تاریخ‌سازی منچسترسیتی در لیگ جزیره

شاگردان گواردیولا با پیروزی برابر سوانسی یک رکورد خاص در تاریخ رقابت‌های لیگ برتر انگلیس به ثبت رساندند‌. منچسترسیتی با پیروزی در دربی شهر منچستر با کسب چهاردهمین برد متوالی با رکورد تاریخی آرسنال برابری کرد و حالا با ۱۵ برد پشت سر هم به تنهایی صاحب این رکورد است‌. در این رهگذر حمیدرضا صدر در یادداشتی به پرواز بلند منچسترسیتی در این فصل پرداخته، به پوست انداختن آبی آسمانی‌ها در دستان گواردیولا‌.‌.‌.
روزگاری سیتی را تیم قلابی می‌خواندند، همسایه شلوغ‌کن یونایتد‌. اما همسایه شلوغ‌کن شده صدرنشین لیگ‌. شده یادآور تیم‌های رویایی پپ گواردیولا، بی‌اعتنا به بازی‌های نتیجه‌گرایانه و بی‌تفاوت به اتوبوس‌های قطار شده بزرگ و کوچک‌. پپ پس از پیروزی برابر یونایتد طعنه‌آمیزانه در اشاره به خرده‌گیران، سیتی را کنار بارسلونا قرار داد که ستایش بزرگی از تیمش – و همین طور خودش – بود‌. او گفت: تکرار می‌کردند هرگز نمی‌توان در انگلیس به شیوه بارسا بازی کرد اما اشتباه می‌کردند، همیشه می‌توان بازی کرد، همیشه می‌توان توپ را حفظ کرد و همیشه می‌توان با شهامت راهی میدان شد‌. حالا خیلی‌ها با جلو رفتن فصل می‌پرسند آیا مورینیو به راستی شایسته نشستن روی نیمکت منچستریونایتد است و همان‌ها اعتراف می‌کنند پپ در منچسترسیتی قدمی برداشته بلند، بیش از حد بلند‌.
شکست‌ناپذیری
۱۵ برد پیاپی یعنی ثبت رکورد جدیدی در لیگ برتر‌. سیتی تاکنون در لیگ شکست نخورده و هر چند مقایسه آنها با آرسنال شکست‌ناپذیر فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۳ عجولانه است، اما کسب متوسط ۸۸/۲ امتیاز در هر دیدار فوق‌العاده بوده‌. سیتی همه را شکست داده و فقط برابر اورتون به تساوی ۱-۱ قناعت کرده؛ همان دیداری که کایل واکر در نیمه اول اخراج شد و آنها ۱۰ نفره با گل استرلینگ در فاصله هشت دقیقه تا پایان پاسخ گل نیمه اول وین رونی را دادند، سیتی طی ۱۷ دیدار لیگ ۵۲ گل زده که یعنی متوسط بیش از سه گل در هر بازی، یعنی ۲۱ گل بیشتر از چلسی قهرمان فصل پیش، یعنی یادآوری بارسای پپ در فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۱ که آبی‌اناری‌ها ۱۱۴ گل در ۳۸ بازی لیگ زدند‌.
پرواز بازیکنان
سیاهه آبی‌آسمانی‌پوش‌های شکوفا شده یا دوباره احیا شده دراز شده‌.‌.‌. ادرسون درون دروازه چنان صلابتی داشته که او را سنگربانی در قواره جهانی معرفی کرده‌.‌.‌. جان استونز همان مدافع همیشه غیرقابل اعتماد تا پیش از مصدومیت قابل اعتماد شده بود‌.‌.‌. کاپیتان ویسنت کمپانی همیشه مصدوم، بهترین روزهایش را به رخ کشیده‌.‌.‌. نیکلاس اوتامندی چنان اعتماد به نفسی یافته که گل پیروزی‌بخش را درون دروازه یونایتد جای داده‌.‌.‌. داوید سیلوا ۳۱ ساله به پختگی رسیده و لذت بازی کردنش همان شوری را القا می‌کند که بازی‌های ژاوی و اینیستا القا می‌کردند‌.‌.‌. کوین دی‌بروین را یکی از بهترین مردان میانی اروپا می‌خوانند و مبلغ ۵۵ میلیون پوند پرداخت‌شده برایش را در مقایسه با پوگبا ۹۰ میلیونی، لوکاکو ۷۵ میلیونی و مارسیال ۵۷ میلیونی ناچیز قلمداد می‌کنند‌.‌.‌. رحیم استرلینگ تردیدها را از بین برده و شده مهاجم سرنوشت‌ساز دیدارهای گره خورده‌.‌.‌.
نتیجه‌گیری دوپهلو
تا پایان فصل راه درازی مانده اما سیتی تا همین جا هم در دستان گواردیولا پوست انداخته‌. پپ در رقابت نفسگیری با مورینیو، ونگر، کونته، کلوپ و پوچتینو بالا پریده و رقبایش را به ارائه فوتبال تهاجمی‌تر ترغیب کرده، به افزایش توانایی‌هایشان برای کسب پیروزی تا قناعت به ضعف‌های حریفان‌. کیفیت تهاجمی و ماجراجویانه سیتی تماشایی شده و آبی‌آسمانی‌ها خاطره نمایش بهترین تیم‌های پپ را یادآوری کرده‌اند که به خودی خود طعم شیرینی دارد‌.‌.‌. اما یادمان نرفته از ۲۰۰۵ به بعد سوای الکس فرگوسن، مربیان قهرمان لیگ در فصل پس از قهرمانی کنار گذاشته شده‌اند: مورینیو ۲۰۰۶، آنچلوتی ۲۰۱۰، پیگرینی ۲۰۱۴، مورینیو ۲۰۱۵، رانیری ۲۰۱۶ و‌. ‌. ‌. کونته که روی لبه باریکی راه می‌رود‌.