برای مردانی از جنس ققنوس

به مناسبت پر کشیدن سی‌ودو شهید نفتکش سانچی،‌ عوامل گروه فیلم «سرو زیر آب» به کارگردانی محمدعلی باشه‌آهنگر و تهیه‌کنندگی حامد حسینی یادداشتی منتشر کرده‌اند.
به گزارش ایسنا، متن این یادداشت به شرح زیر است:
ققنوسی به اسم سانچی
شنیده بودیم که ققنوس بر فراز بلندی چنان بال می‌زند که از این تکاپو آتشی برافروخته می‌شود و خود در آن آتش می‌سوزد و از خاکستر این آتش فرزندش تبلور می‌یابد ولی نگفته بودند اگر این آتش خاکستری نداشته باشد چه می‌شود.
چند روزی سی و دو ققنوس بر پهنای اقیانوس بال زدند و بال زدند و بال زدند تا رسیدند به صاحب آتش و این خاصیت گمنامی است که برخود هیچ نمی‌خواهد.
این روزها درگیر تنظیم تیتراژ پایانی «سروِ زیرِ آب» بودیم که دستی و قدمی از قلم نیفتد که یاد روزهای سخت پیش تولید افتادیم، آن زمان که برای همکاری و همراهی‌، فیلمنامه را برای ارگان‌ها و نهادها و … ارسال می‌کردیم و در این بین اندک بودند، آنانی که همراه شدند و خواستند در این قصه‌‌ عظیم و عزیز دستی بر آتش داشته باشند، آنانی که گمنامی را می‌شناسند.
گفتیم آتش …
اصلا‌ فکر نمی‌کردیم روزی برای سپاس و قدردانی از همراهی و همدلی سازمان شریف کشتیرانی بهانه‌مان آتش باشد.
آن هم آتشی فراتر از آتش ققنوس…
نمی‌دانیم چه مدت این بال زدن ققنوس‌های سانچی طول کشید تا صاحب اقیانوس، آرام‌شان کرد و جالب است خاکستری هم نماند.
و چه تلخ و سخت بود آن زمان که خبر دادند «امیدی به زنده بودن سی‌و‌دو سرنشین سرزمین سانچی نداشته باشید…»
چقدر دوست داشتیم آن زمان که برای قدردانی از ساکنان سرزمین کشتی‌ها‌، این فیلم را اکران خصوصی می‌کردیم آنها هم بودند.
حتما فرزندان‌شان بعد از دیدن فیلم «سرو زیر آب» به عظمت گمنامی پدران‌شان بیشتر پی می‌برند.
در تب و تاب سودای سی‌مرغ‌، مراقب اشک‌های بازماندگان سی و دو ققنوس سانچی باشیم.
برای مردانی از جنس ققنوس