ارکان مدیریت بحران در ژاپن

مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارشی به بررسی جایگاه و ارکان مدیریت بحران در ژاپن پرداخت. دفتر مطالعات سیاسی این مرکز در گزارشی با عنوان «مطالعه تطبیقی مدیریت بحران (۱): مدیریت بحران در ژاپن؛ جایگاه و ارکان» بیان می‌کند که بحران‌های طبیعی و انسانی در اکثر موارد رویدادهایی آسیب‌زا به‌ شمار می‌آیند که نیازمند مدیریت و کنترل مرحله‌ای هستند. مدیریتی با چنین ماهیت، علاوه‌ بر تدوین برنامه‌ها و اقدامات اجرایی کارآمد، ترتیبات و تشکیلاتی را می‌طلبد تا بحران‌ها در تمامی مراحل اعم از قبل، حین و بعد از وقوع کنترل شوند و خسارت‌ها به حداقل برسد. مدیریت بحران اغلب و در اکثر موارد ماهیتی هماهنگ‌کننده دارد. بر این اساس، جهت مدیریت مطلوب بحران‌ها، شناخت جامع الگویی از مدیریت بحران با ماهیت هماهنگ‌کنندگی، مسیری برای یادگیری هر‌چه بیشتر در این زمینه است.
در این گزارش آمده است که به نظر می‌رسد الگوی کشور ژاپن انتخابی مناسب باشد زیرا مطالعه مدیریت بحران در این کشور به‌ دلیل قرار گرفتن در بستر وقوع بحران‌های طبیعی در سطح زمین، آزمون و خطاهای بسیار در چگونگی مدیریت بحران‌هایی مانند زلزله، سونامی، سیل و… متحمل شدن خسارت‌های فراوان جانی و مالی و درنهایت انباشت آموخته‌های مدیریتی و اجرایی در این زمینه، اصولی آموزنده و هدایت‌کننده به ارمغان خواهد داشت. در این گزارش جایگاه و ارکان مدیریت بحران در کشور ژاپن بررسی شده‌ است.
براساس یافته‌های این گزارش اصول راهنمای حاصل از خوانش و بررسی جایگاه و ارکان مدیریت بلایا در ژاپن گویای این است که تفکیک رهبری و مدیریت بحران در ژاپن به دو بخش رهبری پشتیبانی و رهبری عملیاتی در دو مقیاس ملی و محلی حکایت از تقسیم سازماندهی شده نقش‌ها و مسوولیت‌ها در این عرصه دارد. بدین ‌معنا که نقش‌های تدوین سیاست‌ها، برنامه‌های پایه و همچنین مسوولیت هماهنگی و اجرای دقیق و سریع اقدامات مدیریت بلایا را بازیگران مشخص و گوناگونی در مقیاس‌های مختلف ملی (کابینه) و محلی (استانداری‌ها و شهرداری‌ها) بر‌عهده دارند.
این گزارش ادامه می‌دهد که مهم‌ترین ویژگی حکمرانی در مدیریت بلایا در مقیاس ملی در ژاپن این است که نقش و جایگاه هر دو رهبری پشتیبانی و عملیاتی در آن دارای اقتدار سیاسی- اداری است که هر ‌کدام از این رهبری‌ها به‌ ترتیب به شخص اول سیاسی- اداری در مملکت یعنی نخست‌وزیر و همچنین وزیر دولت در مدیریت بلایا در کابینه سپرده شده ‌است. تدبیر چنین ترتیباتی در این کشور برجستگی مدیریت بلایا، قرار گرفتن در رأس امور و باور داشتن به بلایا و احتمال وقوع آن را به ذهن متبادر می‌کند.
این گزارش در ادامه بیان می‌کند که مقام وزیر دولت در مدیریت بلایا در کابینه ژاپن به‌ عنوان وزیر هم‌رده با سایر وزرای کشور، در رأس رهبری عملیاتی در مدیریت بلایا فعالیت می‌کند که تعریف این نقش جدید در کابینه به مثابه چاره‌اندیشی و تمهید مهم دولت ژاپن جهت ارتقای یکپارچگی و هماهنگی سیاست‌های مدیریت بلایا میان سایر وزارتخانه‌ها و سازمان‌های متعدد و مرتبط در مدیریت بلایا و همچنین غلبه بر بخشی‌گرایی بوروکراتیک در این حوزه است. وجود چنین وزیری در میان سایر وزرای کشور بیش از پیش ماهیت هماهنگ‌کنندگی مدیریت بلایا در ژاپن را نمایان و تقویت می‌کند.
