باد در پرچم المپیک می‌وزد

بازی‌های المپیک لندن سرانجام به طور رسمی آغاز شد تا در یک دوره ۱۵ روزه، تمام خبرهای ریز و درشت جهان را زیر نگین خود آورد.

هنگامی که بارون پیردوکوبرتن در ۱۸۸۹ در کنگره پاریس از برپایی المپیک نوین سخن به میان آورد و سپس در ۱۸۹۶ در آتن نخستین بازی‌های المپیک نوین برگزار شد، کمتر کسی تصور می‌کرد با گذشت ۱۲۳ سال، المپیک به جایی برسد که فراتر از یک رویداد ورزشی به پدیده‌ای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در بستر کره خاکی بدل شود، آنچه در این دو هفته در لندن می‌گذرد را می‌توان و باید نمایش ورزشی دانست که زیر سقف خود، نمایندگان ۲۰۰ کشور را زیر نگاه یک میلیون تماشاگر حاضر در لندن و میلیاردها بیننده تلویزیونی در سراسر جهان جمع کرده است.پیامدهای اقتصادی، بازی‌های المپیکی را به جنگ میان ابرقدرت‌های مالی دنیا بدل کرده است تا جایی که کوکاکولا به عنوان یکی از حامیان بازی‌های لندن، آنقدر قدرت و توان ارتباطی و مالی دارد که در طول دو هفته برگزاری المپیک، رقیب اصلی‌اش پپسی‌کولا حتی از یک خط تبلیغ نوشتاری و شنیداری محروم شده است.از امروز تا دو هفته آینده لندن به عنوان مرکز جهان در دید و نظر جهانیان قرار دارد تا بار دیگر این نکته ثابت شود در دنیای کنونی، ورزش تنها پدیده‌ای است که بدون هیچ زور و وعده‌ای همه را زیر چتر خود می‌آورد . بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن یا پکن یک فرق عمده دیگر هم دارد؛ ورزشکاران کشورهایی چون تونس، لیبی و مصر به عنوان نمایندگان بهار عربی برای نخستین بار بدون ترس از سایه مرگبار دیکتاتورها برای برافراشتن پرچم خود و برای کسب افتخار از جان مایه می‌گذارند.المپیک لندن در شرایطی برگزار می‌شود که معلوم نیست در المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو، چند کشور
بدون دیکتاتور دیگر هم پرچم خود را افراشته خواهند کرد.