6 - 07 - 2017
تب اروپا در فوتبال ایران
نگاه ویژه کارلوس کیروش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران به بازیکنانی که در لیگهای اروپایی بازی میکنند، باعث شده ملیپوشان از هیچ تلاشی برای بازی در تیمهایی اروپایی غافل نشوند.
کاوه رضایی باوجود همه موفقیتهایی که همراه با استقلال در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا به دست آورد، هرگز به تیم ملی دعوت نشد و با وجود موقعیت خوب مالی و جایگاهی که در استقلال داشت، ترجیح داد با رقمی بسیار کمتر به تیمی معمولی در کشور بلژیک بپیوندد؛ کشوری که خود جایگاه بالایی در فوتبال اروپا ندارد و لیگ این کشور در زمره لیگهای درجه اول اروپا محسوب نمیشود.
احسان حاجصفی، ملیپوش تیم سپاهان با وجود جایگاه خوبی که در سپاهان داشت، ترجیح داد به لیگ درجه چندم اروپا رفته و در یک تیم بسیار معمولی از یونان توپ بزند آن هم با شرایط مالی بسیار ناچیز. رامین رضاییان همه تلاش خود را میکند تا در یک تیم کمنام و نشان و کاملا معمولی از لیگ بلژیک توپ بزند. این ملیپوش حتی حاضر است برای حضور در این تیم معمولی بلژیک تست هم بدهد.
مهدی طارمی همه تلاش خود را میکند تا از پرسپولیس جدا شده و به اروپا برود ولو اینکه به یک تیم پایینتر از معمولی در فوتبال اروپا منتقل شود و از این دست بازیکنان در فوتبال کشورمان کم نداریم و روزبهروز هم بر تعداد آنها اضافه میشود.
با نگاهی به اسامی ملیپوشان کشورمان میبینیم در حال حاضر تنها تعداد معدودی از ملیپوشان در تیمهای ایرانی توپ میزنند که البته همانها هم بیتمایل نیستند تا به اروپا منتقل شوند بهخصوص آنهایی که شرایط سنیشان مناسب این نقلوانتقالات باشد.
تب اروپا فوتبال و فوتبالیستهای ایران را گرفته چرا که فوتبالیستهایی که یا در تیم ملی حضور دارند یا در معرض دیده شدن و دعوت شدن به تیم ملی قرار دارند، این را میدانند که صرف نام «فوتبال اروپا» ضریب اطمینان خاطرشان را برای حضور در تیم کیروش به شدت بالا میبرد.
شاید طلاییترین سالهای فوتبال ایران را در دهه ۹۰ میلادی شاهد بودیم؛ سالهایی که نسل طلایی در فوتبال ایران شکل گرفت و ستارههایی نظیر عابدزاده، پاشازاده، زرینچه، نادر محمدخانی، شاهرودی، میناوند، استیلی، خاکپور، منصوریان، خداداد عزیزی، علی دایی، مهدویکیا، علی کریمی، هاشمیان، سامره، رحمان رضایی، کریم باقری، مجید نامجومطلق، سیروس دینمحمدی، داریوش یزدانی، علی موسوی، فرهاد مجیدی و… فوتبالیستهایی بودند که در همه این سالها در تیمهای باشگاهی ایران خوش درخشیدند، به تیم ملی رسیدند و بهطور عمده نیز به تیمهای خوب اروپایی ترانسفر شدند.
در آن سالها بازیکنان زیادی از کشورمان در اروپا حضور داشتند با این تفاوت که اغلب این بازیکنان در تیمهای معتبر لیگهای معتبری مثل بوندسلیگا، لیگ برتر و سری A حضور داشتند. تیمهایی چون بایرنمونیخ، لورکوزن، افث کلن، هامبورگ، هرتابرلین از آلمان، پروجا از ایتالیا و چارلتون از انگلستان پذیرای فوتبالیستهای ایرانی بودند. تعدادی از بازیکنان ایرانی مثل دایی، هاشمیان، رحمان رضایی، مهدویکیا و… سالهای سال در تیمهای اروپایی خود بازی کردند و موفقیتهای بینالمللی زیادی را به دست آوردند.
گرچه در حال حاضر هم تعداد قابل ملاحظهای از فوتبالیستهای ایرانی در لیگهای اروپا بازی میکنند اما قطعا لیگ کشورهایی مثل بلژیک، کرواسی، اتریش، یونان و حتی روسیه و هلند در مقایسه با تیمهایی که نسلهای گذشته در آنها بازی میکردند در سطح کیفی بسیار پایینتری قرار دارند.
نگاه ویژه کارلوس کیروش به لیگهای اروپایی و التفات خاص وی به بازیکنانی که در هر سطحی از اروپا بازی میکنند، بسیاری از فوتبالیستهای ایرانی را بهخصوص در سال منتهی به جامجهانی تشویق به حضور در یک کشور اروپایی کرده است تا جایگاهشان نزد سرمربی تیم ملی به خطر نیفتد. این بازیکنان حاضرند با قراردادهای مالی بسیار پایین (حداقل کمتر از پولی که در ایران میگرفتند) در لیگها و تیمهای نهچندان معتبر بازی کنند تا در سال منتهی به جامجهانی از قافله تیم ملی عقب نمانند.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد