توفیق اجباری 

تدابیر مختلفی برای مدیریت ارزی کشور در نظر گرفته شده است. از جمله این تدابیر ممنوعیت واردات در ازای صادرات بوده است علاوه بر این آنچه در مورد عدم پرداخت ارز مسافرتی در نظر گرفته شد، گوشه دیگری از این تدابیر را به تصویر می‌کشد.

همه این اقدامات برای آن است که در دوران سختگیری‌ها، درآمدهای ارزی کشور مدیریت و از آن به بهترین نحو استفاده شود. اما همه این اقدامات مادامی که تدابیر مشخصی برای تحصیل ارز تمهید نشود چندان موثر نخواهد بود. اگر این اقدامات در کوتاه‌مدت می‌تواند به مثابه مسکنی اقتصاد کشور را از پیچ‌و‌خم‌ها عبور دهد اما اقدام درمانی در مقابل این تحولات چه خواهد بود. به نظر می‌رسد راهکار عمده و مهم برای کمک به بخش‌خصوصی برای بهبود فعالیت‌های اقتصادی و مشارکت هرچه گسترده‌تر در امور اقتصادی و نیز افزایش سهم فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی در تولید ثروت باشد.

آنچه هم‌اکنون بر کشورمان تحمیل شده شاید به مثابه توفیق اجباری باشد که مجموعه حکومت به جای سوء‌ظن و افزایش تنش‌ها بیشتر به فعالان اقتصادی خصوصی اعتماد کند و رهبران ارشد حکومت نیز با اراده‌ای محکم‌تر به حمایت از این بخش بپردازند. اگر این توفیق اجباری از دست برود معلوم نیست که چه موقع و با چه مکانیسمی دوباره این امکان پدید خواهد آمد.