بنیانگذار دانشکده هنرهای دراماتیک

رکن‌الدین خسروی (متولد ۱۶ اسفند ۱۳۰۸) نویسنده و کارگردان تئاتر بود. وی در سال ۱۳۲۷ موفق به اخذ مدرک دیپلم ادبیات خود از دبیرستان البرز تهران شد و سال بعد به دانشکده حقوق دانشگاه تهران راه پیدا کرد، در سال ۱۳۲۹ او در این رشته ترک تحصیل کرد و مشغول تحصیل در رشته ادبیات در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد.
در سال ۱۳۳۴ در دوره شش ماهه کلاس‌های تئاتر پروفسور دیویدسون شرکت کرد و به فراگیری هنرهای نمایشی پرداخت. وی همچنین در سال ۱۳۳۵ به شرکت در کلاس‌های هنرپیشگی و کارگردانی دکتر مهدی محمدی‌فروغی پرداخت و جزو نخستین دانشجویان در این رشته به شمار می‌آمد.
در سال ۱۳۳۶ با همکاری دکتر فروغ اقدام به تاسیس اداره هنرهای دراماتیک کرد و در سال ۱۳۳۷ با کارگردانی و به روی صحنه آوردن جایی که صلیب گذاشته شد در اداره هنرهای دراماتیک و ضبط تلویزیونی این نمایش قدم بر این عرصه نهاد.
خسروی در سال ۱۳۴۲ شروع به همکاری با گروه تئاتر دانشگاه تهران کرد و مشغول کارگردانی این گروه و اجرای نمایش‌هایی در آنجا و در همین سال از سوی اداره هنرهای دراماتیک برای شرکت در دوره‌های آموزشی بازیگری و کارگردانی کانون تئاتر انگلیس عازم لندن شد. خسروی در سال ۱۳۴۹ برای تحصیل در رشته کارگردانی تئاتر در مدرسه دراماسنتر با ریاست افتخاری پیتر بروک عازم لندن شد و در سال ۱۳۵۲ به تهران بازگشت و لبخند باشکوه آقای گیل نوشته اکبر رادی را روی صحنه برد.
او در سال ۱۳۵۴ همکاری خود را با گروه تئاتر دانشگاه صنعتی شریف به عنوان کارگردان گروه آغاز کرد. در سال ۱۳۶۰ دعوت به پذیرش استعفا و بازنشستگی شد و سال ۱۳۷۵ ایران را به مقصد لندن ترک کرد.
۲۷ شهریور ۱۳۸۹، به همت انجمن بازیگران خانه تئاتر ایران مراسم بزرگداشتی برای خسروی با شرکت بازیگرانی چون اکبر زنجانپور، رویا تیموریان، بهزاد فراهانی، صدیق تعریف، بهروز بقایی و … برگزار شد. یکی از سالن‌های تماشاخانه سه نقطه در تهران به نام رکن‌الدین خسروی نامگذاری شده ‌است. این تماشاخانه ۱۹ خرداد ۱۳۹۲ با پیامی از خسروی افتتاح شد. همچنین کتاب رکن‌الدین خسروی سال ۱۳۸۶ به کوشش محمد ایوبی از سوی نشر تجربه منتشر شد. این کتاب به بررسی آثار اجرایی خسروی و نقدها و نظرات منتشر‌شده در مورد نمایش‌های وی می‌پردازد.
خسروی در یکی از مصاحبه‌هایش درباره هنر تئاتر می‌گوید: با تئاتر به دنبال حقیقت شگفتی که انسان را احاطه کرده است و انسان در تمام اعصار با آن مواجه بوده، این است که جهان همواره در پویه دگرگونی قرار دارد‌ و از همه شگفت‌تر اینکه‌ انسان خود یکی از تغییر‌دهندگان دنیای خود بوده است. تئاتر همانند تمام نمود‌های فرهنگ بشری، نقش تاثیر‌گذار خود را بر این روند وقفه‌ناپذیر ایفا کرده است.
خسروی به عنوان یکی از چهره‌های برتر تئاتر در ایران شناخته می‌شود. جایگاه او در هنرهای نمایشی موجب شده زندگی و آثارش مورد توجه محققان و فیلمسازان قرار بگیرد. مستند «دشمن مردم» به کارگردانی هوشمند هنرکار اثری درباره دکتر رکن‌الدین خسروی است. هنر‌کار در این مستند آثار و زندگی هنری این هنرمند را مورد بررسی قرار داده است.
اجراهای این هنرمند در ایران شامل «جایی که صلیب گذاشته شد»، «سایه دره» نوشته‌ ویلیام سینگ، «خاموشی دریا» نوشته ورکور، «پیک‌نیک در میدان جنگ» نوشته فرناندو آرابال، «کلبه‌ای در جنگل» نوشته: روبرت بروک، «پایان بازی» نوشته‌ ساموئل بکت، «آنتیگون» نوشته ژان آنوی، «حکومت زمان‌خان بروجردی» نوشته‌ میرزاآقا تبریزی، «از پشت شیشه‌ها» نوشته‌ اکبر رادی، «لبخند با شکوه آقای گیل» نوشته‌ اکبر رادی، «سلام و خداحافظ» نوشته‌ آثول فوگارد، «ابراهیم توبچی و آقا بیک» نوشته‌ منوچهر رادین، «زیتون» نوشته‌ آرمان امید، «محاکمه ژندارک» نوشته‌ برتولت برشت، «سی زوئه بانسی مرده است» نوشته‌ آثول فوگارد، «گوشه‌نشینان آلتونا» نوشته‌ ژان‌پل سارتر و «مرگ بر آمریکا» بود.
او پس از مهاجرت از ایران نیز دست از کار نکشید و نمایش‌های «همه عطرهای تابستان» نوشته‌ فرناندو آرابال، «مده‌آ» نوشته‌ داریو فو، «آوازه‌خوان طاس» نوشته‌ اوژن یونسکو، «یادداشت‌های روزانه یک دیوانه» نوشته: گوگول، «مرگ در می‌زند» نوشته‌ وودی آلن، «سوزنبان» نوشته‌ خوآن خوزه آره اولا و «دعوت» نوشته: غلامحسین ساعدی را در اروپا روی صحنه برد.
این کارگردان تئاتر در تاریخ ۲۶ دی به علت کهولت سن در‌گذشت. کیوان نخعی با تایید خبر درگذشت این هنرمند گفت: طبق اعلام خانواده رکن‌الدین خسروی، او پس از تحمل مدت طولانی بیماری از دنیا رفته است. رکن‌الدین خسروی‌ که چندی بود از بیماری آلزایمر رنج می‌برد در ۸۸ سالگی درگذشته است.
پرویز پرستویی در پیامی که به مناسبت درگذشت رکن‌الدین خسروی در اینستاگرام منتشر کرده، آورده است: «استاد رکن‌الدین خسروی کارگردان و نویسنده تئاتر و مترجم روز بیست و ششم دی‌ماه ساعت ۸ شب جهان فانی را ترک کرد.
استاد رکن‌الدین خسروی از بنیانگذاران دانشکده هنرهای دراماتیک بود.
روحش شاد و یادش گرامی، این مصیبت وارده را به خانواده محترمش و کلیه هنرمندان تئاتر ایران تسلیت عرض می‌کنم.»