برادران کارامازوف

مهمان امروز: فیودور داستایفسکی

فیودور داستایفسکی سال ۱۸۲۱ درچنین روزی در مسکو به دنیا آمد. در‌ ۱۷ ‌سالگی وارد دانشکده نظامی سنت‌‌پترزبورگ شد و در ۱۸۴۳ با درجه افسری فارغ‌‌التحصیل شد.
در زمستان ۱۸۴۴-۴۵ رمان بیچارگان را نوشت که تحسین نکراسوف را تا جایی برانگیخت که خبر داد «گوگول تازه‌ای ظهور کرده است» و به این ترتیب وارد محافل نویسندگان بزرگ روسی شد.
طی سال‌ها بعد آثاری چون «جنایات و مکافات»، «برادران کارامازوف»، «ابله» و «قمارباز» را خلق کرد که او را به یکی از بزرگ‌ترین و تاثیرگذارترین نویسندگان تاریخ روسیه بدل کرد.
داستایفسکی را نمی‌توان تنها یک داستان‌نویس به شمار آورد. او از فیلسوفان و متفکران زمان خود به شمار می‌رفت و از نخستین کسانی بود که روانشناسی جدید را وارد داستان کرد و وجدان آگاه و ناخودآگاه و روح و اندیشه بشر را در داستان‌هایش به تصویر کشید.
داستایفسکی در ۲۸ ژانویه سال ۱۸۸۱ در ۶۰ سالگی در خانه‌اش در سنت پترزبورگ درگذشت و پس از مرگش بیش از پیش آوازه‌اش در ادبیات جهان پیچید.

پسر عزیزم، الکسی فیودوروویچ، شاید بهتر باشد تو هم بدانی. بگذار بگویمت که قصد دارم تا آخر به گناهانم ادامه دهم. چون گناه، شیرین است. همه به آن بد می‌گویند اما همگی آدم‌ها در آن زندگی می‌کنند. منتها دیگران در خفا انجامش می‌دهند و من در عیان. و این است که دیگر گناهکاران به خاطر سادگی‌ام بر من می‌تازند. الکسی فیودوروویچ، بگذار بگویمت که بهشت تو به مذاقم سازگار نیست؛ این بهشت تو، تازه اگر هم وجود داشته باشد، جایی مناسب برای آدمی محترم نیست. نظر خودم این است که به خواب می‌روم و دیگر بیدار نمی‌شوم، والسلام. اگر خوش داشته باشی می‌توانی برای آمرزش روانم دعا کنی. اگر هم خوش نداشتی، دعا نکن، به جهنم! فلسفه‌ام این است.