این گزارش ادامه می‌دهد که دولت ژاپن به‌ دلیل تجربیات مکرر در مدیریت و مقابله با بلایا، ترکیبی از سیستم‌های مدیریت اضطراری عمودی و افقی را توسعه داده است. به‌ طور عمودی، هم دولت و هم حکومت‌های محلی اقدامات پیشگیری و پاسخ به بلایا را بر‌عهده دارند که در صورت بروز بلایا به برنامه‌ریزی و هماهنگی می‌پردازند. به‌ صورت افقی، وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مختلف دخیل در مدیریت بلایا در مقیاس ملی و محلی شبکه مشترک واکنش به بلایا را تشکیل می‌دهند و تحت هدایت «ستاد مدیریت بلایا» در سطوح ملی و محلی با یکدیگر همکاری می‌کنند.
در این گزارش بیان می‌شود که در ژاپن در حوزه مدیریت بلایا شکلی از تمرکززدایی از نقش و مسوولیت‌های مقابله و مدیریت بلایا انجام شده که تمامی آنها به عرصه‌های واقعی و عملیاتی مدیریت بلایا یعنی حکومت‌های محلی (استانداری‌ها و شهرداری‌ها) واگذار شده ‌است؛ جایگاه، اقتدار نهادی، اختیار، صلاحیت، قابلیت و مسوولیت‌های مهم حکومت‌های محلی به مثابه رهبران پشتیبان و عملیاتی در مقیاس محلی، نقشی متمایز و مکملی را به آنها در تمامی مراحل برنامه‌ریزی و مدیریت بلایا اعطا می‌کند. تدوین و اجرای برنامه‌ها، هماهنگی کامل نهادها و سازمان‌های دخیل در مراحل مدیریت بلایا، حضور در تمامی مراحل مدیریت بلایا اعم از انجام اقدامات پیشگیرانه مانند صدور مقررات، مجوزها، دستورالعمل‌ها، آموزش، مانورهای ایمنی، صدور و انتقال اطلاعات و هشدارها، فعالیت‌های تخلیه و نجات، تامین و توزیع کالاهای اولیه در شرایط اضطراری، هماهنگی کلی بازیابی و احیای معیشت در مرحله بازیابی و بازسازی و همکاری با بخش خصوصی و سازمان‌های جامعه مدنی از وظایف مهم حکومت‌های محلی در مدیریت بلایا در ژاپن محسوب می‌شوند.
این گزارش مطرح می‌کند که در تمامی بلایا، استانداری‌ها و به ‌ویژه شهرداری‌ها بازیگران پیشرو در خط‌مقدم مدیریت و مقابله با بلایا هستند که با اقتدار، صلاحیت، دانش و آگاهی ژرف خود در مورد شرایط و ویژگی‌های محلی استان یا شهر خود، نقش مهمی را در مدیریت بلایا در ژاپن ایفا می‌کنند و به ‌بیانی دیگر اثر و نقش هم‌افزایی در مدیریت بلایا را بر‌عهده دارند.
در این گزارش آمده است که مدیریت بلایا در ژاپن تنها در صورت وقوع یک فاجعه بزرگ یا خاص که آثار زیانباری برای کل کشور داشته ‌باشد، صورت متمرکزی می‌یابد و وجود قدرت واحد و متمرکز در مواجهه با چنین فجایع ضروری تلقی می‌شود. در این صورت ستادهای مدیریت بلایای شدید، خاص و بزرگ‌مقیاس (در کابینه و محل فاجعه) با صلاحدید نخست‌وزیر و ریاست وزیر دولت در مدیریت بلایا تشکیل‌می‌شود که در مراحل مختلف مدیریت بلایا مانند پیشگیری، مقابله و بازیابی و همچنین اقدامات کنترل اضطراری به فعالیت می‌پردازد.
این گزارش توضیح می‌دهد که وجود شورایی با نام «شورای ارتباطی پشتیبانی از تندرستی و سلامت بازماندگان» در بالاترین رده سیاستگذاری در مدیریت بلایا یعنی شورای مرکزی مدیریت بلایا، نشان می‌دهد که در ژاپن علاوه ‌بر سلامتی جسمی بازماندگان در محیط بغرنج فاجعه، تامین و حفظ سلامتی روحی و روانی آنها و ایجاد محیط امن روانی برای بازماندگان امری اولویت‌دار در افزایش کیفیت مدیریت بلایاست.
این گزارش مطرح می‌کند که نکته قابل‌ تامل حاصل از بررسی مدیریت بلایا در ژاپن این است که قانون پایه مقابله با بلایا و سایر قوانین مرتبط به‌ طور مکرر پس از هر ‌یک از بلایای رخ داده و به‌ ویژه بلایای بزرگ‌مقیاس و حصول درس‌ها و تجربه‌ها، مورد بررسی، بازنگری و اصلاح قرار می‌گیرند. همچنین گزیده اصلی درباره ماهیت مدیریت بحران در ژاپن این است که «مدیریت بحران در این کشور ضمن داشتن هویتی ملی و متمرکز (مستقر در کابینه دولت)، بی‌کم و کاست محلی و غیرمتمرکز است».