آلودگی هوا، سومین عامل خطر مرگ‌ومیر در کشور

ایسنا- قائم‌مقام وزیر بهداشت ضمن تشریح عوامل خطر مربوط به مرگ در دنیا‌ گفت: در کشور ما هم دو عامل خطر اصلی مرگ به ترتیب عوامل متابولیک و تغذیه‌ای هستند و آلودگی هوا و مصرف سیگار در رتبه‌های سوم و چهارم به عنوان عامل خطر مرگ قرار دارند. همچنین عامل خطر پنجم هم مصرف مواد مخدر و الکل است.
ایرج حریرچی درباره تاثیر آلودگی هوا بر سلامت و میزان مرگ‌ومیر افزود: اندازه‌گیری تاثیر مستقیم هر عامل خطر یا ریسک فاکتور بر سلامت و نیز بروز بیماری‌ها و مرگ‌ومیر بسیار مشکل و پیچیده است. عوامل خطر دارای تاثیر درازمدت هستند و نیز اثر متقابل و حتی تشدیدکننده هم بر یکدیگر دارند، به همین دلیل بر اساس اطلاعات موجود و با طراحی مدل‌هایی تاثیر هر کدام از عوامل، تخمین زده شده یا محاسبه می‌شود. بر اساس مدل معروفی که انستیتو ارزیابی و سنجش سلامت با مشارکت بانک جهانی در مورد عوامل خطر مرگ تهیه کرده، در کل جامعه جهانی عوامل خطر مربوط به مرگ به ترتیب مربوط به عوامل متابولیک (مثل بالا بودن چربی و قند خون)، بعد عوامل تغذیه‌ای و مصرف سیگار است. همچنین آلودگی هوا در رتبه چهارم و مصرف الکل و مواد مخدر و نیز فعالیت کم بدنی در رتبه‌های بعدی قرار دارند.
حریرچی تصریح کرد: در کشور ما هم دو عامل خطر اصلی اول مرگ به ترتیب همان عوامل متابولیک و تغذیه‌ای هستند و عامل سوم آلودگی هوا و عامل چهارم مصرف سیگار است. همچنین عامل خطر پنجم هم مصرف مواد مخدر و الکل است. باید توجه کرد که محاسبه دقیق این موضوع واقعا مشکل است. در مورد محاسبه و تخمین بار اقتصادی چنین عوامل خطری بر سلامت معمولا از دو رویکرد استفاده می‌شود. رویکرد اول بر اساس هزینه‌های مالی مرگ زودرس یا درآمد عمر از دست رفته است که برای کشور ما طبق برآورد سال ۲۰۱۶ بانک جهانی معادل دوازده‌هزارم تولید ناخالص ملی کشور یا ۱۴۷۹ میلیارد دلار بین‌المللی(PPP) است که نسبت به ۲۰ سال گذشته که این نسبت چهل‌وچهار هزارم تولید ناخالص ملی بود، به طرز چشمگیری کاهش یافته است.
قائم‌مقام وزیر بهداشت همچنین بیان کرد: رویکرد دوم محاسبه بر پایه رفاه و آسایش از دست رفته و طبق هزینه‌هایی که افراد تمایل به پرداخت دارند، تخمین زده می‌شود که این هم بر اساس همان منبع شامل ۴۸/۲ درصد تولید ناخالص ملی یا ۳۰ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار بین‌المللی است که متاسفانه نسبت به ۲۰ سال پیش تغییر چندانی نکرده است. امیدواریم با موفقیتی که در کنترل و کاهش چهار عامل آلودگی هوا شامل منوکسیدکربن، ازن، دی‌اکسید نیتروژن و دی‌اکسید گوگرد در سال‌های اخیر در شهرهای بزرگ حاصل شده است، در مقابله با عامل اصلی و بسیار مهم دیگر که ذرات معلق در هوا هستند و عمدتا از وسایل نقلیه موتوری حاصل می‌شوند، با برنامه‌ریزی مناسب و همکاری بین‌بخشی شاهد نتایج قابل توجه باشیم.