تئاتر «روانی» روی صحنه می‌رود

حسین آرین‌فر بازیگر و کارگردان تئاتر و سینما گفت: «روانی» به دنبال راه است، راهی برای رسیدن به آرامش و راهی برای فرار از گناه‌های گذشته؛ او علاقه‌مند است به زندگی اما تمامش را مرگ فرا گرفته است. آرین‌فر درباره فعالیت‌های پیش‌روی خود عنوان کرد: اثر تازه‌ام به نام «روانی» مرداد ماه روی صحنه می‌رود؛ «روانی» به دنبال راه است، راهی برای رسیدن به آرامش و راهی برای فرار از گناه‌های گذشته؛ او علاقه‌مند است به زندگی اما تمامش را مرگ فرا گرفته است. با اشتیاق منتظر شروع اجراها هستم زیرا علاوه بر کارگردانی قرار است که بعد از سه سال به عنوان بازیگر روی صحنه تئاتر بروم و این موضوع برای من بسیار لذتبخش است و به همین دلیل برای شروع نمایش لحظه شماری می‌کنم.
او ادامه داد: به هیچ عنوان تمایل نداشتم تا به هر شکل ممکن روی صحنه بروم و به همین دلیل تمام تلاشم را کردم تا کاری محترم‌ و دوست داشتنی در ابتدا برای خود و گروه و پس از آن برای مخاطب روی صحنه ببرم.
این کارگردان تئاتر با اشاره بر وضعیت فعلی تئاتر بیان کرد: براین باورم که این روزها عموم نمایش‌ها برای فروش بیشتر به سمت کمدی رفته‌اند که البته نیاز جامعه نیز محسوب می‌شود و قطعا وجود آن لازم است اما همان اندازه که وجود آثار کمدی لازم است باید بدانیم که ما به تئاتر متفکر و پیشرو نیز نیاز داریم اما درحال حاضر هیچ چیز خوب نیست و متاسفانه همه چیز سطحی و بی‌محتواست. بدون شک ورود به سینما و تئاتر برای جوانان آسان‌تر شده و به نوعی همه می‌توانند آن‌را تجربه کنند اما وارد شدن به این عرصه اصلا مهم نیست چراکه در این عرصه موضوعی که بسیار حائز اهمیت است ماندگاری است. حقیقتا مدت‌هاست دوستان ویژه‌ای نمی‌بینیم که انتظار ماندگار شدن داشته باشیم.
آرین‌فر با تاکید براینکه من همیشه تماشا کردم و یاد گرفتم، خاطرنشان کرد: رقابت من با خودم است نه فرد دیگری بنابراین فضای رقابتی با دیگر هنرمندان عزیز نمی‌بینم. فکر می‌کنم اگر یک اثر ویژگی‌های خاص خودش را داشته باشد و به زبان ساده خوب باشد قطعا مخاطب نیز از آن استقبال خواهد کرد. براین باورم که پایان نمایش روی صحنه باید شروع آن در ذهن مخاطب باشد، تئاتر باید متفکر باشد، تئاتر باید در خدمت انسان باشد و اطلاعات تازه‌ای را از انسان به انسان‌های دیگر منتقل کند.
او تاکید کرد: هر اثر هنری که تولید می‌شود برای مخاطب است و ما همواره در حال رشد و یادگیری هستیم بنابراین نظرات مثبت و منفی به ما برای تولید آثار بهتر کمک می‌کند.
در شرح نمایشنامه آمده است: او به جست‌وجوی راه شد، راه‌هایی که به سر نمی‌رسیدند و پایان‌شان نبود راه‌های پیچ در پیچ که به هیچ کجا نمی‌رفتند. آن سان که گویی کودکان به بازی خطوطی پر خم و پیچ مشغول‌اند بر صفحه‌ای کاغذین و او خوب که به راه‌های تو در تو نگاه کرد، حکایت آدمی را دید که در راه یگانه حیاط از ابد به ازل راه می‌سپارد و در دل آن راه معنایی می‌جوید و در بیکران هستی راه‌هایی بود پیچ در پیچ و گاه رها شده در هیچ‌ وگاه خطی ممتد که پایانش باغ و سایه سار درخت و چشمه آبی بود در سنگلاخ.