تیمی کوچک در جمع بزرگان جزیره

هادرزفیلد که به تازگی به لیگ برتر انگلیس صعود کرده، توانست در دیدار شنبه گذشته منچستریونایتد را با نتیجه دو بر یک شکست دهد. برای کسانی که دل‌شان برای بازی‌های جام حذفی تنگ شده، جامی که گاهی در آن تیم‌های بزرگ با بازیکنان مطرح مقابل ضعیف‎ترها کاری از پیش نمی‎برند و شکست می‌خورند، یک مسابقه از لیگ برتر خاطره‌ها را زنده کرد؛ بازی‌ هادرزفیلد و منچستریونایتد که در آن هادرزفیلد به برد دو بر یک رسید، همه را شوکه کرد. درست است که این بازی در لیگ برتر انجام شد اما هادرزفیلد تیمی است که به تازگی از چمپیونشیپ به لیگ برتر صعود کرده و توانسته یکی از بزرگانی شود که تیم‌ها به سختی از پس آن برمی‎آیند. این تیم در دیدار شنبه گذشته از زمانی که سوت آغاز بازی زده شده، حملاتی انجام داد که بوی خون می‎داد، پاس‌ها همه رو به جلو بود و بازیکنان بدون ترس از نام بزرگ منچستریونایتد و مورینیو بازی می‌کردند. این تیم کوچک که حالا یکی از بزرگان است، کاری کرد که مورینیو در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی بازیکنانش را سرزنش کند. بازی بزرگ بعد این تیم در آنفیلد است و یورگن کلوپ از همین حالا برای رو‌به‌رو شدن با این تیم ترس دارد؛ محک جدی دیگری برای‌ هادرزفیلد و دیداری که سرمربی آلمانی شدیدا درباره‎اش نگران خواهد بود.
تحقق یک رویا در لیگ جزیره
در همین راستا حمیدرضا صدر در یادداشتی به شکست غیرمنتظره منچستریونایتد از‌ هادرزفیلد پرداخته؛ به سقوط مورینیو بزرگ برابر واگنر کوچک که در ادامه آمده است.
قرار نبود نوار پیروزی‌های منچستریونایتد پاره شود، آن هم توسط ‌هادرزفیلد.
برابر مهمان ناخوانده لیگ برتر. همان باشگاهی که ۴۵ سال را در لیگ‌های دو، سه و چهار پرسه زده و سرانجام در ۲۰۱۷ راهی لیگ برتر شده.
برابر همان باشگاهی که عصر طلایی‌اش را یک دهه پیش از آغاز جنگ جهانی دوم رقم زده. باشگاهی که در ۱۹۲۶ نخستین باشگاه انگلیسی شد که سه بار پیاپی عنوان قهرمانی لیگ را به چنگ آورد. باشگاهی که دو قهرمانی اول به رهبری هربرت چاپمن به چنگ آورد، مربی افسانه‌ای که در آرسنال تاریخ فوتبال را ورق زد. باشگاهی که در دهه ۵۰ بیل شنکلی سکانش را در دست داشت و دنیس لاو در خط حمله‌اش بازی کرد. دنیس لاو که هم پیراهن‌ هادرزفیلد را پوشید و هم منچستریونایتد را و طی سقوط دو بر یک یونایتد در زمین‌ هادرزفیلد روی سکوها نشسته بود.
قرار نبود دیوید واگنر آلمانی برابر ژوزه مورینیو پیروز شود. واگنر که تا آستانه پیوستن به تیم مربیگری یورگن کلوپ پیش رفته بود، از روی نیمکت تیم دوم بورسیا دورتموند راهی‌ هادرزفیلد شد تا راه‌راه‌آبی‌سپید‌پوش‌ها پس از بیش از نیم قرن از ۱۹۵۲، برابر یونایتد پیروز شوند.
مردان‌ هادرزفیلد طی هفت بازی آخرشان فقط یک گل زده بودند. هفته پیش دو گل از سوانسی دریافت کرده بودند و پیش از آن چهار گل از تاتنهام. آنها یک ماه اخیر را با چهار شکست و سه تساوی بدون پیروزی سپری کرده بودند برخلاف یونایتد که طی هشت بازی لیگ فقط دو گل خورده بود. سرخپوش‌ها اینجا هم تا دقیقه ۲۳ تیم برتر بودند همان زمانی که ناگهان ورق برگشت که وارونه شد. فیل جونز با آن تکل غیرضروری‌اش مصدوم شد تا دریابیم در قلب دفاع چه اهمیتی برای یونایتد داشته. جونز خارج شد و ویکتور لیندلاف جایش را گرفت و دروازه د خیا سه دقیقه بعد باز شد و سه دقیقه بعدتر دوباره فرو ریخت. لیندلف سه دقیقه مصیبت‌بار از ۲۸ تا ۳۳ را فراموش نخواهد کرد؛ جایی که دریافتیم چرا مورینیو تمایلی به استفاده از مدافع ۳۱ میلیونی سوئدی‌اش نداشته. لیندلاف طی به ثمر رسیدن گل اول برابر حرکات تام اینس سرگیجه گرفت تا آرون موی طی آن ضد‌حمله برق‌آسا دروازه را باز کند. او سه دقیقه بعد توپ بسیار ساده ارسال‌شده توسط دروازه‌بان‌ هادرزفیلد را که روی سرش فرود آمده بود نه دفع کرد و نه مسیرش را تغییر داد. توپ به سوی دروازه رفت و این بار لورن دیپواتره، د خیا را مغلوب کرد.
یونایتد دو گل پیاپی دریافت کرد اما مورینیو نزدیک به یک ساعت برای جبران کمدی اشتباهات فرصت داشت. او بین دو نیمه به دو تعویض روی آورد. مارکوس راشفورد که جای میخیتاریان را گرفته بود، ۱۲ دقیقه به پایان با سر دروازه‌ هادرزفیلد را باز کرد اما سرخپوش‌ها با وجود ۸۰ درصد در اختیار داشتن توپ مغلوب شدند، مغلوب راه‌راه‌پوش‌های آبی و سپیدی که بی‌ترحم جنگیدند و از ته دل به پیروزی چنگ زدند. وقتی مورینیو طی جمع‌بندی‌اش جمله «تیمی که بیشتر پی پیروزی بود، آن را به چنگ آورد» را بر زبان آورد، نیشی به مردانش زد؛ مردانی که در قواره خودشان بازی نکردند. نمانیا ماتیچ بدترین بازی‌اش با پیراهن سرخ را انجام داد و اهمال خوان ماتا بود که زمینه‌ساز به ثمر رسیدن گل اول‌ هادرزفیلد شد.
سقوط یونایتد زمانی فرا رسید که مذاکرات مورینیو و باشگاه برای تمدید قرارداد به جایی نرسیده است. زمانی که منچسترسیتی باز هم پیروز شده و فاصله‌اش با یونایتد را به پنج امتیاز با ۱۰ گل زده بیشتر، افزایش داده؛ زمانی که خرده‌گیران قرعه آسان آغاز فصل یونایتد را به رخ کشیده‌اند. اینکه مورینیو و مردانش از صف حریفان بزرگش فقط برابر لیورپول به میدان رفته و در آن دیدار هم به تساوی قناعت کرده. اینکه یونایتد برابر بنفیکا هم برای پیروزی با یک گل انتظار کشیده و انتظار. اینکه تاتنهام و چلسی می‌توانند یونایتد را پایین بکشند.