آقا این چه عکسیه!

پرویز ملک‌مرزبان- برای گرفتن کارت ملی هوشمند‌ به اداره پست مراجعه کردم‌. پس از انجام مراحل اولیه و گرفتن عکس و ثبت‌نام و پرداخت مبالغی، نوبت سه ماهه دادند که به وسیله اس‌ام‌اس اطلاع‌رسانی می‌کنند‌. پس از گذشت چند ماه، اطلاع دادند که کارت ملی هوشمند شما آماده شده و یک هفته فرصت دارید به اداره پست مراجعه کرده و آن‌را دریافت نمایید‌. صبح اول وقت رفتم اداره پست، اما با توجه به صف طویل‌، ازدحام جمعیت جلوی باجه مربوطه و نارضایتی مردم از عدم پاسخگویی و…‌ از گرفتن کارت هوشمند منصرف شدم داشتم برمی‌گشتم که شنیدم کسی مرا از داخل باجه صدا می‌زند، ایستادم. جوانی مودبانه پیش آمد و سلام کرد وگفت‌: اگر برای گرفتن کارت تشریف آوردید مدارک‌تان را بدهید من برایتان می‌گیرم. تشکر کردم و مدارکم را تقدیم‌شان کردم. او هم رفت و در مدت کمی با کارت هوشمندم برگشت‌. سپاسگزاری کردم وگفتم:‌ شما رو به جا نمی‌آورم، گفت: مطالب و خاطرات شما را می‌خوانم، خواستم به این وسیله از شما قدر‌دانی کنم‌. خیلی خوشحال شدم و از او خدا‌حافظی کردم، اما وقتی عکس چاپ شده روی کارت هوشمندم را دیدم دیگر طاقت نیاوردم و رفتم نزد عکاس مربوطه که مشغول عکس انداختن بود‌ و با اعتراض گفتم آقا این چه عکسیه که از من انداختید، مرا ۱۰ سال پیر‌تر نشان می‌دهد. با شرمندگی گفت: ‌درست می‌فرمایید‌. این دوربین و تجهیزات رو اداره پست در اختیار ما گذاشته، که متا‌سفانه از کیفیت مطلوبی برخوردار نیست. حرف‌های متصدی عکس، مرا به یاد عکسی که ۴۵ سال پیش از خودم گرفته شده بود انداخت و بعد هم در ذهنم آن را باعکسی که در سال ۲۰۱۷ با این همه پیشرفت در زمینه عکاسی دیجیتال شده مقایسه کردم، به فکر فرو رفتم.