تجمع معلمان برای بودجه عادلانه

محمد حبیبی*- سال‌هاست که تشکل‌های صنفی فرهنگیان و فعالان صنفی به شکل‌های مختلف پیگیر مشکلات و معضل سیستم آموزشی کشور هستند. سال‌هاست که به روش‌های مختلف، اعم از صدور بیانیه، دیدار و رایزنی با مقامات مسوول، فعالیت رسانه‌ای و نامه‌نگاری تلاش می‌شود صدای فرهنگیان و مطالبات حوزه آموزش عمومی کشور به گوش تصمیم‌گیران و برنامه‌ریزان ساختار سیاسی کشور برسد.
یکی از این معضلات عمده که همواره نسبت به آن هشدار جدی داده شده است، بحث کمبود بودجه و نیاز ساختاری این وزارتخانه به افزایش سرانه مالی بیشتر است.
سال گذشته که به همراه برخی فعالان صنفی، ۱۴۰ هزار امضای فرهنگیان کشور در اعتراض به بودجه اختصاصی به آموزش‌وپرورش را تحویل نمایندگان مجلس می‌دادیم، پاسخی یکسان دریافت می‌کردیم. فرقی هم نمی‌کرد نماینده متعلق به کدام جناح سیاسی باشد. سخن کلی نمایندگان مجلس این بود که ساختار کلی بودجه مربوط به دولت است و نمایندگان نمی‌توانند تغییرات محسوسی در بودجه پیشنهادی دولت ایجاد کنند. در بستر چنین شرایطی بود که شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در شهریورماه امسال طی فراخوانی، فرهنگیان سراسر کشور را به تجمعی در راستای طلب بودجه عادلانه برای آموزش‌وپرورش کشور دعوت کرد. در بخش‌هایی از بیانیه شورای هماهنگی آمده است:از نظر این شورا، بخش اعظمی از مشکلات آموزش‌وپرورش در ایران به عدم تخصیص بودجه مناسب با نیازهای آموزشی دانش‌آموزان و معیشت معلمان شاغل و بازنشستگان فرهنگی ارتباط دارد. شوربختانه، فرادستان آموزشی بر این باور هستند که نهاد مدرسه یک نهاد مصرفی و برای دولت هزینه‌ساز است از این رو به اشکال گوناگون می‌کوشند از رهگذر پولی‌سازی و خصوصی‌سازی آموزش، در بودجه آموزش‌وپرورش صرفه‌جویی کنند. همچنین این رویکرد، منزلت و معیشت معلمان شاغل و بازنشسته را با مشکلات جدی روبه‌رو کرده است.
براساس چنین دعوتی بود که سیزدهم مهرماه تجمعی سراسری در بیش از ۲۰ استان کشور با شعارها و مطالبات یکسان برگزار شد. مطالباتی نه صرفا در جهت معیشت فرهنگیان که به‌طور عمده حول مشکلاتی که آموزش عمومی کشور را با مشکلات عدیده مواجه کرده است.
درخواست برای بودجه عادلانه برای افزایش سرانه آموزشی برای تمام کودکان و به‌ویژه دانش‌آموزان مناطق محروم، توجه به کیفیت‌بخشی محتوای آموزشی و اختصاص امکانات لازم برای مدارس سراسر کشور در همه سطوح، اختصاص بودجه‌هایی مشخص به منظور پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و تامین نیروی مشاور و مددکار اجتماعی برای مدارس و درخواست بودجه مناسب در جهت تامین فضاهای آموزشی استاندارد و ایمن و برچیده شدن مدارس کپری از جمله مواردی بود که در قطعنامه پایانی تجمع به آنها اشاره شده بود. از این منظر این تجمع را می‌توان پویشی نوین از فرهنگیان دانست که در آن بیش از مسایل معیشتی به مشکلات ساختار آموزشی و رفع مشکلات دانش‌آموزان توجه شده بود.
در حالی که این تجمع در سراسر کشور در مقابل ادارات کل آموزش‌وپرورش برگزار می‌شد، نزدیک به هزار نفر از فرهنگیان تهران و البرز در اقدامی نمادین این تجمع را در مقابل سازمان برنامه و بودجه برگزار کردند.
اگر پاسخ نمایندگان در اسفندماه سال گذشته به کمپین بودجه عادلانه، تاکید بر مسوولیت دولت و دیرهنگام بودن فعالیت بود، تجمع بودجه عادلانه در مهرماه، پیش از تدوین بودجه سالانه پاسخی بود از سوی فرهنگیان نسبت به واکنش مجلسیان به کمپین بودجه عادلانه. آنجا که از دیرهنگامی حرکت انتقاد می‌کردند و مسوولیت اصلی را متوجه دولت می‌دانستند.
حال در چنین شرایطی است که نگاه فرهنگیان به تصمیم‌گیران بودجه کشور است. تصمیمی که بی‌شک بر روند آموزش کشور تاثیرگذار است. اختصاص بودجه عادلانه برای آموزش‌وپرورش می‌تواند جهت‌گیری روند آموزشی کشور در سال آینده را در مسیر درستی قرار دهد.
* عضو کانون صنفی معلمان