13 - 02 - 2017
تقویم تاریخ
روز استقلال «شیلی»
کشور جمهوری شیلی با ۷۵۶/۶۲۶ کیلومتر مربع مساحت در جنوب قاره آمریکای جنوبی و در همسایگی آرژانتین، بولیوی و پرو واقع شده است. جمعیت شیلی بیش از ۱۵ میلیون نفر که اکثریت مسیحی و عمدتا کاتولیک مذهبند. بیشتر سکنه ملیت اروپایی و دو رگه (سرخ و سفید) داشته و زبان رسمی آنها اسپانیایی است. پایتخت شیلی سانتیاگو و واحد پول آن پزوی شیلی است. از شهرهای مهم آن کنسپسیون، وینیادل مار، و والپا رایزو است. پیشبینی میشود جمعیت شیلی تا سال ۱۹/۵ ۲۰۲۵ میلیون نفر خواهد بود. شیلی ازقرن شانزدهم به تصرف اسپانیولیها درآمد و به صورت یک مستعمره کشاورزی شد و نه مستعمره معدنی. در این دوران شیلی جزو قلمرو نایب‌السلطنه اسپانیا در پرو بود. در سال ۱۷۸۸ شیلی تا حدودی از پرو مستقل شد. مبارزات مردمی بر ضد استعمار اسپانیا ادامه یافت تا اینکه در ۱۲ فوریه سال ۱۸۱۸ شیلی به استقلال کامل رسید و نوع حکومت خود را جمهوری اعلام نمود. روز ملی شیلی ۱۸ سپتامبر است.
پرتاب اولین سفینه تحقیقاتی به سیاره زهره
اولین تلاش برای رسیدن به زهره از سال ۱۹۶۱ آغاز شد و تا به امروز ۴۳ کاوشگر فضایی به قصد مهمانی راهی این سیاره شده‌اند. چهار ماموریت از ۴۳ ماموریت مورد اشاره اهدافی غیر از زهره داشته‌اند و تعدادی از آنها هیچ‌گاه به محبوب خود نرسیدند یا در کمال حسرت راهی مسیری اشتباه شدند. بی‌شک اتحاد جماهیر شوروی بیشترین تلاش را برای فتح زهره نمود و اولین کشوری بود که قادر به فرود آوردن زهره‌نشینی بر سطح این سیاره گردید. عکس‌هایی که از این ماموریت‌ها به دست آمده است اولین عکس از سطح سیاره‌ای غیر از زمین و تنها عکس‌هایی هستند که بشر از سطح زهره در اختیار دارد. اولین تلاش برای رسیدن به زهره توسط اتحاد جماهیر شوروی و در چهارم فوریه ۱۹۶۱ انجام شد. اسپوتنیک ۷ که سفینه‌ای ۵/۶ تنی بود طبق برنامه باید در مدار زهره به گونه‌ای قرار می‌گرفت که در نهایت منجر به برخورد سفینه با سطح زهره شود. محموله توسط راکت فضایی SL-6/A-2-e با موفقیت در مدار زمین قرار گرفت وبعد از یک دور گشتن به گرد زمین مرحله چهارم راکت که قرار بود انرژی لازم برای فرستادن اسپوتنیک ۷ به سمت زهره را ایجاد کند به واسطه مشکلی در سیستم استارت روشن نشد و اولین مهمان زهره برای همیشه در مدار زمین ماندگار شد. از آنجا که این سفینه بسیار بزرگ بود توسط رصدگران زمینی از ملیت‌های مختلف رؤیت شد و از این‌رو مسوولان شوروی مجبور شدند که شکست پروژه را در پوشش خبر امتحان یک مدارگرد بزرگ برای تست ماموریت‌های بین سیاره‌ای توجیه نمایند. دومین تلاش اتحاد جماهیر شوروی و همچنین دومین تلاش بشر برای رسیدن به سیاره زهره به عنوان اولین هدف سیاره‌ای در ۱۲ فوریه ۱۹۶۱ یعنی درست هشت روز بعد از تلاش ناموفق اسپوتنیک ۷ صورت پذیرفت. این کاوشگر روسی بدنه‌ای استوانه‌ای داشت که به گنبدی فلزی ختم می‌شد. ارتفاع کل سفینه دو متر و مجهز به دو صفحه خورشیدی برای تولید توان الکتریکی بود. کاووشگر Venera-1 مجهز به مغناطیس‌سنجی که در انتهای یک بوم دو متری نصب شده بود، دستگاه به دام‌اندازنده یونها، آشکارساز میکروشهاب‌سنگها و دستگاه‌اندازه‌گیر تابش کیهانی بود. این سفینه فاقد سیستم پیشرانش بود و کنترل دما توسط عایق‌های حرارتی صورت می‌گرفت. موتور مرحله چهارم موشک حامل در این مأموریت با موفقیت روشن شد و محموله ۶۴۳ کیلوگرمی در مسیر زهره قرار گرفت اما در ۱۹ فوریه یعنی هفت روز پس از تزریق کاووشگر در مدار و زمانی که ونرا-۱ در فاصله دو میلیون کیلومتری از زمین قرار داشت، ارتباط با سفینه قطع شد. در ۱۹ می همان سال سفینه از فاصله صدهزار کیلومتری ونوس گذر کرد و وارد مداری به دور خورشید شد.
لطفاً براي ارسال دیدگاه، ابتدا وارد حساب كاربري خود بشويد