بی‌خبری رییسی از سفر کاری اوجی!

گروه سیاسی- اختلاف اصولگرایان بیرون دولت انقلابی با رییس و دیگر دولتمردان موضوع تازه‌ای نیست؛ اختلافاتی که عملا به‌معنای شکست پروژه «حاکمیت یکدست» است و نشان‌دهنده این مهم که تلاش برای «خالص‌سازی» و «یکدست‌سازی» در مناسبات و تعاملات سیاسی، پروژه‌ای است محکوم به شکست! با این همه حالا چندصباحی است که زمزمه‌هایی درخصوص بالا گرفتن این اختلافات حتی درون دولت به‌ظاهر یکدست ابراهیم رییسی نیز به گوش می‌رسد؛ زمزمه‌هایی که ظاهرا رییس دولت انقلابی هرچه بیشتر برای پایان دادن به آن تلاش می‌کند، بیشتر به گوش می‌رسد و صدای این اختلافات با هر تقلای ابراهیم رییسی در راستای خاموش کردنش، بلندتر و رساتر می‌شود. اتفاقی که از قضا صبح روز گذشته یک بار دیگر اتفاق افتاد و این بار این وزارت نفت بود که روشن شد یکی از نقاطی است که به محل اختلافات درونی دولت انقلابی تبدیل شده است. آن هم در حالی که در نخستین ساعات روزی که گذشت، رسانه‌های حامی دولت انقلابی سعی کردند با مانور گسترده رسانه‌ای بر خبر بازدید سرزده رییسی از وزارت نفت، این اقدام رییسی را تلاشی دیگر در راستای «پایان دادن به شایعه استعفا و خانه‌نشینی جواد اوجی» و اقدامی در جهت «تکذیب شایعه اختلاف رییس دولت با وزیر نفت» جلوه دهند، اما وقتی رییسی به ساختمان این نهاد رسید و دید خبری از وزیر نفت نیست، عملا منجر به تقویت گمانه‌زنی‌ها در مورد گستردگی و عمق این اختلافات شد. جالب آنکه رییسی درست ۲ سال پیش در یکی از روزهای آبان‌ماه ۱۴۰۰، سرزده راهی این وزارتخانه شده بود و آن زمان اگرچه وزیر نفت در محل این وزارتخانه حاضر بود، اما برخورد جواد اوجی و میزان اضطراب او در جریان گفت‌وگو با ابراهیم رییسی باعث شد بسیاری از ناظران از این بگویند که انگار این دو پیش از این، هرگز با یکدیگر گفت‌وگو نکرده بودند. چه آنکه در آن زمان، وزیر نفت چنان با دستپاچگی مشغول ارائه گزارش به رییس دولت انقلابی شد که در ابتدای سخنانش ابتدا به اشتباه رییسی را «آقای دکتر» خطاب کرد و بعد جمله‌اش را نیمه‌کاره رها کرد و او را «حاج‌آقا» خطاب کرد!
هرچه بود اما نخستین زمزمه‌ها در ارتباط با بالا گرفتن اختلافات وزیر نفت با رییس دولت انقلابی نه در آن ماه‌های آغازین کار این دولت در تابستان و پاییز ۱۴۰۰، بلکه دو سال بعد، در تابستان و پاییز ۱۴۰۲ رسانه‌ای شد. آن هم در حالی که یکی از مهم‌ترین منابع این اخبار، یکی از نمایندگان تهران در مجلس انقلابی بود. مالک شریعتی که به‌عنوان نماینده نزدیک به شهردار کنونی تهران، خود را از حامیان جدی دولت انقلابی معرفی کرده و می‌کند، میانه آبان‌ماه و زمانی که در جریان یکی از جلسات علنی مجلس انقلابی در تذکری خطاب به رییس دولت انقلابی گفت: «آقای رییسی! به درستی گشت ارشاد مدیران را آغاز کردید تا مدیران غیرتحول‌خواه را کنار بگذارید و در مواردی اقدامات خوبی نیز انجام شد، اما ظاهرا در وزارت نفت کارتان گره خورده است.» مالک شریعتی همچنین اضافه کرد: «سال گذشته درباره یک معاون وزیر نفت گفتید پسر رفت، پدر هم برود اما پدر همچنان پیگیر اعزام پسر است.» او اضافه کرد: «یک ماه قبل دفتر رییس‌جمهوری به وزیر نفت نامه نوشت و تاکید کرد، دو مدیر ارشد نفتی ۲۴ ساعته کنار بروند، اما وزیر نفت استعفا داد و چند روز در خانه نشست.» او همچنین خاطرنشان کرد: «افرادی در وزارت نفت مانع نجات کشور از بلبشوی قاچاق سنگین گاز مایع هستند و عامل باقی ماندن مردم در نابسامانی توزیع LPG هستند که ۲۰ روز پیش منجر به انفجاری در کرج شد و بعضی از مردم دچار مشکل شدند.»
