امیدواری چین به همکاری با آمریکا در برنامه‌های فضایی

«جهان‌صنعت»- مقامات برنامه فضایی رو به رشد چین در روز دوشنبه اعلام کردند که قصد دارند تا قبل از سال ۲۰۳۰ فضانوردان را روی ماه فرود بیاورند و ایستگاه فضایی خود را گسترش دهند و شرکای خارجی را با خود همراه کنند. اعلام روز دوشنبه در ‌بحبوحه رقابت با ایالات‌متحده برای دستیابی به نقاط عطف جدید در فضای ماورای جو منتشر شد که نشان‌دهنده رقابت آنها برای نفوذ در رویدادهای جهانی است. این موضوع خاطرات رقابت فضایی بین ایالات‌متحده و اتحاد جماهیر شوروی سابق را در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ تداعی کرده است، اگرچه اعتقاد بر این است که هزینه‌های آمریکا، زنجیره‌های تامین و توانایی‌های آمریکا، حداقل و در حال حاضر، برتری قابل‌توجهی نسبت به چین دارد. ایالات‌متحده قصد دارد تا پایان سال ۲۰۲۵ فضانوردان را به عنوان بخشی از ماموریت آرتمیس با کمک شرکت‌های فضایی بخش خصوصی مانند اسپیس‌ایکس و بلو اوریجین به سطح ماه بازگرداند. معاون مدیر آژانس فضایی چین در یک کنفرانس خبری اهداف مشابه این کشور را تایید کرد اما تاریخ خاصی را اعلام نکرد. این آژانس همچنین سه فضانورد را معرفی کرد که صبح سه‌شنبه به ایستگاه فضایی چین عزیمت کردند. آنها جایگزین فضانوردانی هستند که شش ماه را در ایستگاه فضایی گذرانده‌اند.
«لین ژی کیانگ» معاون مدیر آژانس فضایی سرنشین‌دار چین در جلسه توجیهی به خبرنگاران گفت: چین ابتدا در حال آماده شدن برای اقامتی کوتاه‌مدت در سطح ماه و اکتشاف مشترک آن توسط انسان و روبات است. وی گفت: ما یک ایستگاه فضایی نزدیک به زمین و یک سیستم حمل‌و‌نقل برای انسان‌ها داریم که با فرآیندی برای انتخاب، آموزش و پشتیبانی از فضانوردان جدید تکمیل شده است. برنامه زمانی انجام دو ماموریت انسانی در سال برای رسیدن ما به اهداف‌مان کافی است. گفته می‌شود که ایستگاه فضایی تیانگونگ در ماه نوامبر با اضافه شدن ماژول سوم تکمیل شده است. لین گفت، ماژول چهارم در یک زمان مناسب برای پیشبرد پشتیبانی از آزمایش‌های علمی و فراهم کردن شرایط کار و زندگی بهتر برای خدمه پرتاب خواهد شد. سه فضانوردی که در فضاپیمای شنژو ۱۶ به فضا پرتاب شدند با سه فضانوردی که طی شش ماه اخیر در ایستگاه فضایی چین زندگی کرده‌اند و آزمایش‌ها و مونتاژ تجهیزات داخل و خارج ایستگاه را انجام داده‌اند، همپوشانی دارند. در میان این فضانوردان جدید یک غیرنظامی برای اولین بار حضور دارد. پیش از این تمامی سرنشینان عضو ارتش آزادی‌بخش خلق بوده‌اند.
