بر بساطی که بساطی نیست

ریحانه جولایی- دخترم، خانوم خانوما، بیا اینجا.‌.‌. بیا بشین پیش من» صدا از پشت سرم آمد.
وقتی برگشتم لبخند بلند و کشداری تحویلم داد؛ یک استکان آب را به سمتم گرفت، از آن استکان‌های قدیمی که فقط در خانه مادربزرگ‌ها پیدا می‌شود و بعد چند بار با دست چپش روی سکویی که روی آن بساط کرده بود زد که یعنی بیا اینجا کنارم بنشین. چند قدم که به سمتش برداشتم، با هزار سختی بدنش را به دیوار چسباند تا برایم جا باز کند.
نور خورشید اریب روی صورت آفتاب سوخته‌اش افتاده بود و کمی از موهای حنا بسته‌اش بیرون بود و بقیه را زیر روسری گلدارش پنهان کرده بود.
ناخن‌های حنایی‌اش را از ته گرفته و آن دو دندان طلایی‌اش به وقت حرف زدن برق می‌زد، با هر حرکتش بوی خوش گلاب تازه از بینی تا انتهای مغزم را پر می‌کرد و چشمانش، چشمان براقش تا ابد در یادم خواهد ماند.
به محض اینکه کنارش نشستم دستان زبرش را روی دستم کشید و گفت: «بشین دختر جان، بشین تا حالت جا بیاید.» حدس زدن اینکه نفسم از گرما و سربالایی تند به شماره افتاده کار سختی نبود. استکان آب را از دستان چروک خورده‌اش گرفتم و یک نفس سر کشیدم و اولین لحظات دوستی ما آغاز شد. در بساطش همه چیز پیدا می‌شد.
از لواشک‌های کارخانه‌ای پیچیده شده در زرورق‌های براق سبز و قرمز و نارنجی تا آلوچه خشک‌های شوری که خودش به تازگی درست کرده بود. گوشه‌ای دیگر لیف و کیسه حمام بود و میان پارچه‌ای که روی زمین پهن کرده بود برگه‌های زردآلو و هلو و کشک دست‌ساز هم داشت که به قول خودش از همه جای ایران به «ابیانه» می‌آیند تا از او کشک دست‌سازش را بخرند. کمی که نفسم جا آمد خودش به دوربینی که در دستم بود اشاره کرد و خواست تا از او عکس بگیرم اما به این شرط که در عکس فقط خودش باشد نه بساط آلو و کشک و لواشک؛ دلش می‌خواست عکسش با چارقد گلدارش ثبت شود نه با بساط ناچیزی که زندگی‌اش را با آن می‌چرخاند و قول گرفت که هر بار به ابیانه آمدم سراغش را بگیرم یا اگر قسمت نشد تا دوباره پایم به این روستای دلنشین باز شود مرتب عکس‌هایش را ببینم تا یادم نرود روزگاری در این دنیا چند دقیقه‌ای با زنی همکلام شدم که دندان‌هایش طلایی بود و زیر آفتاب تیرماه حال دل و روحم را جلا داد.
سمفونی چهره‌ها، داستان آدمهایی است که کمتر به چشم می‌آیند.اینجا هر دوشنبه مجالی‌ست برای دیده شدن و خواندن داستان‌های کوتاه‌شان.شما هم می‌توانید روایت‌گر آنهایی باشید که دوست دارید دیده شوند.
rjoulaei@yahoo.com