این افشاگری علنی نماینده مجلس انقلابی البته در روزهای بعد، به‌طور غیرمستقیم با واکنش‌هایی از سوی برخی رسانه‌های حامی دولت انقلابی مواجه شد، اما نه رییس دولت و نه وزیر نفت هیچ‌یک هیچ واکنش صریحی به آن نشان ندادند. البته این سکوت کمتر از ۱۰ روز دوام نیاورد. چه آنکه بالاخره جواد اوجی در انتهای یکی از جلسات هفتگی هیات دولت با سوالات خبرنگاران حاضر در حیاط دولت مواجه و در نتیجه ناچار به واکنش شد؛ واکنشی مختصر که روز ۲۴ آبان‌ماه به تیترهای اصلی بسیاری از منابع رسانه‌ای نیز راه یافت. زمانی که جواد اوجی در واکنشی مختصر و حداقلی به هفته‌ها فشار رسانه‌ای در پی لو رفتن اختلافات درونی دولت انقلابی صرفا گفت: «اختلافی بین من و وزارت نفت و دولت نیست و مسائل مطرح‌شده شایعه است.» این واکنش مختصر جواد اوجی البته تنها چندساعت بعد بار دیگر از سوی مالک شریعتی به چالش کشیده شد. زمانی که این نماینده مجلس انقلابی در رشته توئیتی که عصر روز ۲۴ آبان‌ماه منتشر کرد، نوشت: «بله؛ استعفای واتساپی را می‌توان تکذیب کرد اما بی‌اعتنایی، بی‌احترامی و ‎دهن‌کجی به نامه دفتر رییس‌جمهوری برای برکناری آن دو مدیر ارشد وزارت نفت و چند روز خانه‌نشینی قابل‌کتمان نیست!» شریعتی همچنین با اشاره به تکذیبیه مختصر چند ساعت قبل وزیر نفت دولت انقلابی، با ادبیاتی کنایی از نتایج و خروجی کار «دوربین مخفی» خود در وزارت نفت خبر داد و نوشت: «رییس‌جمهور، فروردین‌ماه ۱۴۰۲ به وزیرنفت دستور داده ‎ LPG را به سبد سوخت اضافه کند؛ معاون وزیر، به نماینده‌ها زنگ زده رای ندهید!» او همچنین اضافه کرد: «دیوان عدالت، سال ۹۸ با شکایت فردی، اساسنامه صندوق بازنشستگی نفت را ابطال کرد که اکنون معاون وزیرنفت (مخالف تغییر در صندوق نفت) است!»
با این همه اما در حالی این ادعاهای تازه نماینده نزدیک به علیرضا زاکانی بار دیگر با سکوت دولت انقلابی مواجه شد، روز گذشته ابراهیم رییسی سرزده راهی وزارت نفت شد و رسانه‌های حامی دولت انقلابی این اقدام رییس این دولت را اقدامی در راستای «پایان دادن به شایعه استعفا و خانه‌نشینی وزیر نفت» توصیف کردند. غافل از اینکه رییسی درست در روزی به‌طور سرزده راهی وزارت نفت شده که جواد اوجی در دفتر کارش حضور ندارد! هرچند ساعتی بعد همین رسانه‌ها در گزارش‌های تکمیلی خود نوشتند که اگرچه «وزیر نفت در وزارتخانه حضور نداشت» اما «رییسی در این دیدار به‌صورت ویدئویی با جواد اوجی وزیر نفت که برای بررسی میدانی چالش‌های گازرسانی در خراسان‌رضوی به این استان سفر کرده بود، ارتباط زنده تصویری برقرار کرد.»
