بوروکراسی، بزرگ‌ترین مانع تولید محصولات معدنی در سیستان‌و‌بلوچستان

یک کارشناس حوزه معدن و صنایع معدنی گفت: اصلی‌ترین چالش معدنداران سیستان‌و‌بلوچستان، علاوه بر قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی حساس، تامین مواد اولیه و تعمیر ماشین‌آلات است؛ این در حالی است که اگرچه شعار دولت، حمایت از تولید است، اما دستورالعمل‌ها و بخشنامه‌ها بزرگ‌ترین مانع برای رونق تولید است.
ستوده کارشناس حوزه معدن و صنایع معدنی در ادامه افزود: یکی دیگر از مشکلات بزرگ، خام‌فروشی است و زنجیره تولید کاملی در استان وجود ندارد؛ بنابراین باید بتوان چرخه و زنجیره را تکمیل کرد؛ چراکه در حال حاضر، محصولات تولیدی به صورت خام، کلوخه یا با تغلیظ بسیار کم به استان‌های دیگر منتقل یا صادر می‌شود.
این کارشناس حوزه معدن و صنایع معدنی ادامه داد: یکی دیگر از معضلات ما، حقوق دولتی است، به عنوان مثال یک واحد شست‌و‌شوی شن و ماسه باید سالانه حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان حقوق دولتی بپردازد؛ در حالی که این واحد با مشکلاتی از قبیل تعمیر قطعات، بیمه، مالیات و استهلاک بالا مواجه است و همچنین با وضعیت رکود بخش مسکن، شرایط سختی برای تولیدکننده وجود دارد که تحت این شرایط سخت، خیلی از تولیدکننده‌ها به سمت تعطیل گام برداشته‌اند.
ستوده در ادامه خاطرنشان کرد: ۸۵ درصد از واحدهای تولیدی کشور، واحدهای کوچک به شمار می‌روند که این واحدها توان کوچک‌ترین فشار از جمله نوسان قیمت، افزایش حقوق و غیره را ندارند، چون با حاشیه سود خیلی کم در حال کار هستند و سریع تعطیل می‌شوند؛ ضمن اینکه معادن بزرگ در این شرایط آسیبی نمی‌بینند چون پشتوانه آنها بودجه‌های دولتی است.
این کارشناس حوزه معدن و صنایع معدنی ادامه داد: در راستای شعارهای نمادین دولت برای حمایت از تولید اگرچه اقداماتی می‌شود، اما دستورالعمل‌ها، بخشنامه‌ها و در مجموع بوروکراسی‌هایی که وجود دارد، بزرگ‌ترین مانع برای تولید است و عملا سیاست‌های دولت، به معنای فشار بیشتر به تولیدکنندگان بوده و متاسفانه این تولیدکنندگان بخش‌های کوچک هستند که به راحتی تعطیل می‌شوند.
وی در ادامه اضافه کرد: چنانچه یک معدن کوچک در استان سیستان‌و‌بلوچستان، در پرداخت حقوق دولتی دچار مشکل شود، جلوی سوخت‌رسانی به او گرفته می‌شود و با ابزار تامین سوخت، معادن تهدید می‌شوند، در حالی که نباید سوخت‌رسانی را متوقف کرد، بلکه با جریمه، واحدهای تولیدی را تنبیه کرد.