اما و اگرهای فروش نفت ایران در بازارهای خاکستری

مدیر گروه دفتر مطالعات انرژی وین می‌گوید: در شرایط فعلی بازار نفت، تقاضا از عرضه بیشتر است، بنابراین تولیدکننده‌ای جای فروشنده دیگری را در بازار نمی‌گیرد بلکه بازارهای مقصد جابه‌جا می‌شوند.
فریدون برکشلی مدیر گروه دفتر مطالعات انرژی وین در گفت‌وگو با فارس در تحلیل شرایط تازه پیش‌روی بازارهای نفتی ایران اظهارداشت: در کوتاه‌مدت، هر عرضه‌کننده‌ای که به بازار و مقصد مشخصی وارد می‌شود، تهدیدی را برای عرضه‌کننده قبلی ایجاد می‌کند. اما این تحلیل مربوط به شرایط اشباع بازار است. وقتی که عرضه در بازار بیش از تقاضاست، جنگ سهمیه‌ها بین عرضه‌کنندگان بدیهی است. در حقیقت وجود اوپک به عنوان سازمان مدیریت‌کننده و تنظیم بازار بر پایه مدیریت عرضه کار می‌کند. اما وقتی که تولیدکنندگان قادر به عرضه سهمیه تخصیصی خود به بازار نیستند، یعنی تمام تولیدکنندگان اوپک، اوپک پلاس و غیراوپک همه تولید می‌کنند ولی باز هم تقاضا بیشتر از عرضه است، بنابراین تولیدکننده‌ای جای فروشنده دیگری را در بازار نمی‌گیرد. البته بازارهای مقصد جابه‌جا می‌شوند.او اضافه می‌کند: شرایط بازار جهانی مانند استخری است که از هر کجای آن آب بردارید، تغییری در سطح آب استخر درون آن مشاهده نمی‌شود. البته موضوع فرآورده نفتی فرق دارد. مصرف‌کنندگان فرآورده، روی فرآورده با ویژگی مشخصی حساسیت دارند. در هفته‌های اخیر بحث بازار جهانی نفت، از اوپک تولیدکنندگان به سمت ایجاد اوپک خریداران سوق پیدا کرده است.
به گفته این تحلیلگر مسائل نفت و انرژی، آینده بازار جهانی نفت از آن آسیا و کشورهای موسوم به جنوب است. وقتی صحبت از تغییر ژئواستراتژی انرژی می‌کنیم، البته بحث کوتاه‌مدت نیست. اما بالاترین نرخ‌های رشد تقاضای جهانی نفت در آسیا است. هندوستان، چین، کشورهای آ.سه.آن، بنگلادش و بقیه آسیا، موتور رشد تقاضای جهانی هستند. در واقع در آسیا رشد بالای اقتصادی و به تبع آن رشد بالای مصرف انواع انرژی و به ویژه نفت و گاز رخ خواهد داد. بنابراین، زمینه‌های بروز تغییرات در آرایش ژئوانرژی دنیا طی دهه گذشته شکل گرفت، اما اینک با وقایع اوکراین جدی‌تر شده است. بد نیست که در اینجا اشاره کنم که رهایی معاملات نفت و فرآورده‌های نفتی از چنبره دلار هم که البته چند سالی است شروع شده، حالا جدی‌تر شده است.او با اشاره به حضور روسیه در بازارهای شرق آسیا تصریح کرد: اگر روسیه به صورت تهاجمی و با تخفیف‌های بالا وارد آسیا شود، عراق و عربستان به سمت اروپا، تمایل پیدا خواهند کرد؛ اما در یک فرآیند زمانی شاید ۶،۹ ماهه. زیرا پالایشگاه‌ها باید شرایط خود را با نفت خام‌های تازه وارد وفق دهند. چین و هند بیشتر نفت خام سنگین مصرف می‌کنند و صادرکننده فرآورده‌های مختلف هستند. نفت خام‌های روسیه گریدهای متفاوتی دارند که با پالایشگاه‌های اروپا سازگار هستند.برکشلی گفت: یک نفتکش از خارک یا بندرعباس تا نزدیک‌ترین بنادر چین، تقریبا ۴۰ روز در راه است. بنادر ما با مدیترانه حدود یک هفته است. این روی هزینه حمل‌و‌نقل و بیمه تاثیر بسزایی دارد. در حقیقت مقاصد صادراتی ما به لحاظ اقتصادی جنوب اروپا و مدیترانه است. البته از آنجا که رشد مصرف چین خیلی بالاست و همچنین به دلیل اعمال تحریم‌ها، نفت ایران به سمت چین متمایل شده است. بنابراین ایران می‌تواند در شرایطی که تحریم‌ها رفع شود وارد بازارهای قبلی روسیه شود. در حقیقت روسیه هم عمدتا به دلیل تحریم به سمت شرق آسیا کشیده شده است. لذا ایران به جای رقابت با روسیه می‌تواند به بازارهای مدیترانه نگاهی داشته باشد. البته در اروپا، پالایشگاه‌ها عمدتا نفت سبک‌تر و کم سولفور مصرف می‌کنند. اما این موضوع با بلندینگ قابل حل است. یکی از کاربردهای ال.پی.جی برای ما همین بلندینگ است.به گفته وی حفظ بازار ایران و دستیابی ایران به منابع مالی حاصل از فروش نفت در بازار موسوم به بازار خاکستری میسر است، اما هزینه‌هایی را نیز برای ایران دارد، اساسا معاملات نفت به روش‌های غیرمتعارف موجب اتلاف منابع است.