ارکستر سمفونیک کشورها جای کشف استعداد نیست

ماجرای اخراج نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران در این روزها، یکی از مهم‌ترین اتفاقاتی است که جامعه موسیقی ایران با آن مواجه است. نوازندگان اخراجی ارکستر سمفونیک تهران، جوابیه‌ای برای گفت‌وگوی مدیرعامل بنیاد رودکی ارسال کرده‌اند که در ادامه می‌خوانید.
در متن این جوابیه آمده است:
«جناب آقای مهدی سالم
با سلام و احترام
از آنجا که چند روز پیش، مصاحبه‌ای از سوی شما با سایت
«موسیقی ما» منتشر شد، مواردی مورد بحث قرار گرفت که موجب تعجب اهل فن و دیگر خوانندگان شد و ذهن خواننده به این سو می‌رود که مشاوران جنابعالی عمدا یا سهوا، دانسته یا ندانسته مقصود نادرست و گمراهی دارند. از این رو، بر آن شدیم تا به عنوان متخصصان این حرفه و هنر و کسانی که نزدیک به ۲۰ سال در زمینه موسیقی در هنرستان و دانشگاه تحصیل کرده و تا بالاترین درجه هنری کشور یعنی ارکستر سمفونیک حضور داشته‌ایم، جنابعالی را همراهی کرده و مواردی را به نظر شما بزرگوار برسانیم.
۱- در هیچ‌یک از ارکسترهای دنیا بر اساس جایگاه و صندلی حقوق پرداخت نمی‌شود، بلکه براساس سال‌های حضور آن نوازنده و سابقه و تجربه در ارکستر، حقوق دریافت می‌کنند. این تفکر اشتباه است که صندلی نوازندگان مانند پرداخت هزینه بلیت صندلی و جایگاه مخاطب باشد. اعتراض نوازندگان بر اساس اصل نادرست این موضوع بوده است.
۲- درباره انتخاب نوازندگان توسط رهبر ارکستر باید خاطرنشان کرد هر رهبری به خصوص رهبر مدعو، نمی‌تواند نوازنده ارکستر را انتخاب کند (زیرا نوازندگان ثابت ارکستر میزبان و رهبران مهمان هستند) و اتفاقا این مورد بالعکس است و این رهبر ارکستر است که ابتدا به عنوان رهبر مهمان در یک کنسرت حضور خواهد داشت و از سوی نوازندگان و بعد نسبت به رضایت مخاطبین انتخاب می‌شود.
برای مثال انتخاب رهبر از سوی نوازندگان ارکستر فیلارمونیک برلین نمونه‌ای در این مورد است.
۳- مورد دیگری که قابل ذکر است، بررسی درباره امتحان ارکستر در تمام دنیاست، در هیچ ارکستری در دنیا بدنه اصلی ارکستر تغییر نمی‌کند، از آنجا که هر شهر در هر کشوری دارای چندین ارکستر مجلسی، سمفونیک، فیلارمونیک، باله و اپراست، یک نوازنده‌ای از ارکستری به ارکستر دیگر بر اساس سلیقه یا درآمد بهتر تغییر مکان داده و شغل خود را از دست نمی‌دهد. همچنین نوازنده‌ای بعد از گذشت ۳۰ سال حضور در ارکستر بازنشسته می‌شود. از این رو مدیران ارکستر برای تنها یک یا چند جایگاه مشخص و پست خالی در ارکستر فراخوان امتحان منتشر می‌کنند.
در سومین عکسی که در این متن آمده است، فراخوان چند ارکستر حرفه‌ای دنیا برای جایگاه مشخص قابل مشاهده است.
۴- بیان این موضوع که بنیاد رودکی به دنبال کشف استعداد است، در ذهن مخاطب تداعی‌کننده برنامه‌های استعدادیابی (تلنت‌شو) می‌شود، اما ارکستر سمفونیک کشورها جای کشف استعداد نیست، بلکه هر موزیسین باید راه دشوار تحصیل در این هنر را سپری کند و از هنرستان و کنسرواتوار موسیقی زیر نظر معلمین دلسوز و حرفه‌ای رشد کند و در دانشگاه ادامه تحصیل دهد و سپس با یک‌بار امتحان در برابر ژوری «تشکیل شده از نوازندگان همان ارکستر» به ارکستر راه پیدا کند و در کنار دیگر نوازندگان باتجربه پا در عرصه دنیای حرفه‌ای گذارد.
۵- لطفا به سال حضور نوازندگان ارکستر شیکاگو و ارکستر فیلارمونیک برلین که از حرفه‌ای‌ترین ارکسترهای جهان هستند توجه کنید، آیا در کشوری مثل آلمان با جمعیت ۸۴ میلیون یا آمریکا با جمعیت ۳۴۰ میلیون نفر، استعدادهای دیگری وجود ندارد که راه به ارکسترهای مذکور یابند؟!
قطعا دارند، اما مدیران می‌دانند اصل ارکستر بر هم‌نوازی چندساله نوازندگان کنار یکدیگر و تجربه ارکسترنوازی و آنسامبل و ‌هارمونی بین نوازندگان است و بدنه اصلی ارکستر دارای ارزش خاصی است.
۶- از آنجا که اشاره به دریافت حقوق نوازندگان در دوران کرونا را نیز داشتید، باید به آگاهی شما بزرگوار برسانیم همان‌طور که خود مطلع هستید، پایه حقوق نوازندگان بر اساس حقوق یک فرد متخصص در یک شغل و رشته نیست، بلکه پایین‌ترین پایه حقوق و بر اساس حقوق کارگری است و باید اشاره کرد در سال ۱۳۹۴ بنیاد رودکی حقوق و بیمه نوازندگان را به صورت کامل پرداخت نکرده و این سال جزو سوابق کاری ایشان حساب نشده است! و در کلام آخر خواهشمند است، مطلبی با عنوان (آزمون ارکستر در آلمان چگونه است) که مصاحبه نوازنده اصلی ارکستر و ‌ساز تیمپانی یکی از حرفه‌ای‌ترین ارکسترهای آلمان (ارکستر گِواندهاوس لایپزیگ) درباره شیوه صحیح و قاعده آزمون ارکستر که در دنیا مرسوم است را بیان می‌کند، ملاحظه فرمایید. امید است هدف قلبی ما نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران را درک کرده و بدانید این‌جانبان بعد از گذشت ۶ ماه تلاش برای بهبود وضعیت موجود، متاسفانه با تنگ‌نظری‌های مدیریت ارکستر روبه‌رو شدیم و برخلاف نظر محترم بنیاد رودکی هیچ‌یک به دنبال شانتاژ خبری نبوده، بلکه فقط دلسوز و نگران وضع اسفبار حاضر ارکستر سمفونیک تهران هستیم.
با سپاس»