تماشاگران بازیگر «شونزده» می‌شوند!

بازیگر نمایش «شونزده» که این روزها در خانه نمایش دا روی صحنه است، یادآور شد که تماشاگران این نمایش درگیر اجرا و به نوعی بازیگر نمایش می‌شوند. نمایش تعاملی «شونزده»، به نویسندگی جابر رمضانی و کارگردانی امیرمحمد کریمی، با تهیه‌کنندگی سجاد افشاریان در سالن شماره یک خانه نمایش دا روی صحنه رفته است. این اثر نمایشی با حمایت خانه نمایش دا اجرا می‌شود و بهزاد کریمی به‌عنوان بازیگر در این نمایش تعاملی حضور دارد. بهزاد کریمی بازیگر «شونزده» درباره این اثر نمایشی گفت: «شونزده» نمایشی مستند و تعاملی است که با حضور و مشارکت مخاطبان پیش می‌رود؛ این همان تعریفی بود که گروه کارگردانی این نمایش برای من گفتند و باعث شد که در این نمایش به‌عنوان مجری‌بازیگر حضور داشته باشم. من فکر می‌کنم این نوع همکاری، به‌ویژه با توجه به تجربه کمی که در تئاتر دارم، بسیار جذاب و از دید من موفقیت‌آمیز بود.» وی در ادامه به ویژگی‌های جذاب و متفاوت این نوع نمایش‌ها اشاره کرد و افزود: مخاطب با این اجرا ارتباط خوبی برقرار می‌کند. ورود به این نمایش برای تماشاگران احساس کنجکاوی به‌همراه می‌آورد، چراکه آنها مشتاق هستند، بدانند چه اتفاقی در حال وقوع است. این کنجکاوی باعث می‌شود که زمان از دستشان خارج‌ شده و کاملا در جو نمایش غرق شوند. این یکی از جذابیت‌های نمایش است. کریمی یادآور شد: در دنیای تئاترهای سنتی معمولا متن و دیالوگ‌ها از پیش آماده‌اند اما در این نوع نمایش‌ها که جنبه تعاملی دارند، فضا کاملا متفاوت است و همین تفاوت باعث می‌شود که مخاطب احساس تازگی و نوآوری کند. در اینجا، تماشاگران فعالانه‌تر درگیر اجرا هستند و شاید بتوان گفت مخاطبان بازیگر این نمایش می‌شوند و این ویژگی باعث تمایز این نمایش از دیگر آثار شده است. وی در مورد چالش‌های تئاتر تعاملی توضیح داد: این نوع نمایش‌ها به‌خودی‌خود می‌توانند هم جذاب و هم چالش‌برانگیز باشند. مخاطبان مختلف با واکنش‌ها و دیدگاه‌های متفاوت به تماشای نمایش می‌آیند و این به‌نوعی یک بازی با تماشاگران است. یکی از چالش‌های مهم، ایجاد ارتباط صمیمی با تماشاگر است. گاهی ممکن است حوصله برخی تماشاگران سر برود اما در نمایش‌های تعاملی این امکان وجود دارد که با تعامل بیشتر، آنها را درگیر کرد. البته این بستگی به خود تماشاگر دارد که بخواهد در این تعامل شرکت کند. تماشاگران به نحوی در این اجراها حضور دارند و انرژی خود را به نمایش منتقل می‌کنند و ما هم باید به‌نوعی این انرژی را به‌درستی مدیریت کنیم تا فضا به‌سمت هدف موردنظر حرکت کند. مهم این است که ارتباط بین بازیگر و مخاطب قطع نشود زیرا در غیراین صورت نمایش به‌شدت تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد. بازیگر «شونزده» به نحوه تعامل خود با تماشاگران اشاره کرد و گفت: تعامل با مخاطبان در این نوع اجراها بسیار زیاد است. هر چیزی که به نظر من جذاب بیاید، سعی می‌کنم از آن استفاده کنم. تماشاگران نیز همین‌طور هستند؛ گاهی یک حرف جذاب از یک مخاطب می‌تواند همه سالن را به فکر فرو ببرد یا بخنداند. این مساله کاملا غیرقابل‌پیش‌بینی است. برای من، این روش‌های تعامل بسیار جالب است زیرا هر تماشاگر واکنش متفاوتی دارد و این، خود به جذابیت نمایش می‌افزاید. البته این نوع اجراها با چالش‌هایی نیز روبه‌رو است چراکه گاهی ممکن است یکی از تماشاگران احساساتی شود و شرایط اجرا را به هم بریزد چون در تئاتر تعاملی، تماشاگر می‌تواند تاثیر زیادی بر روند اجرا بگذارد. این چالش‌ها ممکن است در هرلحظه پیش بیاید اما خوشبختانه تابه‌حال با مشکلات جدی مواجه نشده‌ایم. همه تماشاگرانی که در این نمایش حضور دارند، در چارچوب احترام و اخلاق با نمایش برخورد کرده‌اند.