باید اختلافات‌مان را روی میز گفت‌وگو حل و فصل کنیم

در آستانه برگزاری اجلاس سه جانبه روسای جمهور ایران، ترکیه و روسیه در آنکارا در هفته جاری، روزنامه ینی شفق ترکیه مقاله‌ای را از محمدجواد ظریف منتشر کرده که در آن وزیر امور خارجه کشورمان تاکید کرده است: باید اختلافات‌مان را پیرامون میز گفت‌وگو حل و فصل کنیم نه در میدان نبرد.

بخشی از مقاله وزیر امور خارجه کشورمان در این روزنامه ترکیه‌ای که با عنوان «ضرورت پایبندی به اصول مشترک» منتشر شده است، به شرح زیر است:

«پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹میلادی، ایران یکی از معدود کشورهای اسلامی بود که روابطی حسنه با رژیم اسراییل داشت، فراتر از این، رژیم شاه مخلوع در هموار کردن راه برای انعقاد پیمان کمپ دیوید میان مصر و رژیم صهیونیستی نقش موثری داشت. پذیرش این امر برای بیشتر ایرانیان که آرمان فلسطین را آرمان خود می‌دانستند ساده نبود به همین دلیل، نخستین اقدام نیروهای انقلابی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، برافراشتن پرچم فلسطین بر فراز سفارتخانه‌ای بود که قبلا دیپلمات‌های اسراییل ساکن آن بودند. از آنجا که انقلاب و رهبرانش همواره آرمان فلسطین را آرمان خود می‌دانستند، از همان آغاز، به هیچ سازشی درباره این آرمان تن ندادند و در این راه فشارها، محاصره و حتی جنگ نیابتی یا مستقیم را به جان خریدند.

جمهوری اسلامی ایران رنج و درد فلسطین را- مانند رنج‌های همه کشورهای عربی دوست و همسایه- رنج و درد خویش می‌داند و امنیت و آزادی آنان را امنیت و آزادی خویش، اما برخی کوشیدند که جهان عرب را به صحنه تصفیه‌حساب‌ها و عرصه طمع ورزی‌های خود تبدیل کنند این در حالی است که جمهوری اسلامی- بر خلاف آنان- امنیت و ثبات خویش را در گرو‌ امنیت و ثبات منطقه- به ویژه امنیت و شکوفایی همسایگان خود- می‌داند. این مساله‌ای است که باید برای همگان در اولویت باشد.

در همین راستا، جمهوری اسلامی ایران در فرصت‌های مختلف، خواستار بنیان نهادن یک پیمان امنیتی مشترک شده است که بر پایه گفت‌وگو، اصول مشترک و سازوکارهای اعتمادساز استوار باشد تا مقدمه‌ای برای خروج منطقه از دالان تاریکی باشد که توان همه کشورها در آن دچار فرسایش می‌شود. جمهوری اسلامی ایران بارها تاکید کرده است که برای حفاظت از حسن همجواری، امنیت و منافع مشترک، آماده همکاری با همه طرف‌هاست.امنیت مشترک ما و همسایگان‌مان که مرزهای زمینی و آبی با آنها داریم، مبتنی بر پایبندی به اصولی مشترک است که اسناد سازمان ملل آن را مشخص می‌کند، اصولی مانند حاکمیت، خودداری از تهدید به استفاده از زور، حل بحران‌ها به شکل مسالمت‌آمیز، احترام به حاکمیت کشورها بر اراضی و حریم مرزهایشان، خودداری از دخالت در امور داخلی کشورها و حق تعیین سرنوشت. ما نمی‌خواهیم که در این زمانه، بار دیگر شاهد جنگ‌های خونین و طولانی جاهلی باشیم و برای آنکه این پرده از تاریخ‌مان تکرار نشود، باید در چشمان یکدیگر نگاه کنیم و تصمیم بگیریم که اختلافات‌مان را پیرامون میز گفت‌وگو حل و فصل کنیم نه در میدان نبرد. این سخن به معنای فراموش کردن اختلاف‌ها نیست اما خواسته ما آن است که اختلاف‌ها، دوستی‌ها را مکدر نگرداند.