین دوره ریاست‌جمهوری است و رقیب اصلی او و نامزد اپوزیسیون، ادموندو گونزالس اوروتیا به طور گسترده به عنوان گزینه‌های مورد علاقه در نظر گرفته می‌شوند.
مادورو ۶۱ساله که از سال ۲۰۱۳ بر ونزوئلا حکومت می‌کند، متعهد است که «صلح و ثبات» را در این کشور حفظ کند. در حالی که دیپلمات سابق، ادموندو گونزالس اوروتیا که توسط گروه اصلی مخالفان این کشور موسوم به «پلتفرم متحد دموکراتیک» و به دنبال رد صلاحیت «ماریا ماچادو» نامزد قبلی انتخاب شد، متعهد است که صنعت نفت ونزوئلا را خصوصی کند و برای بازسازی بدهی ملی این کشور تلاش کند.
بیش از ۶۳۵ ناظر بین‌المللی، از جمله تیم‌هایی از کارشناسان و همچنین ۶۵متخصص از کمیسیون‌های انتخاباتی در سراسر جهان، بر انتخابات ونزوئلا نظارت خواهند کرد.
نظام حاکم چاویستا، یک جنبش سیاسی با الهام از سوسیالیست‌هاست که تقریبا سه دهه پیش با انتخاب «هوگو چاوز» آغاز شد و تحت رهبری و حمایت نیکلاس مادورو ادامه یافت. اکنون مادورو در کنار ۱۰ نامزد ریاست‌جمهوری رقابت می‌کند و از میان آنها، شانس گونزالس از همه برای شکست دادن مادورو بیشتر است.
گونزالس، یک دیپلمات سابق ونزوئلایی، تا ماه مه که رسما جایگزین ماریا کورینا ماچادو در رقابت‌های انتخاباتی شد، برای ونزوئلایی‌ها چهره‌ای ناشناخته بود. خانم ماچادو به دلیل تقلب و اتهامات فساد که بسیاری آن را تلاشی برای ممانعت از برگزاری انتخابات قانونی می‌دانستند، از نامزدی برای ریاست‌جمهوری منع شد.
ماچادو محافظه‌کار که سابقا قانونگذار بود، پس از پیروزی در انتخابات مقدماتی خود در ماه اکتبر، محبوبیت زیادی کسب کرده بود و حمایت او از گونزالس، او را به یک رقیب قوی در برابر مادورو تبدیل کرد.
عوامل بحران ونزوئلا چیست؟
بحران طولانی‌مدت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ونزوئلا میلیون‌ها نفر را به سمت فقر سوق داده و در نتیجه بزرگ‌ترین بحران آوارگی در جهان را ایجاد کرده است. تخمین زده می‌شود که ۸‌میلیون ونزوئلایی به سایر نقاط آمریکای لاتین، ایالات‌متحده و سایر کشورها مهاجرت کرده‌اند. کشوری که زمانی از نظر اقتصادی مرفه بود، بزرگ‌ترین ذخایر نفت جهان را در خود جای داده است.
به گزارش ایسنا، سوء‌مدیریت مالی این بخش در دوره مادورو، همراه با تحریم‌های سختگیرانه اعمال شده توسط ایالات‌متحده در سال ۲۰۱۹، باعث ایجاد یک اثر دومینویی شده که منجر به فروپاشی اقتصاد ونزوئلا و شروع یک بحران انسانی مداوم شده که مردم را بدون دسترسی به غذا، مراقبت‌های بهداشتی و سایر نیازهای اولیه رها کرده است. بیش از ۸۰‌درصد از مردم ونزوئلا در فقر زندگی می‌کنند.
در این وضعیت، نظرسنجی‌ها شروع به نشان دادن کاهش حمایت از مادورو و نظام چاویستا کرده‌اند. براساس نظرسنجی‌ها، این تغییر، امید را در میان ونزوئلایی‌ها برانگیخته است که انتخابات دیروز را «فرصت نهایی برای تغییر در کشور» می‌دانند. احزاب و رهبران اپوزیسیون از این احساسات برای گردهمایی حامیانشان بهره برده‌اند و فراخوان‌های خود را برای «احیای دموکراسی» تشدید کرده‌اند.
همانطور که بسیاری از ونزوئلایی‌ها آرزوی یک انتخابات قانونی و فرصتی برای خارج کردن مادورو از عرصه قدرت را دارند، نگران هستند که او بتواند راه‌های دیگری برای حفظ قدرت پیدا کند. نیویورک‌تایمز گزارش داد، در صورتی که مادورو در نهایت قدرت را ترک کند، ممکن است به دنبال مذاکره با مخالفان برای خروج از این کشور باشد تا از پیگرد قانونی در دادگاه بین‌المللی اجتناب کند. در عین حال، تعداد کمی از ونزوئلایی‌ها انتظار دارند که انتخابات منجر به برکناری مادورو شود.