بچه‌ها در وبلاگم «کامنت» می‌گذارند

نام اسدالله شعبانی برای کودکان و نوجوانان دهه ۶۰ با کتاب‌های فارسی دبستان و راهنمایی و شعرهای آن گره خورده است.
شعبانی که سال‌هاست در این حوزه برای بچه‌ها شعر می‌گوید و قصه می‌نویسد، این روزها بیشتر وقت خود را به تالیف کتاب‌های آموزشی برای اولیا، مربیان و والدین کودکان به ویژه خردسالان اختصاص داده است. گویا شعبانی رشته ارتباطش با کودکان دیروز که حالا پدر و مادر و معلم شده‌اند را حفظ کرده و به نوعی خود نیز دلی در گرو آن سال‌ها و بچه‌های آن سال‌ها دارد. گفت‌وگوی ما با او را بخوانید:
چند سالی است که مثل خیلی از نویسندگان و شاعران وارد فضای مجازی شده‌اید و از طریق وبلاگ با مخاطبان ارتباط می‌گیرید، چه تجربه‌هایی در این مدت اندوختید؟
البته بیشتر مخاطبان خودشان این وبلاگ را از طریق جست‌وجوی اسم من در موتورهای جست‌وجو پیدا می‌کنند و من خیلی خودم را در این فضا تبلیغ نکرده‌ام.
خب با توجه به اینکه شما نویسنده حوزه کودک هستید، چطور با کودکان در فضای مجازی ارتباط می‌گیرید؟
خیلی از خردسالان امروز به همراه پدران و مادرانشان صاحب وبلاگ هستند. آنها با کمک والدین خودشان برای من در وبلاگم پیام می‌گذارم و من هم پاسخ آنها را می‌دهم. برخی از این وبلاگ‌ها در وبلاگ من لینک هستند و لینک وبلاگ من هم در وبلاگ بچه‌ها هست.
به غیر از وبلاگ‌نویسی و کارهای مرسوم که خیلی از مخاطبان شما می‌دانند، این روزها بیشتر مشغول چه کارهایی هستید؟
خب کار اصلی من سال‌هاست که نوشتن برای کودکان و نوجوانان است. اما این سال‌ها مشغول نگارش یکسری کارهای آموزشی برای والدین، اولیا و مربیان به‌خصوص در حوزه خردسالان هستم. این تالیفات به صورت منابعی در اختیار خانواده‌ها و معلمان قرار خواهد گرفت و فکر می‌کنم راهنمای مناسبی برای آنها به ویژه در حوزه تربیت کودکان و خردسالان باشد.
چند سال قبل مجموعه‌ای به قلم شما با عنوان «قصه امشب» منتشر شد که به والدین امکان می‌داد هر شب سال برای کودکانشان قصه بگویند. این کار چقدر توانست سنت قصه‌گویی برای بچه‌ها را احیا کند؟
من ابتدا باید بگویم که مجموعه قصه امشب مرهون زحمات دو ناشر خود است که بدون هیچ‌گونه کمک دولتی توانستند از پس این مجموعه برآیند و کار را به عنوان یک مجموعه قابل عرضه و استاندارد به خانواده‌ها معرفی کنند.
متاسفانه این کار در زمان خودش آنچنان که باید مورد توجه قرار نگرفت و از سوی بسیاری از جشنواره‌ها با بی‌اعتنایی روبه‌رو شد اما در مقابل خیلی از پدران و مادران این کتاب را برای کودکانشان خریدند و هر شب برای آنها خواندند. من بارها در کوچه و خیابان این والدین را می‌دیدم که می‌گفتند: مجموعه قصه امشب تنها کتاب بچه‌ها نیست و برای پدر و مادران هم هست. از این دریچه گمان می‌کنم در حد خود توانست بعد از سال‌ها یک بار دیگر دست‌کم در بعضی از خانواده‌ها سنت قصه‌گویی را زنده کند.
البته بعد از شما چند نویسنده دیگر هم کتاب‌های مشابه بیرون دادند؟
البته آنها بیشتر ترجمه بود اما استقبال ناشران دیگر از این کار و کارهای مشابه نشان می‌دهد استقبال خانواده‌ها از این مجموعه خیلی خوب بوده و یک کار موفق ثبت شده است.