اتحاد و همدلی راز موفقیت پرسپولیس

رضا فراهانی- چند روز گذشته شاهد اظهارنظرهایی از سوی رسانه‌های مختلف مبنی بر این بودیم که بازیکنان پرسپولیس بنا به دلایلی با بازیکن خارجی همدل نیستند و حتی حین بازی به او پاس نمی‌دهند‌. اما این رفتار تا چه حد صحت دارد! در چنین مواردی حضور یک مدیر مدبر برای کنترل شرایط موجود بسیار لازم و حیاتی است‌. خوشبختانه برانکو با توجه به قدرتی که در مدیریت تیم دارد و همچنین برنامه‌‌ریزی‌هایی که از اولین مواجهه با پرسپولیس اجرا کرد توانست همه شرایط را مدیریت کند‌.
از همین‌رو است که همیشه حضور یک فرد بزرگ‌تر در تیم حواشی را کنترل خواهد کرد‌. در حقیقت مقابله برانکو با بازیکن سالاری از اولین روز حضورش حواشی را در شرایط فعلی کنترل کرد‌. هرچند برخورد او در اولین روزهای حضورش موجب قضاوت‌های بسیاری مبنی بر این بود که چرا بازیکن‌ها را نیمکت‌نشین کرده‌ای، اما روند مدیریت خود را ادامه داد و همین روش موجب شد تا بازیکنان پرسپولیس رفتارهای
کنترل شده‌ای داشته باشند‌.
اختلاف در تیم‌های بزرگ مساله‌ای اجتناب‌ناپذیر است‌. اما همیشه حرف اول را در یک تیم بزرگ اتحاد و انسجام بازیکنان می‌زند‌؛ اتحادی که برانکو برای پرسپولیس به ارمغان آورد و امروز هم علیرضا منصوریان چنین اتحادی را برای تیم استقلال برنامه‌ریزی کرده است‌. نباید از این موضوع به سادگی گذر کرد که عدم اتحاد و انسجام سدی سر راه موفقیت تیم خواهد بود‌.
بازیکنان یک تیم فقط در جایگاه هم‌تیمی نیستند، این بازیکنان در واقع هر روز با هم زندگی می‌کنند‌. برگزاری اردوهای آمادگی و زندگی شبانه‌روزی آنها با یکدیگر مستلزم آن است که اتحاد و انسجام مستمر داشته باشند‌ اما این اتحاد به مانند اتحادی که در خانواده شکل‌گیری آن از سوی والدین آغاز می‌شود در تیم هم از سوی بزرگ‌تر‌های تیم است‌. این بزرگ‌تر گاهی مربی است و گاه سرپرست یا مدیر باشگاه‌.
علی‌اکبر طاهری، مدیرعامل باشگاه پرسپولیس در شکل‌گیری اتحاد و انسجام تیم نقش بسیار مهم و اساسی داشت‌. هر چند مدیرعاملی او با انتقادهای بسیاری مبنی بر پرسپولیسی نبودن و حتی غیرورزشی بودن او مواجه بود‌. طاهری اما با مدیریت همه‌جانبه حاشیه‌های تیم را کنترل و در حقیقت حواشی را متوقف کرد‌. او با به‌کارگیری مربی خوشفکر و توانمندی مثل برانکو توانست همدلی و انسجام را به تیم پرسپولیس بازگرداند‌.
روند برنامه‌ریزی پرسپولیس برای انسجام و همدلی بازیکنانش الگوی بسیار مناسبی برای تیم‌های دیگر است‌. بهتر بگوییم حتی این روند را با نگاهی عمیق‌تر می‌توان به ورزش کشور بسط داد و الگوی مناسبی برای ورزش کشور ساخت‌. این اتحاد و همدلی است که آرامش بیشتری به تیم خواهد داد و در پی آن موفقیت‌های کلان‌تر را شاهد خواهیم بود‌.
با نگاه از دریچه اخلاق‌گرایی، اتحاد، بخش کوچکی از اخلاق ورزشی است‌. اتحاد نه تنها از نگاه فردی، بلکه از زاویه گروهی هم ارزش والایی دارد‌. شاید بعضی بازیکنان شیطنت‌های کوچکی در بازی داشته باشند اما این به معنی عدم اتحاد در تیم نیست‌. بی‌شک اگر چنین رفتارهایی از سوی بازیکنان دوباره تکرار شود،‌ برانکو به گونه دیگری رفتار خواهد کرد‌.
به هر رو مربی تیم پرسپولیس به دلیل بازیکنان حرفه‌ای که در این فصل در اختیار دارد،‌ به واقع بسیار جدی‌تر از قبل می‌تواند با بازیکنان برخورد کند‌. در واقع این موضوع حاشیه امنیتی را برای برانکو ایجاد کرده است‌. این حاشیه امنیت اما دقیقا با امنیت بازیکنان در نوع رفتارشان در تضاد است‌. دور شدن از چارچوب‌های همدلی و اتحاد تیم موجب می‌شود برانکو به راحتی بازیکن را به شکل بلندمدت نیمکت‌نشین کند‌. از همین‌رو است که بازیکنان در نوع رفتار خود توجه ویژه‌ای خواهند داشت‌.