5 - 04 - 2020
از حراج ۷۰ درصدی تا هزینه ۱۴۴ میلیون دلاری
۱۱ کمپانی تولید البسه ورزشی در جام ملت‌های آسیا حضور دارند و پیش‌بینی می‌شود قهرمان جام از بین مشهورترین آنها باشد در عین اینکه چند برند غیرمشهور و بومی هم در این جام حضور دارند؛ کمپانی‌هایی که برخی از آنها ارقام گزافی برای عقد قرارداد با فدراسیون فوتبال کشورشان بسته‌اند. آنها امیدوار به موفقیت تیم‌های کوچک آسیایی هستند تا همراه با ستاره‌های این تیم‌ها اوج بگیرند و در عرصه بازار جهانی تولید پوشاک ورزشی جایی برای خود دست و پا کنند. نکته جالب اینکه برخلاف قاره آفریقا اینجا از پوما و آل‌اشپورت خبری نیست.
نایکی
فدراسیون فوتبال کره‌جنوبی از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۹ قراردادی هشت ساله به ارزش ۱۲۰ میلیون دلار (سالانه معادل ۱۵ میلیون دلار) با این شرکت به امضا رسانده است. لازم به توضیح است که فدراسیون فوتبال کره‌جنوبی این مبلغ را تنها در ازای درج اسووش نایکی روی پیراهن تیم ملی فوتبال خود دریافت می‌کند.
تیم ملی فوتبال چین نیز سالانه ۵/۱۴ میلیون یورو بابت اسپانسری این کمپانی دریافت می‌کند. استرالیا مدافع عنوان قهرمانی نیز در دوران قرارداد ۱۱ ساله خود با نایکی که از سال ۲۰۱۲ آغاز شده به سر می‌برد. شایان ذکر است سه تیم فرانسه، انگلیس و برزیل به ترتیب سالانه ۵۴، ۴۶ و ۳۲ میلیون دلار درآمد از این حامی تامین‌کننده لباس دارند که این ارقام بیشترین رقم قرارداد تامین لباس برای یک تیم ملی فوتبال در جهان محسوب می‌شود.
آدیداس
فدراسیون فوتبال ژاپن از قرارداد هشت ساله از ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ با آدیداس، درآمد ۱۴۴ میلیون دلاری (سالانه ۱۸ میلیون دلار) کسب می‌کند که هم‌ارزش با رقم قرارداد فدراسیون فوتبال آرژانتین با این شرکت است. فدراسیون فوتبال ژاپن از هم‌پیمانان و شرکای قدیمی آدیداس است. خاطرنشان می‌سازد دو تیم اسپانیا و آلمان به ترتیب سالانه ۳۲ و ۳۰ میلیون دلار درآمد از این حامی تامین‌کننده لباس دارند که این قراردادها در رده چهارم و پنجم گران‌ترین قراردادهای تامین لباس برای یک تیم ملی فوتبال قرار دارند.
فدراسیون فوتبال ایران نیز در یک اقدام بی‌نظیر طی قراردادی با ۷۰ درصد تخفیف مبادرت به خرید پیراهن‌های آدیداس سفید با کد محصول CE1717 کرده که لوگوی فدراسیون به همراه نشان یوزپلنگ ایرانی روی آن الصاق شده است. این در شرایطی است که در سال ۲۰۰۶ پیش از شروع جام‌جهانی، قراردادی میان فدراسیون فوتبال ایران و شرکت پوما -غایب بزرگ جام هفدهم- منعقد شد که ارزش آن رقمی حدود ۷۰۰ هزار یورو بود. در متن این قرارداد شرکت پوما متعهد شده بود کیفیت البسه تیم ملی ایران هم‌تراز لباس تیم‌های ملی ایتالیا و جمهوری چک باشد.
شش تیم حاضر در جام ملت‌های آسیا از برندهای نوپای داخلی تولید لباس ورزشی استفاده می‌کنند و قید برندهای معتبر و باکیفیت جهانی را زده‌اند. چهار تیم از این شش تیم هند، تایلند، فیلیپین و کره‌شمالی هستند که به سراغ برندهای داخلی در ازای یک مبلغ مناسب در قالب قرارداد حرفه‌ای و سودآور برای تیم ملی رفته‌اند. از آن میان، اقدام موجه و قابل دفاع فدراسیون فوتبال هند در کنار گذاشتن برند باکیفیت و معتبر نایکی و استفاده از یک برند داخلی سبب درآمدزایی برای تیم ملی فوتبال این کشور در آستانه جام ملت‌های آسیا شد.
گفته می‌شود این قرارداد درآمدی حدود ۲۵۰ هزار یورو برای این فدراسیون به همراه داشته است. تایلند نیز از یک برند داخلی به نام واریکس استفاده می‌کند که جزئیاتی از رقم آن قرارداد در دسترس نیست، اما قبل از آن مبلغ ۱/۳ میلیون دلار از کمپانی نایکی دریافت می‌کرده که قید آن را زده و به سراغ برندهای داخلی احتمالا با رقمی بالاتر رفته است. فیلیپین که با مربی مشهور خود سون گوران اریکسون به امارات آمده با یک شرکت نوپای تولید البسه ورزشی به نام ال‌جی‌آر که جز تیم ملی فوتبال و بسکتبال این کشور تیم‌های زیادی تحت حمایت این شرکت نیستند پا به مسابقات گذاشته است. کره‌شمالی که فدراسیون فوتبال آن تحت یک اقتصاد کمونیستی افراطی اداره می‌شود با یک برند داخلی وابسته به وزارت ورزش این کشور در جام هفدهم شرکت کرده است. دو تیم دیگر تیم‌های لبنان و ویتنام هستند که به نوعی از برندهای شبه‌داخلی استفاده کرده‌اند. ویتنام نیز با یک برند تایلندی به نام گرند اسپورت در این جام قرارداد دارد. لبنان با تی‌شرت‌های ورزشی یقه‌دار و منحصر به فرد خود در این تورنمنت حاضر شده که محصول کمپانی ناشناخته آمریکایی کاپلی اسپورت است. البته جورج آلتیر متولد لبنان و بزرگ‌شده نیویورک است و از این‌رو می‌توان اذعان داشت فدراسیون فوتبال لبنان نیز ضمن بهره‌مندی از یک برند شبه‌داخلی، منفعت مالی خود را نیز مقدم بر استفاده از یک برند باکیفیت اما رایگان شمرده است.
