12 - 04 - 2020
برندگان و بازندگان نفت ۱۰۰ دلاری
گروه انرژی- در حالی که ایران در تلاش است تا راهکارهای موثری برای مقابله با تحریم صادرات نفت ایجاد کند، قیمت‌ها در بازار، خواب ۱۰۰ دلاری می‌بینند و به موازات آن، رقبای ایران نیز به دنبال تصاحب بازارها برای فروش بیشتر هستند.
کمتر از یک ماه دیگر قرار است آمریکا تحریم‌هایی را به‌صورت یکجانبه بر ایران تحمیل کند که مهم‌ترین بخش آن، بحث صادرات و فروش نفت است. همین امر سبب شده تا قیمت‌ها در بازارهای جهانی طلای سیاه افزایشی شده و رکورد قیمتی را از نوامبر ۲۰۱۴ بشکند.
قیمت نفت برنت که شاخص بازار جهانی است، هفته گذشته با تشدید نگرانی‌ها نسبت به کمبود عرضه به بیش از ۸۶ دلار در هر بشکه صعود و انتظار برای صعود قیمت به ۱۰۰ دلار در آینده نزدیک را تقویت کرد.
از دهه ۱۹۹۰ قیمت نفت دفعات معدودی به بالای ۱۰۰ دلار در هر بشکه جهش پیدا کرده است. نفت یک بار در آغاز سال ۲۰۰۸ و برای یک مدت طولانی در فاصله سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ به بالای این قیمت صعود کرد. در چند هفته گذشته قیمت نفت برنت به دلیل نگرانی‌های عرضه که ناشی از بازگشت تحریم‌های آمریکا علیه ایران، فروپاشی اقتصاد ونزوئلا و محدودیت‌های زیرساختی صنعت شیل آمریکا بوده، ۱۸ درصد رشد کرده است و اکنون نزدیک به بالاترین قیمت در چهار سال گذشته قرار دارد که باعث شده بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان پیش‌بینی کنند قیمت نفت به زودی سه رقمی خواهد شد.
اداره اطلاعات انرژی آمریکا نیز پیش‌بینی کرده است که قیمت نفت به دلیل تحریم‌های ایران و ابهام درباره توانایی دیگر تولیدکنندگان برای جایگزینی نفت خام ایران در بازارهای جهانی با افزایش همراه خواهد بود.
اداره اطلاعات انرژی آمریکا، با استناد به وضع تحریم‌های این کشور ضد ایران، برآورد خود از قیمت ۲ شاخص نفت خام دبلیو تی‌ای و برنت را افزایش داد.
این نهاد در گزارش «دورنمای کوتاه‌مدت انرژی» خود اعلام کرد میانگین قیمت شاخص نفت خام برنت در سال ۲۰۱۸ میلادی به ۷۴ دلار و ۴۳ سنت و میانگین قیمت شاخص دبلیو تی‌آی آمریکا به ۶۹ دلار و ۵۶ سنت می‌رسد.
این اداره همچنین اعلام کرد سال آینده میلادی، میانگین قیمت شاخص نفت خام برنت به ۷۵ دلار و ۶ سنت و میانگین قیمت شاخص دبلیو تی‌آی به ۶۹ دلار و ۵۶ سنت می‌رسد.
اداره اطلاعات انرژی آمریکا اعلام کرد افزایش برآورد این نهاد از قیمت نفت، به دلیل ابهام درباره میزان کاهش تولید نفت ایران و توانایی دیگر تولیدکنندگان برای جبران کاهش تولید نفت ایران است.
اداره یاد شده اعلام کرد: اگر کاهش تولید نفت و صادرات نفت ایران بیش از انتظارها باشد، اختلال در بازار نفت در سه ماه چهارم سال ۲۰۱۸ میلادی می‌تواند موجب افزایش قیمت نفت شود.
این در حالی است که برخی صادر‌کنندگان نفت از این افزایش قیمت‌ها به دلیل افزایش سود شرکت‌ها و دولت خوشحال خواهند شد؛ در عوض کشورهای مصرف‌کننده باید هزینه این افزایش قیمت را بپردازند و این خود باعث دامن زدن به تورم و کاهش تقاضای نفت خواهد شد.
بازارهای نوظهور در سراسر آسیا از افزایش قیمت نفت بیش از همه آسیب می‌بینند. اقتصادهای پیشرفته نیز در امان نیستند و مصرف بزرگ‌ترین واردکنندگان نفت معمولا کاهش پیدا می‌کند. بدون هیچ تعجبی، قیمت‌های بالاتر برای کشورهای تولیدکننده مانند نروژ، کانادا و برزیل خوب است. با این حال آنچه مایه تعجب است این است که با وجود افزایش قیمت، این کشورها در سال میلادی گذشته سود کمتری برده‌اند.
