تنها کار مثبت احمدی‌نژاد

محمد هدایتی- محمود احمدی‌نژاد یک بار دیگر خود را در صدر اخبار نشانده است، او تابِ از دست دادن توجهات را ندارد. از همان روز پایان ریاست جمهوری‌اش تمام تلاشش را کرد برای فراموش نشدن. نمی‌خواست به سرنوشت غالب روسای جمهورِ پیشین دچار شود؛ کسانی که با غریو و فریاد می‌آیند و در انزوا ناچار از سکوت می‌شوند. احمدی‌نژاد اما تفاوتی اساسی با روسای جمهور پیشین دارد. نه حمایت‌ حزبی، گروهی را پشت سر دارد و نه حمایت مردمی. او که زمانی «مردی خوانده می‌شد از جنس مردم» امروز تنها یارانی چون رحیم‌مشایی و بقایی را کنار خود می‌بیند که معلوم نیست در چند ماه آینده چه سرنوشتی پیدا خواهند کرد.احمدی‌نژاد اگرچه از دل اصولگرایی بر‌آمد اما در عمل نشان داد پایبندی چندانی به اصول ندارد. او و گروهش بیشترین نزدیکی را به آن چیزی دارند که ماکس وبر «احزاب قدرت‌طلب» می‌خواند؛ احزابی که تعهدات قوی اخلاقی و اهداف معین ندارند. آنها صرفا برنامه سیاسی‌شان را با آن چیزی هماهنگ می‌کنند که به نظر می‌رسد بیشتر خوشایند هوس‌های رای‌دهندگان است. چرخش مواضع‌شان بسیار است و بر بنیانی محکم تکیه ندارند. خلاصه تنها قدرت برای آنها مهم است و بس. همین پراکندگی و نداشتن اصول و برنامه مشخص است که باعث شد این همه اظهارات و رفتارهای متناقض از این گروه سر بزند و احمدی‌نژاد امروز همه حامیانش را از دست بدهد، کسانی که تا دیروز او را معجزه هزاره سوم می‌خواندند و امروز در اعلام برائت از او تعجیل دارند.برخی در این ماه‌ها منتظر بودند که احمدی‌نژاد چیزی بگوید، کار غیر‌مترقبه‌ای انجام دهد، چیزی چالش‌برانگیز که نظم مستقر را به مخاطره بیندازد. احمدی‌نژاد عاشق این تصویر است، این همان چیزی است که خواسته از خود بسازد؛ مردی غیر‌مترقبه با کارهایی عجیب. کسی که انتظار هر کاری از او می‌رود. این تصویر در مواقع بحرانی می‌تواند به کارش بیاید، به عنوان کسی که می‌آید و با کنار زدن محافظه‌کاری و رویه‌های سیاسی موجود، از چیزی متفاوت صحبت می‌کند. روند جدید احمدی‌نژاد محافظه‌کاران را نگران ساخته است، معلوم نیست تا کی تحمل می‌شود. احمدی‌نژاد‌ اما پشتوانه اجتماعی ندارد که اگر داشت با این حرف‌ها می‌توانست جریان جدیدی بسازد.خیلی‌ها در این سال‌ها به نکوهش از احمدی‌نژاد پرداخته‌اند. کیست که نداند در آن هشت سال چه بر سر این مملکت رفت. مساله صرفا اقتصادی یا حتی سیاسی نیست؛ چیزی اساسی‌تر فرو ریخت. با این حال در یک نکته تردیدی نیست. احمدی‌نژاد برای قدرتِ نهاد ریاست‌جمهوری جنگید و در مقابل کسانی که سودای تشریفاتی کردن آن را داشتند ایستاد و حداقل به این خاطر قابل ستایش است.
hedayati.mohammad@yahoo.com