21 - 12 - 2022
آسان‌گیری زمینه سهل‌انگاری
مهران کرمی
اگر رییس‌جمهور یا مجلس، وزیر آموزش‌وپرورش را به خاطر مصلحت برکنار نمی‌کنند، پس چه مصلحتی پشت برکناری یک شبه وزیر ارتباطات و تغییرات گسترده در کابینه نهفته است؟
سوانح یکی دو ماهه گذشته در حوزه آموزش و پرورش از حیث تنوع (تصادفات مرگبار اردوهای راهیان نور، سرویس‌های دانش‌آموزی و معلمان، آتش‌سوزی مدارس و تنبیه بدنی دانش‌آموزان) بحرانی عمیق را در ساختار اداری و آموزشی کشور نشان می‌دهد که اگر چه تغییر در مدیریت آموزش و پرورش یکی از ضرورت‌های پشت سرگذاشتن آن است ولی نیاز به خانه‌تکانی اساسی در ساختار نظام آموزشی کشور مساله‌ای است که نمی‌توان آن را به استعفای وزیر یا مسببان مستقیم و غیرمستقیم آن فروکاست. نخستین مشکل در آموزش و پرورش این است که وزیر و دیگر مسوولان خود را مسوول وقایعی که در حوزه تحت امرشان می‌گذرد نمی‌دانند و حاضر هم نیستند مستقیما مسوول را معرفی کنند. مشکل دیگر که اصلی‌تر می‌نماید، سیاسی برخورد کردن با مسایلی است که ذاتا جنبه سیاسی ندارد و مدیریتی- اداری است. این امر باعث می‌شود که متولیان آموزش و پرورش پشت بهانه‌هایی که برای ابقای آنها دست و پا می‌شود خود را پنهان کنند. یکی از شئون و وظایف نمایندگان مجلس نظارت بر عملکرد دستگاه‌های اجرایی است اما این تصور که سوال کردن از وزیر یا استیضاح او به دلایل سیاسی به مصلحت نظام نیست بهانه‌ای شده است برای سوءمدیریت‌هایی که یکی از نتایج کوچک آن از دست رفتن نونهالان و آینده‌سازان کشور و ایجاد روحیه یأس و خشم در جامعه در پی بروز فجایعی چون کشته شدن دختران دانش‌آموز بروجنی و آتش‌سوزی در مدرسه شین‌آباد پیرانشهر است در صورتی که اگر نمایندگان مجلس به وظیفه نظارتی خود عمل کنند به بهترین وجه می‌توانند از شائبه سیاسی‌کاری و تضعیف مدیریت سیاسی و در نتیجه آسیب دیدن نظام پیشگیری کنند.
آنچه امروز به اصل نظام لطمه می‌زند، ندیدن ناکارآمدی‌ها در سطوح مختلف مدیریتی است که به دلیل مصلحت‌سنجی است. کسی منکر مصلحت‌بینی راستین در اداره امور نیست و از قدیم کار ملک تدبیر و تامل بوده است اما نمی‌توان این ناکارآمدی و سوءمدیریت در حوزه آموزش و پرورش را به مصلحت گره زد. ناکارآمدی گرچه ممکن است در ابتدا جزیی به نظر برسد ولی انباشته شدن آن در بخش‌های مختلف متاسفانه پیامد‌هایی جدی به بار می‌آورد که با یک هزینه کوچک می‌توان از تبعات بزرگ‌تر آن دوری گزید. مسوولیت‌پذیری و پاسخگویی دو سویه دارد که یکسر آن پذیرش طرف قاصر یا مقصر است و سر دیگر آن آسان گرفتن بر فرد خاطی است.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد