اوضاع در هم ایران در سال ۱۲۹۰ (۱۹۱۱ میلادی)

در اوج مرافعات مشروطه‌خواهان و مخالفان حکومت پارلمانی و قهر و آشتی ناصر‌الملک (نایب‌السلطنه وقت) با مجلس و لشکر‌کشی سالارالدوله پسر مظفرالدین‌شاه و مدعی سلطنت به کرمانشاه، روس‌ها رقیب استعماری سرسخت انگلیسی‌ها از خرابی اوضاع سوء‌استفاده کردند و از ۲۲ دسامبر سال ۱۹۱۱ (یکم دی‌ماه ۱۲۹۰) در بسیاری از شهرهای منطقه تحت نفوذشان به قلع و قمع مخالفان خود و هواداران انگلستان دست زدند. در تبریز عده‌ای را به دار آویختند و چند تن دیگر را به تنور افکندند به گونه‌ای که معاون والی ایالت (معاون استاندار) و فرمانده پادگان تبریز از ترس جان به کنسولگری انگلستان پناهنده شدند.
در مشهد و رشت هم روس‌ها زمام امور را خود به دست گرفتند. در این گیر و دار، در تهران نیز ناصر‌الملک مجلس را منحل کرد و چون نمایندگان حاضر به خروج از ساختمان بهارستان نبودند به نظمیه (پلیس تهران) متوسل شد و رییس پلیس پس از اخراج نمایندگان از ساختمان، بر در ورودی مجلس (در میدان بهارستان) یک قفل بزرگ زد.