این در حالی بود که همین مساله به‌نحوی دیگر نشان از این داشت که چندان رابطه منطقی و قابل‌قبولی میان وزارت نفت و ریاست دولت انقلابی وجود ندارد؛ چه آنکه حتی اگر بی‌اطلاعی وزیر نفت از بازدید رییس دولت از وزارتخانه محل خدمتش، ناشی از این باشد که ابراهیم رییسی به‌واقع «سرزده» راهی این وزارتخانه شده، اینکه دفتر ریاست دولت انقلابی از سفر کاری وزیر نفت، آن هم در روزی که برای «بازدید سرزده» رییسی برنامه‌ریزی شده، بی‌اطلاع بوده، نمی‌تواند چندان طبیعی و معقول باشد. به بیان دیگر حتی اگر با استناد به تکذیبه شفاهی و البته مختصر وزیر نفت، بپذیریم که استعفایی در کار نبوده، همین که رییس دولت انقلابی از سفر کاری وزیر نفت کابینه‌اش بی‌اطلاع بوده، نشان می‌دهد رابطه چندان مستحکمی نیز میان این وزارتخانه و دفتر و نهاد ریاست دولت انقلابی وجود ندارد.
به هر تفسیر ابراهیم رییسی روز گذشته در حالی در بازدیدی سرزده راهی وزارت نفت شد که بنابر آنچه ایرنا و دیگر خبرگزاری‌های دولتی از محتوای این دیدار و جلسه تشکیل‌شده در وزارت نفت خبر دادند، رییسی در جریان این بازدید با بیان اینکه «سرمایه‌گذاری موتور محرک رشد اقتصادی است»، نفت و گاز را بهترین بخش برای سرمایه‌گذاری خوانده و از مدیران مجموعه وزارت نفت خواسته با تلاش برای جذب بیشتر سرمایه داخلی و خارجی به رشد تولید و افزایش کسب درآمد شتاب بیشتری بدهند. رییس دولت انقلابی همچنین با انتقاد نسبت‌به خام‌فروشی نفت گفته: «فرآوری نفت خام به افزایش تولید، اشتغال و بهره‌وری منجر خواهد شد.» او خواستار این شده که «طرح‌های توسعه‌ای وزارت نفت به بهانه نظرات کارشناسی معطل نمانند» و ضمن تاکید بر لزوم «تسریع در تکمیل طرح جمع‌آوری گازهای مشعل با استفاده از ظرفیت شرکت‌های دانش‌بنیان» و «توجه ویژه به مدیریت مصرف کنار مدیریت تولید»، موضوع «قاچاق سوخت» را از معضلات جدی کشور خوانده است؛ معضلی که رییسی خواستار مقابله با آن شده و این مهم را «وظیفه همه دستگاه‌های مسوول و وزارت نفت» خوانده و در بخش دیگری از سخنانش نیز خواستار «نظارت و مراقبت جدی نسبت به حفظ پاکی و سلامت اقتصادی در وزارت نفت» شده است. او گفته: «در مجموعه‌های ثروت‌سازی نظیر وزارت نفت باید به‌شدت مراقب ورود دست‌های ناپاک و روابط ناسالم اداری به‌ویژه در انعقاد قراردادها بود.» نکاتی که هر یک به‌نحوی نشان از این دارد که رییسی چندان از عملکرد وزارت نفت رضایت ندارد. هرچند ظاهرا مشکلات و اختلافات درونی دولت انقلابی به‌مراتب فراتر از این موارد کارشناسی است، آن‌طور که حتی برخی نمایندگان مجلس حامی این دولت نیز به آن معترف هستند، بعضا به‌دلایلی همچون به‌کارگیری مدیران و افرادی خاص در این نهاد و آن نهاد دولتی است.