بازار کار همچنان طوفانی است

گروه صنعت- بازار کار ایران با سیاست‌های سختگیرانه وزارت کار با پشتیبانی دولت و سازمان برنامه به‌ویژه از سوی عرضه در فشار قرار دارد. نیروی کار ایران در دوسال تازه‌سپری‌شده نتوانسته است افزایش حقوق و مزد خود را همسنگ افزایش تورم سالانه تراز کند و به همین دلیل نیروی کار از کارخانه‌ها می‌روند. نیروی کار ساده دیگر جذب کارخانه‌ها نمی‌شوند و نیز نیروهای متخصص به دلیل اینکه سطوح مزدی بسیار کمتر از نرخ تورم با افزایش حقوق روبه‌رو شده است به سوی کشورهای دیگر می‌روند. در روزها و ماه‌های گذشته ده‌ها اعتراض به این مقوله شده است و کارگران نمی‌دانند چه باید کنند. یک فعال کارگری در همین‌باره گفته است‌: یکی از مشکلات امروز کشور مهاجرت نیروی کار از یک طرف و پیر شدنِ جمعیت کشور است که هر دو مساله آینده تولید و اقتصاد کشور را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
داود کشوری (رییس انجمن‌صنفی گچ‌کاران استان قم) در گفت‌وگو با ایلنا، با اشاره به مشکلات کارگران گفت: یکی از مشکلات امروز کشور مهاجرت نیروی کار از یک طرف و پیر شدن جمعیت کشور است که هر دو مساله آینده تولید و اقتصاد کشور را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. در واقع هر دو مساله نیروی کار را که مهم‌ترین مولفه برای پیشرفت و توسعه اقتصادی است، از آینده کشور می‌گیرد. البته دولت و مجلس چندسالی است که در راستای حل مساله پیری جمعیت و در قالب طرح جوانی جمعیت، حمایت‌های مالی برای فرزندآوری درنظر گرفته‌اند اما مجموع این سیاست‌ها تا زمانی که مساله به صورت اساسی حل نشود، نمی‌تواند کارساز باشد. کشوری گفت: ترغیب به فرزندآوری قبل از هر چیزی نیازمند داشتن زیرساخت‌های اساسی برای آحاد جامعه و به‌خصوص توجه لازم به قشر کم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه است. کمک به افزایش اشتغال در سطح کلان، یعنی شغلی که بتوان با آن حداقل نیازهای اساسی یک خانواده را تامین کرد، شاید اولین و مهم‌ترین قدم در این راستا باشد. چطور می‌توان از جوانانی که حقوق آنها به سختی، کرایه راه و هزینه‌های روزمره‌‌شان را تامین می‌کند، انتظار تشکیل خانواده و بعد هم فرزندآوری داشت؟
رییس انجمن ‌صنفی گچ‌کاران استان قم ادامه داد: نه‌تنها شغل پایدار کم است که آنهایی هم که شغلی دارند، به سختی می‌توانند هزینه‌های روزمره را تامین کنند. برای همین است که گاه نیروی کار ماهر و نیمه‌ماهر و ساده اگر بتواند، از کشور می‌رود تا برای خود زندگی حداقلی تامین کند؛ زندگی‌ای که ظاهرا برآورده کردنش در ایران دیگر مشکل شده است. وی تاکید کرد: پرداخت یارانه و کالابرگ الکترونیک نمی‌تواند جایگزین شغل شایسته و دستمزد متناسب شود؛ این طرح‌ها صرفا به عنوان مُسکن عمل می‌کنند و در کنار آن باید اقداماتی مناسب برای کارگران و اقشار ضعیف جامعه انجام داد. دوری از سیاست‌های سرکوب مزد و رفتن به سمت ایجاد مشاغل صنعتی و هزینه برای تولیداتی که بتوان آنها را صادر کرد، از جمله این اقدامات است.
کشوری تاکید کرد: مسکن امروز یکی از مهم‌ترین نیازهای کارگران است. بیش از نیمی از درآمد کارگران صرف اجاره‌خانه می‌شود. طرح‌هایی که مسوولان مدعی هستند برای خانه‌دار کردن اقشار ضعیف جامعه و کارگران پیش‌رو دارد، معمولا به درد کارگران نمی‌خورد. این طرح‌ها به نام کارگران و به کام بسازبفروش‌هاست. انتظار می‌رود دستگاه‌های متولی و حامیان این جریان طرح‌های اساسی و حمایتی‌تری برای خانه‌دار کردن اقشار ضعیف جامعه تدارک ببینند و از ارائه برنامه‌های نمایشی پرهیز کنند.
رییس انجمن ‌صنفی گچ‌کاران استان قم همچنین به طرح تخصیص زمین در راستای تشویق فرزندآوری اشاره کرد و گفت: این طرح نیز با اشکالاتی مواجه است. امیدواریم به شکلی نباشد که با منت بر سر خانواده‌ها به آنها زمین بدهند و آنها را از طرح نهضت ملی مسکن حذف کنند و نتیجه‌اش هم این شود که خانواده‌ها در اسارت قیمت بالای مصالح ساختمانی و هزینه‌های جانبی آن گرفتار و مستاصل بمانند. به قولی از مسکن ملی رانده شوند و ندانند با زمین رایگان چه کار کنند.
سطوح مزدی زیر فشار
درحالی که درصد قابل اعتنایی از شاغلان در کارخانه‌ها بالای حداقل مزد می‌گیرند اما تثبیت مزد سایر سطوح کارگری دراندازه ۲۲درصد شرایط را برای آنها تیره کرده است. باید دولت متقاعد شود با این تلاطم ذهنی در بازار کار و احساس اجحافی که کارگران دارند، شرایط را سخت خواهد کرد.