این رفتن آمدن ندارد

گام‌های وارونه
به سوی همان خیابان
به همان شب پرسه‌های روشن می‌رسد
هر پاییز
ساعت سکته می‌کند
روی عقربه‌های معکوس
و به شماره می‌افتد
نبض انگشت‌های گره در گره کور!
هر غروب دلتنگ
پشت به همان کافه
همان کنج مطرود
دست خودش را می‌گیرد و دور می‌شود
می‌رود زیر باران هنوز نباریده
بی چتر
تنها…
این رفتن آمدن ندارد