27 - 11 - 2024
بنیاد سینمایی فارابی احیا می‌شود یا تعطیل؟!
بنیاد سینمایی فارابی که وارد پنجمین دهه عمر خود شده چند سالی است با اما و اگرهای زیادی بر سر بود و نبودش یا نحوه عملکردش مواجه شده است. حاشیه‌های متعدد این مجموعه از بعد مالی و غیرمالی گاهی چنان بحث‌برانگیز شده که ماهیت وجودی بنیاد را در تیررس انتقادها قرار داده و از آنجا که سینماگران زیادی نسبت به برخوردهای خودی و ناخودی مدیران آن گله داشتند، تعطیلی بنیاد سینمایی فارابی یکی از پیشنهادهای پرتکرار آنها در این سال‌ها بوده است. حالا اما مدیران جدید، هم بر حکمرانی نرم در سینما تاکید می‌کنند و هم بر ضرورت بازنگری جدی در فارابی. پرسش این است که این دو چگونه قرار است در چنین مجموعه‌ای اجرا شوند؟
بنیاد سینمایی فارابی که بیش از ۴۰سال از تاسیس آن می‌گذرد، در دهه‌های مختلف با عناوین پرطمطراقی همچون «نهاد ملی سینما» از آن یاد می‌شده و با تشکل‌ها، نهادها و مراکز ملی و سینمایی مهمی در برخی کشورهای دنیا هم‌تراز دانسته می‌شد اما در سینمای ایران و به خصوص در چند سال گذشته یکی از پرحاشیه‌ترین مجموعه‌های سینمایی دولتی شناخته می‌شود.
این بنیاد، طبق روایت سیدمحمد بهشتی- از موسسین بنیاد سینمایی فارابی- که از سال۱۳۶۲ تا ۱۳۷۲ مدیریت آن را برعهده داشت، سال۶۲ با همراهی محمدمهدی دادگو، محمد آقاجانی، عبدالله اسفندیاری، علیرضا شجاع‌نوری، مجید مسچی، مهدی یزدانی، التفات شکری‌آذر و ایرج تقی‌پور شکل گرفت. بهشتی سال‌ها قبل در این زمینه گفته بود: در آن سال‌ها (دهه۶۰) فعالیت گسترده در زمینه سیاستگذاری و برنامه‌ریزی در حوزه سینما انجام شد و طبق این برنامه‌ریزی‌ها لازم بود، نهادی شکل بگیرد که وظیفه حمایت از سینمای ایران را برعهده بگیرد. این نهاد قرار بود دولتی نباشد، بدین معنا که تابع قوانین و مقررات دولتی نباشد و اساسا چهره دولتی نداشته باشد.
به گفته او، قبل از انقلاب اساسنامه باشگاه فارابی به عنوان «سینما تک» طراحی شده و مصوب شورای عالی فرهنگ دوره خودش بود. اساسنامه اجازه می‌داد که بندهای آن تغییر کند تا بر این اساس بنیاد فارابی به عنوان بازوی حمایت از سینمای کشور فعال شود.
بهشتی در آن مقطع امیدوار به رسیدن روزی بود که بنیاد سینمایی فارابی نباشد و در واقع سینمای ایران به وجود چنین بنیادی احتیاج نداشته باشد اما الان پس از گذشت بیش از چهار دهه نه‌تنها این بنیاد همچنان پابرجاست بلکه در بسیاری از دوره‌های مدیریتی صرفا به بازوی اجرایی منویات دولت در سینما بدل شده، تا جایی که تنها پایگاه جدی سینمای دولتی برای عملی کردن شعارهای سیاسی و اجتماعی و ایدئولوژیک بوده است.
با تمام اتفاق‌هایی که نه‌تنها در سه سال اخیر بلکه در سال‌ها و دهه‌های گذشته در این مجموعه مهم سینمایی رخ داده، بنیاد سینمایی فارابی به جایی رسیده که برخی اهالی سینما معتقدند باید تعطیل شود چرا‌که حتی در مهم‌ترین اهداف تعریف‌شده‌اش همچون حمایت از سینمای کودک و نوجوان موفق عمل نکرده و بیشتر به بنگاهی برای تولید انحصاری یا مشترک فیلم‌های چند 10میلیاردی استراتژیک آن هم بدون مخاطب انبوه تبدیل شده است. آنها همچنین از برخوردهای سلیقه‌ای با فیلمنامه‌هایشان شکایت دارند. همین چند روز قبل فرزاد موتمن با یادآوری خاطراتش از ۲۰فیلمنامه‌ای که هیچ‌گاه در اولویت فارابی قرار نگرفت، گفته بود: از نظر من بنیاد سینمایی فارابی باید تعطیل شود چون در سال‌های مختلف تهیه‌کننده ده‌ها فیلم بی‌مصرف شده که حتی نتوانسته آنها را اکران کند.
حالا در دولت جدید و با تغییر مدیران، بار دیگر سرنوشت این نهاد سینمایی، سکانداری آن و مسیری که در پیش خواهد گرفت، محل بحث شده است. این روزها شنیده می‌شود که قرار است بنیاد سینمایی فارابی به شکلی جدی‌تر در قامت یک کمپانی عمل کند تا محصولاتش آثاری پرخرج و کم‌بازده و شکست‌خورده نباشند. رائد فریدزاده که پس از پایان ماموریت مجید زین‌العابدین، خزانه‌دار فارابی (مهدی سجادی) را به عنوان سرپرست منصوب کرده، معتقد است: «فارابی درخت تنومند سینمای ایران است و به حتم با مرور زمان، بیش از پیش می‌توان به اصالت آثار فارابی پی برد.»
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد