انتخاب رییسی که در سایه حرکت می‌کرد

«جهان صنعت»- رهبر انقلاب در حکمی ششمین رییس قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران را مشخص کردند و خواستار «آغاز پرقدرت دوران جدیدی» شدند که به گفته ایشان «زیبنده گام دوم انقلاب» است. اما مهم‌ترین نکته در پیام رهبری سند تحول قضایی است که رییسی به عنوان پیشنهاد در اختیارشان قرار داد و رهبر انقلاب هم آن را مفید و کارساز دانستند.
این نشان از لزوم دگرگونی اساسی در دستگاه قضایی است که این روزها مردم و مسوولان قوای دیگر نیز به شدت از آن انتقاد دارند. دستگاه قضایی که برای ۱۰ سال به ریاست صادق آملی‌لاریجانی سپرده شد با افشای اختلاس‌ها و مفاسد اقتصادی همراه بود. ضمن اینکه پرونده‌های زیادی ناتمام و بلاتکلیف مانده و این اعتراض جدی مردم را به همراه دارد.
اکنون نوبت ابراهیم رییسی رسیده تا بر صندلی ریاست قوه قضاییه تکیه بزند‌. او برخلاف روسای قبلی قوه قضاییه سابقه‌ای طولانی در این دستگاه دارد و در همه سال‌های پس از انقلاب، مشاغل قضایی در اختیار داشته است‌ حتی زمانی که سه سال پیش از دادستانی کل کشور به آستان قدس رضوی رفت و متولی آن شد، همچنان دادستان دادگاه ویژه روحانیت بود.
اما با وجود اینکه رییسی در قوه قضاییه حضور قابل توجهی داشت مردم عادی چندان شناختی نسبت به او و اقداماتش نداشتند تا آنکه برای کرسی ریاست‌جمهوری از طرف اصولگرایان کاندیدا شد.
این در حالی است که در امور اجرایی سابقه قابل توجهی در رابطه با او وجود نداشت. اما سابقه قضایی رییسی در دهه ۶۰ قابل توجه است؛ موضوعی که اصلاح‌طلبان در زمان انتخابات آن را نقطه ضعف رییسی می‌دانستند. روحانی هم در مناظره‌‌های انتخاباتی و در رقابت با رییسی گفت: «مردم ایران اعلام می‌کنند آنهایی که در طول ۳۸ سال فقط اعدام و زندان بلد بودند را قبول ندارند.» اشاره روحانی به سال‌هایی بود که ابراهیم رییسی، معاون دادستان تهران بود. گفته می‌شد نام رییسی در بعضی مکاتبات و گزارش‌های مربوط به اعدام‌های زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ در کنار هیات سه نفره حسینعلی نیری، مرتضی اشراقی و نماینده وزارت اطلاعات (مصطفی پورمحمدی) آمد که از سوی آیت‌الله خمینی مسوول بررسی وضعیت زندانیان سیاسی و اعدام آن دسته از زندانیان شده بود که هنوز سر موضع بودند.
رییسی در زمان شاهرودی و آیت‌الله آملی‌لاریجانی نایب رییس بود اما به نسبت معاون اول کنونی حرکت جدی از او دیده نشد. اژه‌ای هم سخنگو است و هم حضور فعال میان رسانه‌ها دارد و حتی در بعضی مسائل ورود پیدا می‌کند اما رییسی در آن دوره نه میان رسانه‌ها حضور داشت و نه از برنامه‌ها و دستور کار قوه قضاییه توضیحی می‌داد.
به نظر می‌رسید کار جدی‌ای بر عهده او نیست و در زمان معاونتش تنها در سایه دیگران حرکت کرده و خودش دیده نشده است. با این وجود ریاست رییسی می‌تواند نقطه مثبتی برای قوه قضاییه باشد چرا‌که او برخاسته از همین دستگاه است و برخلاف روسای قبلی سابقه قضایی دارد.