«گوی‌هایچائو»، استاد موسسه تحقیقاتی هوافضای پکن به جینگ‌ هایپنگ فرمانده این ماموریت و ژو یانگژو مهندس فضاپیما به عنوان کارشناس محموله پیوسته است. جینگ در گفت‌وگو با رسانه‌ها گفت که این ماموریت مرحله جدیدی از کاربرد و توسعه در برنامه فضایی چین را رقم خواهد زد. جینگ که سه پرواز فضایی پیش از این انجام داده است، گفته است: کاملا معتقدیم که بهار علم فضایی چین فرا رسیده است و عزم، اعتماد به نفس و توانایی لازم برای تکمیل قاطعانه این ماموریت را داریم. اولین ماموریت فضایی سرنشین‌دار چین در سال ۲۰۰۳ این کشور را به سومین کشوری پس از اتحاد جماهیر شوروی و ایالات‌متحده تبدیل کرد که یک انسان را به فضا فرستاد. چین پس از اینکه از حضور در ایستگاه فضایی بین‌المللی محروم شد، ایستگاه فضایی خود را ساخت. عدم حضور چین در این ایستگاه عمدتا به دلیل مخالفت ایالات‌متحده در مورد روابط نزدیک برنامه‌های فضایی چین با ارتش آزادی‌بخش خلق بود. فضا به طور فزاینده‌ای به عنوان یک عرصه جدید رقابت بین چین و ایالات‌متحده، دو اقتصاد بزرگ جهان و دو رقیب دیپلماتیک و نظامی تبدیل شده است. فضانوردانی که ناسا تا پایان سال ۲۰۲۵ به ماه می‌فرستد، قطب جنوبی این قمر را در نظر دارند، جایی که گمان می‌رود دهانه‌های درون سایه دائمی و مملو از آب یخ‌زده وجود داشته باشد. طرح‌هایی که برای ساخت پایگاه‌های دائمی در ماه نیز توسط هر دو کشور در نظر گرفته شده است نیز سوالاتی در مورد حقوق و منافع در سطح ماه ایجاد می‌کند. قوانین ایالات‌متحده به شدت همکاری بین برنامه‌های فضایی دو کشور را محدود می‌کند و این در حالی است که چین می‌گوید از همکاری‌های خارجی استقبال می‌کند. این همکاری‌ها تاکنون به تحقیقات علمی محدود شده است.
«لی ینگلیانگ» مدیر فناوری آژانس پروازهای فضایی سرنشین‌دار چین، بعدازظهر روز دوشنبه گفت که چین امیدوار به همکاری بین‌المللی بیشتر از جمله با ایالات‌متحده است.
«لی» گفت: موضع ثابت کشور ما این است که تا زمانی که هدف استفاده از فضا برای مقاصد صلح‌آمیز باشد، مایل به همکاری و ارتباط با هر کشور یا سازمان هوافضایی هستیم. او افزود: شخصا ابراز تاسف می‌کنم که کنگره ایالات‌متحده پیشنهادهای مرتبطی مبنی بر ممنوعیت همکاری در زمینه هوافضا بین ایالات‌متحده و چین دارد. ایالات‌متحده و چین علاوه بر برنامه‌های خود به ماه، مریخ‌نوردهایی را روی مریخ فرود آورده‌اند و پکن نیز قصد دارد از ایالات‌متحده در فرود یک فضاپیما روی یک سیارک پیروی کند. سایر کشورها و سازمان‌ها از هند و امارات متحده عربی گرفته تا اتحادیه اروپا در حال برنامه‌ریزی برای انجام ماموریت به ماه هستند. ایالات‌متحده بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲ شش ماموریت سرنشین‌دار به ماه فرستاد که سه مورد از آنها شامل استفاده از یک ماه‌نورد قابل رانندگی بود که چین می‌گوید اکنون با مناقصه‌هایی در بخش خصوصی در حال توسعه آن است.
در حالی که آمریکا در حال حاضر تعداد بیشتری از پایگاه‌های فضایی را اداره می‌کند و شبکه بسیار گسترده‌تری از شرکای بین‌المللی و تجاری نسبت به چین دارد، برنامه چین به شیوه‌ای ثابت و محتاطانه پیش رفته که نشان‌دهنده افزایش حضور گسترده این کشور در بخش اقتصادی و نفوذ جهانی از دهه ۱۹۸۰ است.