تهران جای خواب ندارد

شیدا ملکی- تهران با همه زیبایی‌ها و آلودگی‌هایش کمتر جایی برای نشستن و ساعتی استراحت کردن (آن هم بدون پرداخت هزینه) دارد. سخن از پارک‌های بزرگ و بوستان‌های کوچک نیست، سخن از مبلمان شهری است که بی‌تعارف فراموش شده است. به هر روی چیدمان یک شهر نیازمند چند باغ و درخت است که اگر اینها هم از شهروندان دریغ شود دیگر راهی نیست برای نفس کشیدن. این در حالی است که تهران نیازی جدی به مبلمان شهری و مکان‌یابی درست برای چیدمان آن دارد. نیمکت‌هایی ساده به همراه جانمایی صحیح که حاصل کاربری آن آرامش و خالی شدن شهروندان از تنش‌های روزانه است. اما در شرایطی که سال‌هاست تهران دیگر رنگ آبنماهای شهری را ندیده است، چگونه می‌توان مبلمان شهری و حتی استراحتگاه‌های مناسب را تصور کرد!پیش از این در همین ستون درگیری چند شهروند در صف تاکسی به دلیل سیگار کشیدن انعکاس پیدا کرد، حال آنکه اگر اتاق‌های سیگار در مناطق پرتردد شهری پیش‌بینی شود چنین چالش‌هایی به مرور زمان کاهشی بسیار جدی پیدا خواهد کرد. تدارک امکانات شهری مناسب و حتی رایگان نه‌تنها سطح شهر را از وجود برخی نازیبایی‌ها پاک می‌کند بلکه در میان‌مدت از آمار نزاع‌های خیابانی نیز خواهد کاست. با توجه به این موضوع که آمار جمعیت روزانه تهران نسبت به شب دو میلیون نفر بیشتر است، باید تمهیدات مناسب برای استراحت شهروندان در طول روز از سوی مدیران شهری اندیشیده شود. این درحالی است که حتی در طول خیابان‌های اصلی شهر مبلمان شهری مناسب جاگذاری نشده است. حاصل این بی‌توجهی افزایش میزان خستگی شهروندان در طول روز (مخصوصا افراد مسن) است. این میزان از خستگی گاهی منجر به بالا رفتن استرس و فشار عصبی و عواقب بعدی آن خواهد شد. ترافیک و صدای بوق ماشین‌ها از یک سو و گرمای تابستان و کلافگی از سویی دیگر خستگی شهروندان را چندین برابر می‌کند. در این بین اما هستند شهروندانی که بی‌توجه به نبود مبلمان شهری به دنبال راهکاری برای دمی استراحت هستند. استراحتی که اگر از آن غافل شوند، امکان به وجود آمدن مشکلی جدی برایشان کم نیست. برای مثال افرادی که دچار بیماری حمله خواب می‌شوند هیچ راهکاری در زندگی شهری تهران ندارند، مگر خوابیدن کنار خیابان. این‌گونه ناگهانی و آرام کنار خیابان خوابیدن، موضوعی متفاوت با زندگی کارتن‌خواب‌هایی است که بخشی از زخم‌ها و آسیب‌های شهری هستند. چنین خواب آرامی در مرکز شلوغی‌های شهر حاصل بی‌توجهی مدیران شهری به مبلمان شهری مناسب و همچنین ساخت استراحتگاهی رایگان برای شهروندان است.
sheidamaleki.journalist@gmail.com