به گفته یوهانا چوآ از گروه مالی سیتی، کشورهای آسیایی زمانی که نفت افزایش پیدا می‌کند از همه بیشتر آسیب می‌بینند زیرا به جز مالزی، اکثر آنها واردکننده بزرگ نفت هستند. سنگاپور ۵/۶ درصد کمبود نفت و گاز دارد و پس از آن پاکستان، تایلند، سریلانکا و تایوان قرار دارند. اندونزی و ویتنام کمبود کمتر حدود یک درصد دارند.
با توجه به این وضعیت، بسیاری از این اقتصادها زمانی که قیمت نفت افزایش پیدا می‌کند شاهد نوسان شدید نرخ تورم هستند و بررسی‌ها در این زمینه نشان می‌دهد سریلانکا، فیلیپین، ویتنام، هند و تایوان در شش سال گذشته بیشترین حساسیت را به افزایش قیمت نفت داشته‌اند.
در بخش صادرات نیز در صورت افزایش ۱۰ دلاری هر بشکه نفت، پیش‌بینی می‌شود تایوان، کره و تایلند بزرگ‌ترین کاهش را در میزان واردات‌شان داشته باشند. کریستال تان در شرکت «کپیتال اکونومیکس» برآورد می‌کند که هنگ‌کنگ، سریلانکا و هند ممکن است شاهد کاهش قابل توجهی باشند در حالی که صادرات مالزی و اندونزی به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی رشد قابل توجهی خواهد داشت.
با درنظر گرفتن این موارد، دورنمای بازارهای نوظهور چندان روشن به نظر نمی‌رسد.
بازارهای آسیایی نوظهور به دلیل تقارن شوک عرضه نفت با رشد ارزش دلار، رشد بازده اوراق قرضه آمریکا و وخامت رشد بازار نوظهور برخلاف رشد مطلوب آمریکا، در وضعیت دشواری قرار دارند. شرایط مذکور به ضعیف‌تر شدن ارزهای آسیایی و بالا رفتن بازده اوراق قرضه و ادامه ریسک‌گریزی سرمایه‌گذاران نوظهور منجر شده است.
با وجود اینکه امسال ارزیابی‌های بازارهای نوظهور دستخوش تغییر شده است که در برخی از موارد قابل توجه بوده اما استمرار موانع مذکور، به معنای ضعف بیشتر این اقتصادها خواهد بود.
واردکنندگان توسعه‌یافته
برخی از اقتصادهای توسعه‌یافته نیز با بسیاری از این فشارهای مشابه روبه‌رو هستند. از نظر اتان هریس، از بانک آمریکا مریل لینچ، ژاپن، اروپا و انگلیس بازندگان واضحی هستند و رشد آنها در سال آینده ممکن است بین ۲/۰ تا ۵/۰ درصد متاثر شود. نه‌تنها هر سه کشور واردکننده بزرگ نفت هستند بلکه خانوارها در انگلیس و اروپا پس انداز کمتری دارند که آنها را در برابر افزایش بیشتر قیمت‌ها آسیب‌پذیر می‌کند.
از نظر اینکه به چه میزان افزایش قیمت روی خواهد داد، سیمون مک آدام از کپیتال اکونومیکس برآورد کرده است اگر قیمت نفت برنت تا پایان سال ۲۰۱۹ در ۱۰۰ دلار بماند، افزایش هزینه سوخت باعث خواهد شد هزینه سالانه مصرف‌کنندگان در اقتصادهای توسعه‌یافته ۳/۰ درصد افزایش پیدا کند.
تولیدکنندگان نفت
این کشورها ظاهرا در زمان افزایش قیمت نفت، بیشترین سود را می‌برند اما از اواخر سال گذشته رشد آنها نسبت به دوران‌های قبلی افزایش قیمت‌ها کمتر بوده است. دانیل هویی و تیمی از استراتژیست‌ها در «جی‌پی‌مورگان سکیوریتیز» دریافته‌اند که ارزهای نفتی مانند کرون نروژ، دلار کانادا و پزوی مکزیک نسبت به قیمت نفت، عملکرد ضعیف‌تری داشته‌اند.
افزایش اخیر قیمت نفت به دلیل تقاضای بیش از حد نیست بلکه به دلیل عرضه کمتر است. در ماه‌های اخیر شاخص مدیران خرید جهانی به پایین‌ترین سطح در دو سال گذشته سقوط کرده زیرا صادرات جهانی کاهش پیدا کرده است. در حقیقت شکاف میان رشد جهانی و واردات نفت برنت، منعکس‌کننده عملکرد نابرابر قیمت نفت و ارزهای نفتی است.
بر اساس گزارش فایننشال‌تایمز، با این حال برخی از این نگرانی‌های عرضه ممکن است تسهیل شده باشد. در همین راستا قیمت نفت برنت هفته گذشته برای نخستین بار در پنج هفته گذشته کاهش پیدا کرد. این کاهش قیمت به دنبال خبر احتمال صدور معافیت از تحریم‌های نفت ایران از سوی دولت آمریکا و افزایش تولید اوپک بود.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد