اردوغان یا قلیچداراوغلو؟

نگاه‌ها در ترکیه به روز انتخابات ریاست‌جمهوری و پارلمانی ۱۴ می ‌(۲۴ اردیبهشت) دوخته شده است. در این میان علاوه بر فضای داخلی ترکیه، کشورهای منطقه و چه بسا جهان نیز با دقت تحولات انتخاباتی ترکیه را تحت نظر دارند. یکی از کشورهایی که در سال‌های اخیر روابط تنگاتنگ و حساسی با ترکیه برقرار کرده، روسیه است و دو کشور در پرونده‌های مختلفی از جمله سوریه، اوکراین و بحران قره‌باغ با یکدیگر تعامل دارند، در این راستا وبگاه شبکه المیادین در گزارشی به این موضوع پرداخته و نوشته که ولادیمیر پوتین به شکل علنی از اردوغان حمایت کرده است.
در این مقاله به قلم «حسنی محلی» شهروند ترکیه‌ای سوری‌الاصل، آمده است که افتتاح نیروگاه هسته‌ای «آق‌قویو» در تاریخ هفتم اردیبهشت که با حضور مجازی ولادیمیر پوتین انجام گرفت، کمک قابل توجهی برای کمپین انتخاباتی اردوغان به شمار می‌رفت. به خصوص اینکه رییس‌جمهور روسیه در سخنانی زبان به تمجید از اردوغان گشود و گفت:‌ «جناب رییس‌جمهور آقای اردوغان به خوبی می‌تواند اهداف را مشخص کرده و قاطعانه به سمت آنها حرکت کند و این روشی است که روسیه از آن حمایت می‌کند تا زمانی که مشارکت با ترکیه به نفع هر دو طرف باشد و منافع دو کشور را تامین کند.»
پوتین حتی پا را فراتر گذاشت و از اردوغان به خاطر «اقداماتی که برای کشورش و در راستای توسعه خدمات‌رسانی به مردمش» انجام می‌دهد تقدیر کرد و گفت که از سطح روابط میان مسکو و آنکارا بسیار خشنود است و شخص اردوغان در این مورد نقش بالایی ایفا کرده است. به گزارش فارس، حسنی محلی افزود: «اعلام حمایت ولادیمیر پوتین از رییس‌جمهور ترکیه با این صراحت موجب افزایش روحیه اردوغان و هوادارانش شد. از سوی دیگر اطلاعاتی منتشر شده است که نشان می‌دهد پوتین دستور سپرده‌گذاری ۳۰ میلیارد دلاری در بانک مرکزی ترکیه را در روزهای آینده و قبل از برگزاری انتخابات صادر کرده است. چند ماه پیش نیز روسیه ۲۰ میلیارد دلار در بانک مرکزی ترکیه در راستای مقابله با کاهش ارزش لیر سپرده‌گذاری کرده بود به‌طوری که ارزش لیر هم‌اکنون ۲۰ دلار است و بسیاری پیش‌بینی می‌کنند که پس از انتخابات ارزش لیر به شدت افت کرده و هر دلار به ۳۰ تا ۳۵ لیر برسد.»
این تحلیلگر ترکیه‌ای سپس نوشت: «برخی اطلاعات از احتمال دخالت فنی روسیه در روند شمارش آرا به نفع اردوغان حکایت دارد، در مقابل نیز ادعاهای دیگری در خصوص دخالت آمریکا به نفع رقیب اردوغان وجود دارد. اما به هر شکل همه می‌دانند که اردوغان تمام ظرفیت‌های دولتی، ظرفیت‌های قانون اساسی و قانونی برای تضمین پیروزی خود به هر بهایی که باشد را بسیج کرده است.»
به نوشته حسنی محلی، همه به خاطر دارند که پوتین در ۲۴ آگوست ۲۰۱۶، یعنی در پانصدمین سالگرد نبرد مرج دابق (ورود سلطان‌سلیم به سوریه) به ارتش ترکیه چراغ سبز نشان داد تا وارد سوریه شده و در آنجا ماندگار شود، دخالت نظامی که موجب دست برتر ترکیه در دیگر پرونده‌ها از جمله لیبی، عراق، سومالی و قفقاز شد.
بنابراین در این هفت سال گذشته پس از آن چراغ سبز مسکو، روابط شخصی اردغان و پوتین روز به روز گسترش یافت و مناسبات روسیه و ترکیه را در همه زمینه‌ها تحت تاثیر قرار داد، از خرید جنجالی اس-۴۰۰ از روسیه تا ساخت رآکتور هسته‌ای ۳۰ میلیارد دلاری تا اینکه هم‌اکنون ترکیه حدود ۴۵ درصد گاز مورد نیاز خود را از روسیه تامین می‌کند.
همه اینها، علاوه بر جزئیات دیگر در روابط ترکیه و روسیه، کافی بود تا خشم واشنگتن و متحدانش غربی‌اش را در پی داشته باشد. به خصوص پس از اینکه ترکیه از پایبندی به تحریم‌های اعمال‌شده از سوی غرب علیه روسیه خودداری کرد. از سوی دیگر حمایت و تعریف و تمجید صریح پوتین از اردوغان در روزی انجام شد که «کمال قلیچدار‌اوغلو» نیز در پیامی به کنفرانس روشنفکران در مسکو به اهمیت روابط با روسیه تاکید کرده بود و روابط با این کشور را در دوره‌های مختلف از جمله عثمانی، در دوره شوروی و روابط گرم میان لنین و آتاتورک یادآور شده بود. کمال قلیچدار‌اوغلو در این پیام گفته بود که همکاری روسیه و ترکیه در صورت پیروزی او در انتخابات گسترش خواهد یافت.
ارسال نامه قلیچدار‌اوغلو به این کنفرانس و تاکید بر روابط با روسیه، پس از آن انجام شد که رسانه‌های نزدیک به اردوغان نوشته بودند که در صورت شکست او در انتخابات، احتمال تیرگی روابط میان آنکارا و مسکو وجود دارد و برخی افراد نزدیک به قلیچدار‌اوغلو از جمله «احمد داوود‌اوغلو» و «مارال آکشنر» و دیگران از روابط نزدیک میان اردوغان و پوتین صراحتا ابراز نارضایتی می‌کنند.
همچنین اطلاعات دیگری از وعده‌های واشنگتن و برخی پایتخت‌های غربی برای حمایت از مخالفان علیه اردوغان در ازای فاصله گرفتن آنکارا از مسکو پس از پیروزی قلیچدار‌اوغلو در انتخابات حکایت دارد. در این راستا حمایت آمریکا و کشورهای اروپایی از احزاب چپ و احزاب کُرد از جمله شاخه پ‌ک‌ک در سوریه را می‌توان در ضدیت با اردوغان تعریف کرد.
راهبرد سیاست خارجی قلیچدار‌اوغلو
در این میان انتقادات زیادی علیه کمال قلیچدار‌اوغلو به دلیل عدم توضیح در خصوص سیاست خارجی مدنظر خود وجود دارد و برخی نیز دلیل آن را عدم یکدست بودن نظرات اعضای ائتلاف «ملت» که از پنج حزب با گرایش‌های مختلف است می‌دانند.
در این میان باید به این نکته اشاره کرد که اگر قلیچدار‌اوغلو بخواهد سیاست خارجی آتاتورک را پیش ببرد، این به منزله ارتباط نزدیک با روسیه خواهد بود، چرا که آتاتورک روابط خوبی با رهبران شوروی داشت و اگر کمک‌های لنین نبود، آتاتورک نمی‌توانست در جنگ استقلال علیه کشورهای استعمارگر از جمله فرانسه و انگلیس و ایتالیا که به شکل مستقیم حمایت آمریکا و یونان را با خود داشتند، پیروز شود. شاید به همین دلیل بود که کشورهای غربی در قرارداد لوزان (۱۹۲۳) به سرعت استقلال ترکیه را به رسمیت شناختند تا این کشور بیش از آن به سمت شوروی گرایش پیدا نکند.