اضافه‌کاری کاربردی و چالشی!

هومن جعفری- اضافه‌کاری اصلا بد نیست. در خیلی از جاهای مملکت حسابی جواب می‌دهد و کلی هم نان از بغلش در می‌آید! مثلا همین خبر را بررسی کنید. معاون اول به وزیر اقتصاد یک ماه فرصت داده که نظرات و دیدگاه‌های مختلف در مورد موضوعات مختلف را جمع‌آوری و به ایشان تقدیم کند.
حالا من و شما فکر می‌کنیم که دم‌شان گرم! عجب کار خفنی می‌خواهند انجام دهند! خبر نداریم کل قصه سر اضافه‌کاری است. وزیر یک ساعت بیشتر می‌ماند، معاونانش دو ساعت، منشی‌هایشان سه ساعت، تایپیست‌هایشان چهار ساعت، گروه تحقیق پنج ساعت و گروه گردآوری اطلاعات هم شش ساعت در روز بیشتر کار می‌کنند. یک ماه دیگر یک پوشه کاغذ تایپ شده می‌دهند دست معاون اول و همچنین یک پوشه اضافه کاری هم می‌دهند دست واحد مالی که شامل مبلغ یک میلیارد تومان اضافه‌کاری برای وزیر اقتصاد و اعوان و انصار در راه تهیه سند ملی و ارزشمند نظرات مختلف در مورد موضوعات مختلف است. حالا اینش هیچی! خود معاون اول و معاونان و مشاوران و منشی‌ها و گروه تحقیق و گروه توسعه و گروه تحقیق و توسعه و گروه نظارت بر گروه تحقیق و توسعه و گروه پژوهش میدانی هم یکی دو ماه روی این طرح کار می‌کنند و تهش می‌نویسند‌: متاسفانه در شرایط حساس کنونی، زیرساخت‌های لازم برای عملی کردن این نظرات وجود ندارد! بعد هم دو میلیارد تومان سند اضافه‌کاری را می‌دهند دست بخش مالی که البته طبیعتا بخش مالی خودش هم یک اضافه‌کاری باید بردارد که خارج از وقت اداری باید بنشیند سند بزند و فیش واریزی پر کند!
حالا اینها هیچی! شش ماه بعد معاون اول دوباره به وزیر اقتصاد دستور می‌دهد ظرف یک ماه گزارشی در مورد کمبود زیر‌ساخت‌ها و ممانعت از اجرای طرح ملی و ارزشمند نظرات مختلف در مورد موضوعات مختلف تهیه شود. خودتان تا تهش را بخوانید!