اوراق ۳۰ درصدی قیمت تمام‌شده پول را ۴۰ درصد کرد

فعال بازار سرمایه در همایش آینده بازارها در ۱۴۰۳ با بیان اینکه انتشار گواهی سپرده ۳۰ درصدی قیمت تمام‌شده پول در کشور را به بالای ۴۰ درصد رساند، گفت: زمانی که این نرخ ۳۰ درصد‌ مصوب شد تصمیم شجاعانه بود، ولی به موقع نبود.
محمد‌علی رستگار‌ بیان کرد: در کشور معضلات بسیاری در تصمیم‌گیری‌ها وجود دارد که مهم‌ترین آنها تنظیم نرخ سود بانکی و سایر نرخ‌ها است. وی افزود: نرخی که در بازار ما در قالب عقود مختلف وجود دارد، چندی پیش‌ بیش از ۲۰۰ همت از سوی بانک مرکزی گواهی سپرده با نرخ ۳۰ درصد منتشر شد. وقتی در کشور نرخ ارز ناشی از رشد نقدینگی حرکت می‌کند، حبس پول در سپرده‌های بلندمدت اتفاق می‌افتد.
عضو هیات‌مدیره تامین سرمایه بانک مسکن اظهار کرد: سال‌هاست در بازار نیاز به ساختار زمانی نرخ هدف داریم و باید سیاست‌های پولی را به‌ گونه‌ای پیش ببریم که به آن ساختار زمانی نزدیک شویم. در صنعت بانکداری‌، سپرده‌های کوتاه‌مدت نرخ کمتری نسبت به بلندمدت دارند. وی افزود: باید نرخ بهره برای دوره‌های کوتاه‌مدت افزایش داده شود و گواهی‌های سپرده ۳ ماهه، ۶ ماهه و ۹ ماهه و بالاتر به بانک‌ها ارائه داده شود، اما در نرخ‌های کوتاه‌مدت نرخ بالاتری در نظر گرفته شود.
رستگاری ادامه داد: باید برای نرخ‌های سه ماهه نرخ ۲۷ تا ۲۸ درصد در نظر گرفته شود و برای ماه‌های بالاتر به نیم درصد به صورت پلکانی افزایش داده شود.
او در نرخی که در بازارهای مختلف در عقود، رخ می‌دهد، نرخ سود است که اهمیت زیادی دارد. وی گفت: در یک ‌ماه گذشته حجم سپرده خاص با سود ۳۰ درصدی از ۲۰۰ همت گذشته و تاثیرات زیادی بر بازارها گذاشته است و باید توجه داشت اگر شناسایی زودهنگام و تصمیمات بهنگام وجود نداشته باشد، بازارها در تلاطم خواهند بود.
رستگاری به نرخ ارز اشاره و اظهار کرد: علت حرکت نرخ ارز، حجم نقدینگی‌ است. اگر رشد نقدینگی نداشتیم، سایر متغیرهای اقتصادی قابل کنترل است.
وی با بیان اینکه در یک ماه ‌گذشته حبس پول در سیستم بانکی رخ داد (سیاستی که باید همواره اجرا می‌شد) گفت: نزدیک ۹۹ درصد از حجم نقدینگی در بانک‌هاست یا به نوعی باید موضوع پول و شبه‌پول را در شبکه بانکی کنترل کنیم.
رستگاری با طرح این سوال که چه سیاستی را به اجرا بگذاریم که در عین حبس پول، امکان حرکت هوشمند و فعال را در بازارها به وجود آورد؟ گفت: باید اول سیاست‌های نرخ‌گذاری را اصلاح کنیم، همچنین باید در سیاست‌های پولی، نرخ‌های سپرده‌ها را با مکانیسمی در بازه‌های زمانی تغییر دهیم و نرخ سپرده‌ها کوتاه‌مدت را افزایش دهیم‌ و برعکس نرخ سپرده‌های بلندمدت را به صورت پلکانی کاهش دهیم.