اعاده حیثیت از لیگ برتر در سن پترزبورگ

چهار بازیکن از لیگ برتر در ترکیب اصلی تیم ملی ایران حضور داشتند و اغراق نیست که بگوییم جزو تاثیرگذارترین بازیکنان تیم در جریان این پیروزی بزرگ بودند. ترکیب اصلی تیم ملی کشورمان به یک اندازه استقلال و پرسپولیسی داشت و این بازیکنان در حساس‌ترین پست‌های زمین بودند. علیرضا بیرانوند پس از دو فصل خوب با پرسپولیس گلر تیم ملی کشورمان بود. در ماه‌های اخیر کادرفنی تیم ملی و پرسپولیس حمایت ویژه‌ای از او کرده بودند اما برخی فوتبال‌دوستان، باتوجه به حضور ایران در گروه مرگ، نگرانی زیادی بابت خط دروازه داشتند. در خط دفاع، کی‌روش روزبه چشمی را به سیدجلال حسینی ترجیح داده بود و این انتخاب محل مناقشه و بحث‌های فراوانی بود. همچنین کی‌روش در روز محرومیت سعید عزت‌اللهی، امید ابراهیمی را در ترکیب قرار داد و وحید امیری نیز در پست ‌هافبک میانی و متمایل به چپ، به میدان رفت. تنها چیزی که می‌توانست کی‌روش و حامیان او را رو‌سفید و منتقدان را وادار به سکوت کند، ۹۰ دقیقه درخشش این چهار بازیکن داخلی و تعویض‌های احتمالی بود.
بازی با حملات همه‌جانبه مراکشی‌ها آغاز شد. در دقیقه ۳ کرنر به قوس محوطه جریمه ارسال شد اما حارث، سایه توپ را زد. همان جا بود که در ایران همه می‌پرسیدند «هافبک دفاعی چرا آن منطقه را پوشش نداد؟» اما درست لحظاتی بعد، امید ابراهیمی مانع از رسیدن سانتر حریف به ایوب الکعبی شد و دروازه تیم را نجات داد.
یک ربع بعد، نوبت علیرضا بیرانوند بود که اشتباه سردار آزمون را با سیوی دیدنی جبران کند و ایران را در بازی نگه دارد. سپس روزبه چشمی با ایستادگی جانانه برابر شوت بازیکنان مراکش، اجازه نداد توپ به دروازه ایران برسد.
اما هرچه بازی پیش می‌رفت، از فشار حملات تیم مراکش کاسته می‌شد و شاگردان کی‌روش خود را در زمین پیدا می‌کردند. امید ابراهیمی و وحید امیری با چند توپ گیری، موقعیت‌های ایران در نیمه اول را ساختند که هریک به دلیلی وارد دروازه نشد. در این بین، علیرضا بیرانوند با خروج‌های ماهرانه‌اش، اطمینان و قوت قلب را به تیم و البته میلیون‌ها ایرانی تزریق می‌کرد.
وحید امیری هم که نامش در ذهن‌مان با تلاش و کوشش عجین شده، در پست‌ هافبک یک روز فوق‌العاده را سپری کرد و در پایان مسابقه، بیشترین میزان دوندگی را داشت. روزبه چشمی‌ بیش از هر مدافع دیگری پاس صحیح ارسال کرد و تحت فشار، به اشتباه نیفتاد. امید ابراهیمی به خوبی وظایف یک ‌هافبک دفاعی را اجرا کرد و مجید حسینی نیز یک تعویضی بسیار خوب بود و به عنوان جوان‌ترین بازیکن تاریخ ایران در جام‌جهانی، عالی عمل کرد.
۹۰ دقیقه دوندگی، جنگندگی، تلاش و فداکاری، ماحصل عملکرد تمام بازیکنان و مشخصا ۴+۱ بازیکن داخلی بود. آنها که در خصوص آمادگی‌شان صحبت‌های زیادی مطرح شده بود، نشان دادند مهره‌های با‌کیفیتی برای تیم ملی هستند و می‌توانند در میدان جهانی، تاثیرگذار ظاهر شوند.