اینترنت آزاد؛ ضرورتی انکارناپذیر

داوود صفایی استاد علوم ارتباطات ارائه اینترنت با کیفیت و پرسرعت را به کاربران ضروری دانست و به «جهان‌صنعت» گفت: اینترنت به عنوان یک زیرساخت برای جوامع جدید و توسعه اقتصادی یک ضرورت شمرده می‌شود. همان‌طور که یک روزی توسعه راه‌آهن و جاده‌ها یک ضرورت بود و هزاران میلیارد تومان برای توسعه زیرساخت‌های آن هزینه شد، امروزه شبکه اینترنت همان نقش زیرساختی راه‌آهن و توسعه جاده‌ها را در کشور ایفا می‌کند.
او در ادامه گفت: همچنین در سال‌های گذشته این مساله مطرح بود که سرعت و حجم انتقال اطلاعات و داده‌ها در ایران به نسبت کشور‌های در حال توسعه و توسعه‌یافته بسیار پایین است. در آن زمان این انتظار می‌رفت که باید این سرعت و حجم انتقال داده افزایش پیدا کند. اما وضعیت به گونه‌ای دیگر شد و در شرایط فعلی این حوزه دچار یک افت شدید شده و حتی به جایی رسیده که کوچک‌ترین کارهای اداری را هم نمی‌توان انجام داد. یعنی زمانی که مردم به ادارات و کارگزاری‌های دولتی مراجعه می‌کنند؛ کارهای اداری که باید ظرف یک‌ربع انجام شود، حدود دو روز طول خواهد کشید. بنابراین این پدیده در بخش دولتی هم تاثیرگذار است.
استاد علوم ارتباطات در ادامه گفت: همچنین اگر نهادی بتواند میزان خسارات اقتصادی که این پدیده در هر روز برجای می‌گذارد را اندازه‌گیری کند، به نظر می‌رسد که به عدد‌های بسیار زیادی خواهیم رسید. از طرفی همه افراد جامعه از این وضعیت ناراضی هستند و ادامه‌دار شدن این وضعیت نوعی عقب‌انداختن کارها به شمار می‌آید. بنابراین اگر این وضعیت اصلاح نشود، ما در حوزه اقتصاد نمی‌توانیم به هیچ چشم‌انداز مثبتی امیدوار باشیم. در نتیجه این یک خواست عمومی به رییس‌جمهور که بالاترین مقام اجرایی در کشور است تا این وضعیت را اصلاح کند و شبکه اینترنت را در مسیر توسعه قرار دهد.
او در ادامه خاطرنشان کرد: بخش بزرگی از فعالان اقتصادی، کسب‌و‌کارهای خانگی، تولیدات سنتی و صنایع‌دستی معطل این وضعیت هستند و از این پدیده آسیب دیده‌اند. به نظر می‌رسد اثر این موضوع معادل خسارات اقتصادی است که بیماری کرونا برجای گذاشت. بنابراین فعالان اقتصادی و ارتباطی منتظر این هستند تا گشایشی در این زمینه فراهم و در وضع اینترنت موجود یک تجدیدنظر شود.
صفایی در پایان گفت: اما متاسفانه در چند ماه اخیر هیچ توجهی به این خواست عمومی نشده و سوالی که از طرف جامعه به ویژه فعالان اقتصادی مطرح شده این است که پس چه زمانی قرار است این وضعیت تغییر پیدا کند.
اگر قرار باشد فعالیت اقتصادی به دوران پیش از اینترنت برگردد و فرض کنیم که عصر اینترنت اصلا شروع نشده، چنین تصوری یک ضربه سنگین به صنعت و اقتصاد کشور است. همچنین اینکه مسوولان تصور کنند که با وضع موجود و بدون اینکه لطمه‌ای به اقتصاد وارد نشود، می‌توانند به راه خود ادامه دهند، تصور کاملا اشتباهی است و یک ترمز بر سر فعالیت‌ فعالان اقتصادی است. در نتیجه‌ بخش اقتصادی به این داستان اعتراض دارند که اگر مشکل کندی‌سرعت و کاهش کیفیت اینترنت رفع نشود، هیچ چشم‌اندازی برای توسعه پیشرفت اقتصادی به وجود نخواهد آمد.