در خصوص تیم‌های بزرگ قاره آسیا، وضعیت سه تیم کره‌جنوبی، استرالیا و ژاپن از سایرین متفاوت است. این سه کشور اولا دارای زیرساخت مناسب در زمینه فوتبال بوده و چرخه کامل اقتصاد ورزشی در تمام اجزای ورزش این کشورها جریان داشته که به جرات می‌توان درباره فوتبال ملی و باشگاهی این کشورها پیشوند صنعت را به کار برد. ضمن اینکه هر سه تیم ملی از نظر فوتبالی یک برند معتبر در جهان و آسیا به شمار می‌روند.
کره‌جنوبی و ژاپن به عنوان میزبانان یک دوره از جام‌جهانی توانسته‌اند ضمن بهره‌مندی از محصولات باکیفیت دو کمپانی نایکی و آدیداس، درآمد هنگفتی را نیز از محل اسپانسرینگ پیراهن کسب کنند. ژاپن، پرافتخارترین تیم آسیا در جام ملت‌ها به عنوان شریک تجاری قدیمی آدیداس قراردادی به ارزش ۱۴۴ میلیون دلار با شرکت آدیداس دارد. به عبارتی لباس ملی ژاپنی‌ها در رشته فوتبال به عنوان یک برند با ارزش در دنیا شناخته شده که برای تبلیغ شرکت آدیداس این رقم را طی هشت سال دریافت می‌کند. کره‌جنوبی نیز در سال ۲۰۱۹ به انتهای قرارداد هشت ساله خود با نایکی می‌رسد. این قرارداد هشت ساله ۱۲۰ میلیون دلار برای فدراسیون فوتبال کره‌جنوبی، تیم چهارم جام‌جهانی ۲۰۰۲ درآمد کسب کرده است. استرالیا، مدافع عنوان قهرمانی نیز با لباس‌های نایکی در این جام شرکت کرده است.
کشورهای عربی حوزه خلیج فارس نیز که طی یک دهه گذشته فوتبال خود را به سمت هر چه حرفه‌ای‌تر برده‌اند با پایه‌گذاری سیستم در مدیریت فوتبال در سطح ملی و باشگاهی توانسته‌اند فوتبال خود را به یک برند معتبر در جهان و آسیا مبدل کنند. امارات، میزبان بازی‌ها پیراهن‌های آدیداس را با طرح ویژه این کمپانی برای جام ملت‌های آسیا به تن می‌کند و تامین لباس دو تیم هم‌گروه قطر (میزبان جام‌جهانی ۲۰۲۲) و عربستان (دومین تیم پرافتخار جام ملت‌های آسیا) در جام ملت‌های آسیا را نیز شرکت چندملیتی نایکی به عهده دارد.
تیم‌های متوسط جام هم به سراغ کمپانی‌های نه چندان مطرح و درجه دو در صنعت پوشاک ورزشی جهان یاکو، خوما و مکرون رفته‌اند. اما ایران چند سالی است بعد از فسخ قرارداد با برند گمنام ایتالیایی جیوووا، کیفیت پیراهن را فدای انتفاع مالی مجموعه فوتبال کرد و مجبور به خرید پیراهن از شرکت آدیداس شد؛ نمونه نادری که می‌توان از آن به عنوان یک نمونه سوءمدیریت فوتبال در سطح ملی یاد کرد.
جدا از مقوله تحریم‌ها، نکته مهم دیگری که در خصوص عدم همکاری برندهای معتبر با فوتبال ایران وجود دارد سهم هنگفت بازارهای غیررسمی تجهیزات و پوشاک ورزشی است که سبب می‌شود هیچ برند معتبری حاضر به اسپانسرینگ و حمایت مالی از تیم اول آسیا در رنکینگ فیفا نباشد. به عبارتی کمپانی‌های معتبر نایکی و آدیداس پس از عقد قرارداد با فدراسیون‌های کره‌جنوبی و ژاپن امید به بازگشت سرمایه از طریق فروش البسه این تیم‌ها در فروشگاه‌های معتبر خود در سراسر جهان دارند؛ موضوعی که طبعا در ایران به دلیل سهم عمده بازارهای غیررسمی برای این برندهای معتبر میسر نیست.
امید است ایران به عنوان تیمی که مدت‌هاست در رنکینگ فیفا تیم اول آسیاست و از نظر افتخار و عناوین در آسیا چیزی از عربستان و استرالیا کم ندارد بتواند با اصلاح زیرساخت‌های مدیریت ورزشی ضمن داشتن پیراهنی در شأن تیم ملی فوتبال از انتفاع مالی آن نیز بهره‌مند شود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد