از جنگ اقتصادی تا حمله به چند فرهنگی

مجتبی صدریا- رهبرانی هستند که وجودشان، فعالیت‌هایشان و کلام‌شان مساله‌برانگیز است. هر یک از تمدن‌های دنیا در روند تکامل خود و به روز شده جهانی‌شان، ویژگی‌هایی کسب کرده‌اند. اگر مثلا تمدن چین ویژگی‌اش تثبیت و رشد آیین‌ها بوده است، در ایالات متحده که تمدن یا فرهنگ نامیدن آن مورد بحث است، در ۵۰ سال اخیر هم به خود و هم به جهان چهره چندفرهنگی ارائه کرده و این چهره تاثیرات بزرگ و مثبتی بر دنیا داشته است.

یکی از ویژگی‌های عملی جامعه ایالات متحده در این دوران این بود که اگر با یک انگلیسی متعارفی صحبت می‌کردید و اسم کوچک‌تان خیلی عجیب و غریب نبود، کسی کاری نداشت که قومیت‌تان چیست، کجا به دنبا آمده‌اید و یا والدین‌تان به چه زبانی صحبت می‌کنند.

این اوضاع در حال زیر  و رو شدن است، زیرا آقای ترامپ که جنگ اقتصادی را با چین شروع کرده و از جنگ سیاسی با ایران می‌گوید، حال کج‌روی‌های فکری و گفتاری‌اش را علیه جامعه چندفرهنگی ایالات متحده سازمان داده است.

اینکه انتخابات دور دوم ریاست‌جمهوری وی به شدت در خطر است و وی را مجبور کرده محافظه‌کارترین لایه‌های اجتماعی آمریکا را به مثابه پایگاه انتخاباتی خود گزینش کند، تغییری در ارزیابی از ماهیت نژادپرستانه گفتارهای اخیر وی در رابطه با جناح‌ها و کسانی که در دنیای سیاستگذاری ایالات متحده هستند ایجاد نمی‌کند.

آقای ترامپ به شدت در حال پارو زدن برای عقب نشستن از فاصله‌ای است که در منجلاب نژادپرستی طی کرده است. تفسیر عمده مفسران دستگاه‌های ارتباط جمعی ایالات متحده در چند روز اخیر پیرامون گفتارهای نژادپرستانه ایشان پژواک وسیع جهانی داشته است. یک بعد اجتماعی ایالات متحده که کمتر به آن توجه می‌شود آلمانی بودن منشأ اکثر جمعیت سفیدپوست ایالات متحده است به خصوص کسانی که قبل از جنگ جهانی دوم در آن کشور هستند یعنی آلمانی‌هایی که خود فاقد تکثر فرهنگی در آن زمان بوده‌اند.

اتفاقا جالب است که ذکر کنیم خود آقای ترامپ منشأ آلمانی دارد. حمله کردن به این بعد جامعه ایالات متحده، یعنی چندفرهنگی بودن آن در حقیقت به معنی حمله کردن به یک دستاورد بشری است و به نظر می‌آید این حمله ناجوانمردانه هزینه گزاف‌تری از جنگ اقتصادی یا سیاسی برای آقای ترامپ و هم‌کسوتانش به وجود خواهد آورد.

Modjtaba.sadria@yahoo.co.uk