تولید ۵۰۰‌میلیون تنی فولاد تا ۲۰۴۷

معدن ۲۴- نخست‌وزیر هند از صنعت فولاد داخلی این کشور خواست به دنبال راهکارهایی برای جایگزینی زغال‌سنگ کک، یکی از مواد اولیه مهم در تولید فولاد باشند و وابستگی به واردات را کاهش دهند.
نارندرا مودی اعلام کرد که امنیت مواد اولیه یکی از دغدغه‌های اصلی صنعت فولاد است و تاثیر واردات زغال‌سنگ کک بر هزینه‌ها و اقتصاد هند نیازمند یافتن جایگزین‌هایی نظیر استفاده از روش تولید فولاد مبتنی بر آهن احیای مستقیم (DRI) و گازسازی زغال‌سنگ است که می‌تواند منابع داخلی زغال‌سنگ را به شکل بهتری بهره‌برداری کند.
وی توضیح داد که هند به طرز قابل‌توجهی وابسته به واردات زغال‌سنگ کک است زیرا منابع داخلی این ماده از کیفیت مناسب برخوردار نیستند و تنها در مقادیر کم برای ترکیب استفاده می‌شوند. نخست‌وزیر همچنین به چالش‌های دیگری نظیر وابستگی به واردات نیکل و منگنز اشاره و بر ضرورت تقویت همکاری‌های جهانی، تامین زنجیره‌های عرضه و ارتقای فناوری توسط صنعت داخلی برای دستیابی به راه‌حل‌های سریع‌تر تاکید کرد.
مودی اهداف بلندمدت صنعت فولاد را کاهش واردات به صفر و دستیابی به صادرات خالص عنوان کرد. وی بیان کرد که این اهداف زمانی محقق خواهند شد که صنعت آماده پذیرش «فرآیندهای جدید، درجات جدید و مقیاس‌های جدید» باشد و برای دستیابی به ظرفیت ۵۰۰‌میلیون تن فولاد تا سال۲۰۴۷ تلاش کند.
به گفته وی، مصرف سرانه فولاد در هند در حال حاضر حدود ۹۸کیلوگرم است و پیش‌بینی می‌شود تا سال۲۰۳۰ به ۱۶۰کیلوگرم افزایش یابد که نشان از رشد زیرساخت‌ها و اقتصاد کشور دارد، همچنین دولت استفاده از فولاد ساخت هند را برای پروژه‌های دولتی الزامی کرده است؛ اقدامی که مصرف بالای فولاد در ساخت‌وساز و زیرساخت‌ها را به ابتکارات دولتی مرتبط می‌کند.
مودی به برنامه‌ها و اقدامات متعدد دولت که همچنان از بخش فولاد حمایت خواهند کرد، اشاره کرد؛ از جمله طرح PM Gati Shakti برای یکپارچه‌سازی خدمات عمومی و انواع حمل‌ونقل، خط‌مشی ملی زیرساختی (NIP) به ارزش 3/1تریلیون دلار که شهرها را به شهرهای هوشمند تبدیل می‌کند و توسعه پروژه‌های عظیم مثل جاده‌ها، راه‌آهن، فرودگاه‌ها، بنادر و خطوط لوله را سرعت می‌بخشد.
مودی تاکید کرد که طرح حمایت از تولید داخلی (PLI) در بخش فولاد تولید فولادهای باکیفیت برای بخش‌های دفاعی و استراتژیک را تقویت کرده است؛ بخش‌هایی که پیشتر به طور قابل‌ملاحظه‌ای وابسته به واردات بودند.