آغاز کنسرت‌ها با «فالش‌ترین» اجرا!

سرانجام در آخرین روز هفته گذشته، دور باطل تعطیلی کنسرت‌ها در ایران به اتمام رسید تا پس از شش ماه «زانکو» (خواننده جدید و نوظهور پاپ) آغازگر اجراهای زنده باشد؛ کنسرتی که ویدئوهای منتشر شده از آن، اجرایی فالش و پر از بی‌تجربگی را نشان می دهد ولی ریسک‌پذیری این خواننده جوان در این شرایط، موضوعی بود که بسیاری از اهالی موسیقی به آن اشاره داشته‌اند.
در این مدت پیشنهادهای متفاوتی برای آغاز کنسرت‌ها از سوی اهالی موسیقی، اصحاب رسانه و مدیران فرهنگی مطرح شد، ولی بازه زمانی تعطیلی کنسرت‌ها به هر جهت به چندین ماه کشیده شد؛ البته در این مدت اجراهای خصوصی همچون ارکستر ملی ایران، پرواز همای و امید جهان را داشتیم، ولی این اجراها اغلب به‌گونه‌ای نبود که کسی بتواند بلیت بخرد.
حال با گذشت چندین ماه خواننده جوانی که بیشتر با آهنگ «مثلا» معروف شده و تا به حال تجربه کنسرت رسمی نداشته، در مقابل جمعیت قابل توجهی در سالن میلاد نمایشگاه روی صحنه رفت؛ کنسرتی که در ابتدا گمان می‌رفت بلیت‌هایش تا مرز ۶۵۰ هزار تومان به فروش برسد اما در نهایت مشخص شد که سقف قیمت بلیت‌های این کنسرت‌، ۵۰۰ هزار تومان است؛ عددی که احتمالا مبلغی باشد که مخاطبان از این به بعد برای کنسرت‌ها باید پرداخت کنند.
پیش از آغاز ناآرامی‌ها با هر بار نوسان قیمت، نرخ جدیدی برای کنسرت‌ها در نظر گرفته می‌شد که هر بار هشدارهایی درباره‌ تبدیل شدن کنسرت‌ها به کالایی لوکس به میان می‌آمد. هرچند در این حین، تهیه‌کنندگان موسیقی هم در موضع‌گیری خود، این افزایش قیمت‌ها را برخلاف میل باطنی‌شان عنان کرده و در عین حال تاکید می‌کردند که طبیعتا با هر بار موج تورم، هزینه برگزاری کنسرت‌ها نیز بالا می‌رود.
ضمن اینکه، با وجود انتقادهایی که به بالا رفتن قیمت بلیت کنسرت‌ها می‌شود، باید این مساله را هم در نظر بگیریم که کنسرت‌های موسیقی بیش از دو سال و نیم تعطیل بودند و طی بازه‌های زمانی اوج‌گیری کرونا، عملا کنسرتی برگزار نمی‌شد و بسیاری از موسیقیدان‌هایی که هزینه زندگی خود را از طریق اجرا در کنسرت‌ها تامین می‌کردند، با فشار مالی بسیار در بازه زمانی کرونا مواجه شدند تا حدی که مجبور به فروش سازهای خود و یا رفتن به دنبال مشاغل دیگر شدند. ولی وقتی کنسرت‌ها پس از کرونا بار دیگر روی صحنه بازگشتند، مخاطبان با اختلاف قیمت زیادی مواجه شدند و به همین جهت بسیاری میزان افزایش این قیمت‌ها را ناعادلانه تلقی کردند. اکنون وضعیت کنسرت‌ها به گونه‌ای است که با هر وقفه طولانی و البته آن هم در شرایط تورم اقتصادی ایران، شاید واقعا مجبور به لحاظ کردن این افزایش قیمت‌ها باشند، اگرچه که خیلی از آنها معتقدند برگزاری کنسرت در این وضعیت چندان توجیه اقتصادی ندارد، حتی در حوزه پاپ.
ولی شاید بتوان امیدوار بود که برگزاری دوباره کنسرت‌ها هرچند با این قیمت‌ها باعث گردش دوباره چرخه اقتصاد هنر شود و اینگونه هنرمندان و کنسرت‌گذارها بتوانند ضرر مالی خود را به نوعی جبران کنند. اما در نهایت باید دید که آیا می‌توان برگزاری کنسرت‌ها را آن هم با این قیمت‌ها، نشانه‌ای از رونق گرفتن دوباره کنسرت‌ها دانست؟