تخریب‌گران رای نیاوردند

به گواهی شماره‌های گوناگون روزنامه «جهان‌صنعت» نخستین روزنامه‌ای بود که نسبت به کشاندن پای نهادهای قدرت و سیاسیون دست دوم به مقوله انتخابات اتاق بازرگانی تهران هشدار و از طرح عجیب برخی افراد برای حتی انحلال زودرس اتاق‌ها خبر داد و انتقاد کرد. ما نوشتیم اگر برخی اعضای اتاق بازرگانی دوره هفتم و پیش از آن، باور دارند در انتخابات هشتم و به ویژه انتخابات نهم کاستی‌هایی وجود داشته است باید با ارائه استاد معتبر و غیر‌قابل خدشه به نهادهای مربوط به نهاد اتاق مراجعه و در آنجا اقامه دعوا و اعتراض می‌کردند. متاسفانه برخی عناصر با دیدگاه‌های سیاسی و پنهان شدن پشت نقاب بخش خصوصی برای اینکه آزمندی افراد و گروه‌های خاص برای تسخیر اتاق را برانگیزند ابتدا به برخی محاکم قضایی شکایت کردند و پس از آن به سراغ شماری از اعضای مجلس یازدهم رفتند و دست آخر نیز با دادن اطلاعات نادرست به رسانه‌ها اتاق‌ها را در شرایط دشوار قرار دادند. همین افراد در انتخابات برگزارشده نیز با همه تلاش‌هایی که کردند و با تاسیس ائتلاف‌های ازسرناگزیری و گردآوردن کسانی که آشنایی با نهاد اتاق نداشتند و با آزمندی به این مبارزه پیوسته بودند شکست سختی خوردند. این شکست سخت چند نکته را ثابت کرد:
۱- فعالان اقتصادی در بخش خصوصی برخلاف تصور افرادی نیستند که فریب تبلیغات بدون پشتوانه را بخورند و به نهاد اتاق و دموکراسی آن بی‌اعتنا باشند. این فعالان اقتصادی با رفتاری مدرن بار دیگر به کسانی که نامی نیک ندارند و به هر بهانه‌ای به میدان می‌آیند و به مخدوش کردن نهاد اتاق می‌پردازند رای نمی‌دهند. فعالان اقتصادی در ایران به دلایل گوناگون با مهارت‌های سیاسی آشنایی کافی دارند و تنها تفاوتشان با سیاسیون این است که کارشان چیز دیگری است. فعلان سیاسی را نباید افرادی ساده پنداشت و اگر کسانی این کار را کنند خودشان آسیب می‌بینند.
۲- مبارزه انتخاباتی، ادب و آداب و آیین دارد و نمی‌توان ناگهان و با چراغ خاموش حرکت کرد و امید داشت تنها و تنها با افشاگری و نشان دادن نقاط ضعف احتمالی رقبا می‌توان آرای واجدان شرایط را به دست آورد. برندگان انتخابات در تهران و شهرستان‌ها علاوه براینکه کار سازمانی و تشکیلاتی کردند و ناگهان ظاهر نشدند، به شناساندن توانایی‌های خود بسنده کردند و منسجم و یکپارچه بودند و از رهبری مناسب و خوشنامی استفاده کردند. گروه برندگان با مدارا و بردباری به جای اینکه بر نقاط ضعف رقیب تکیه کنند به مزیت‌های کارشناسانه و مهارت‌های خود استناد کردند. این تفاوت‌های معنادار از سوی رای‌دهندگان که بیشتر آنها در جریان اداره بنگاه خود با سیاست آشنا شده بودند به چشم آمد و به کسانی که به نهاد خصوصی احترام نگذاشتند رای ندادند. این باید درس عبرت باشد و تخریب‌کنندگان دنبال راه‌های ایجابی باشند تا راهای سلبی.