به یاد دکتر حسین فاطمی در شصت‌وپنجمین سالروز نبود او

ضیاء مصباح – آنچه ملت ایران را طی هزاران سال با همه فراز و نشیب‌ها سربلند و آزادمنش نگه داشته، تبعیت از راه و روش شهیدان ملی راه آزادی و سختکوشان وادی قانونمندی است که برای استقلال سیاسی کشورمان و رفاه و آسایش مردم مبارزه کردند تا روحیه مبارزه با خودکامگی را زنده نگه داشته و ایران‌مان را در صحنه گیتی پویا و جاویدان بنمایانند‌.
حسین فاطمی از جمله این دلاورمردان تاریخ معاصر وطن‌مان است.
مردی که می‌خواست مجلس و دولت‌، برگزیده مردم باشد و ایرانیان بتوانند آزادانه رای بدهند و رای‌شان خوانده شود و هیچ کس و گروهی که مردم برنگزیده‌اند بر آنان حکومت نکرده و فراتر از قانون کوچک‌ترین اقدامی انجام نشود‌.
این مرد ماندگار تاریخ معاصر ایران در آخرین لحظات زندگی، هنگام اعدام می‌گوید «مرگ بر دو قسم است؛ مرگی در خواب ناز و مرگی در راه شرف و افتخار، و من خدای را شکر می‌کنم که در راه مبارزه با فساد شهید می‌شوم.
من از مرگ ابایی ندارم، آن هم چنین مرگ پرافتخاری‌، من می‌میرم که نسل جوان ایران از مرگ من درس عبرتی گرفته و با خون خود از وطنش دفاع و نگذارد جاسوسان اجنبی بر این کشور حکومت نمایند.»
می‌توان گفت توجه اغلب پژوهشگران و نویسندگان به شخصیت دکتر مصدق آنچنان بر جنبش ملی سایه افکنده که فرصت برای بررسی و پژوهش دقیق و بایسته در مورد وارسته بزرگی چون دکتر فاطمی نماند و او را به درجه شناسایی و ستایشی که سزاوارش است نرساند.
دکتر مصدق به فاطمی احترام می‌گذاشت، به این وطن‌دوست متفکر تکیه می‌کرد و به او اعتماد داشت‌.
به چه دلایلی در میان این همه افراد تحصیلکرده‌، خوشنام و باتجربه، نخست‌وزیر یک جوان ۳۳ ساله را به وزارت خارجه‌، معاونت پارلمانی‌، مشاور و سخنگوی دولت خود بر گزید؟ آیا جز صلاحیت و وطن‌دوستی همراه با جدیت و صداقت او دلیل دیگری می‌داشت؟
فاطمی اندیشمندی استثنایی، مبارزی تیزهوش بود و در سردبیری روزنامه «باختر امروز» شجاعانه می‌نوشت و در تیراژ انبوه منتشر می‌کرد و از ۲۰ نفری بود که در تاریخ ۲۲ مهر ماه ۱۳۲۸در تحصن اعتراض به نبود آزادی انتخابات شرکت فعال داشت و تشکیل «جبهه ملی ایران» را پیشنهاد کرد که با گذشت ۶۹ سال از زمان تاسیس آن به‌عنوان معتبرترین حزب سیاسی وطن‌مان شناخته می‌شود‌.
مرد آزاده تاریخ معاصر ایران‌مان آگاه‌سازی را رسالت زندگی خود می‌دانست و هیچ وقت روزنامه‌نگاری و نرده‌بام مطبوعات را وسیله پیشرفت و استفاده شخصی قرار نداد‌، هر چند از این وسیله اطلاع‌رسانی در مسیر منافع ملی کشورمان به خوبی و فراتر از امکانات آن روزگار استفاده می‌کرد و جامعه را‌ هادی بود‌.
دکتر فاطمی نه تنها هوش فوق‌العاده‌ای داشت و در مسائل سیاسی تیزبین بود، از شهامت‌، صراحت‌، پاکدستی و نیت انسانی بی‌نظیری نیز برخوردار بود. او می‌دانست چه می‌خواهد و به کجا می‌رود و مصمم بود که توان‌، هوش و زندگی خود را وقف مبارزه با فساد‌، خیانت و دیکتاتوری کند و آماده پرداخت هزینه آن نیز بود. دکتر مصدق آزادمنش درباره این خدمتگزار شجاع و اندیشمند می‌گوید‌: اگر ملی شدن صنعت نفت خدمت بزرگی به مملکت است باید از اولین فردی که در منزل نریمان این پیشنهاد را مطرح کرد ستایش کرد‌.
Z.Mesbah1944i@gmail.com