جبران زیان از جیب مردم

«جهان صنعت»- مردم از جایگاه‌های عرضه بنزین ناراضی هستند و جایگاهداران از دولت. سال‌هاست که موضوع بنزین‌های بی‌کیفیت یا وجود هوا در مخازن جایگاه‌های بنزین موجب اعتراض مردم شده اما هر بار که موضوع رسانه‌ای می‌شود، هم مقامات شرکت پالایش و پخش و هم جایگاهداران اطمینان می‌دهند که این موضوع صحت ندارد.
دیروز در روزنامه «جهان‌صنعت» با استناد به گزارش‌های مردمی به این موضوع پرداختیم. حالا در تازه‌ترین خبر یک عضو هیات‌مدیره کانون سراسری جایگاهداران سوخت گفته که جایگاه‌های سوخت زیان‌ده هستند. موضوعی که البته پیش از این هم اعلام شده بود، اما حالا که گزارش‌ها را کنار هم قرار می‌دهیم، می‌توان درک کرد که آنچه تحت عنوان هوا یا ناخالصی در بنزین از سوی برخی جایگاه‌ها عرضه می‌شود، شاید ناشی از زیان‌ده بودن آنهاست.
به گفته سلمان نوری عضو هیات‌مدیره کانون سراسری جایگاهداران، حدود ۲۰۰ جایگاه سوخت زیان‌ده با بودجه شرکت پخش فرآورده‌های نفتی سرپا نگه داشته شده‌اند.او گفته است: حق‌العمل جایگاهداران سوخت پاسخگوی هزینه‌های آنان نیست و برخی از جایگاه‌ها در آستانه ورشکستگی قرار گرفته‌اند؛ این حق‌العمل به صورت تکلیفی و دستوری از سوی دولت مشخص می‌شود و حدود ۵۰ درصد جایگاهداران در اثر این مساله، دچار مشکل شده‌اند.
به گفته وی اقلام به کار رفته در جایگاه‌ها دچار جهش‌های قیمتی شده‌اند؛ به عنوان مثال، یک نازل در سال ۹۷، ۴۰ هزار تومان بوده و اکنون، یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است. کارمزد هر لیتر بنزین، ۱۵۷ تومان و هر لیتر گازوئیل، ۹۳ تومان است و مالیات بر ارزش افزوده و هزینه تبخیر بنزین را هم درون همین عدد گنجانده‌اند.
عضو هیات‌مدیره کانون سراسری جایگاهداران به باشگاه خبرنگاران توضیح داده است: مشکلاتی مثل تبخیر بیش از حد استاندارد بنزین و گازوئیل که منجر به کسری فرآورده در مخازن جایگاه‌ها می‌شود و همچنین نداشتن گازوئیل به مدت ۲۴ ساعت برای توزیع، از جمله دلایل ضرر کردن جایگاهداران است.
به گفته وی تبخیر بنزین از زمانی که اولین بار انگلیسی‌ها پمپ‌های بنزین را در ایران راه‌اندازی کردند، ۴۷ لیتر به ازای ۱۰ هزار لیتر بنزین بوده و تغییری نداشته؛ حالا با آغاز طرح کهاب هم، همین عدد را در نظر گرفته‌اند. فکر می‌کنم طرح کهاب فقط یک تبلیغ است؛ هزینه میزان برق مصرف تجهیزات طرح کهاب، خیلی بالاتر از تبخیر شدن بنزین است.
عضو هیات‌مدیره کانون سراسری جایگاهداران سوخت گفت: نصب تجهیزات طرح کهاب بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان برای جایگاهداران هزینه دارد؛ اما عمر مفید آن فقط ۱۰ سال است. یعنی هر جایگاهدار، باید ماهیانه ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان کنار بگذارد تا در ۱۰ سال آینده بتواند تجهیزات جدید را خریداری کند.
او همچنین گفت: جایگاهداران تمام گازوئیلی را که شرکت پخش فرآورده‌های نفتی به آنها تحویل می‌دهد، عرضه می‌کنند، اما باز هم نمی‌توانند ۲۴ ساعته فعالیت کنند، زیرا گازوئیل کافی ندارند. اکثر جایگاه‌ها بعد از سه تا چهار ساعت کار، دیگر گازوئیلی ندارند که بفروشند.
طبق آمار کانون جایگاهداران سوخت کشور، بیش از ۲۰۰ جایگاه سوخت به حالتی رسیده‌اند که شرکت پخش فرآورده‌های نفتی از بودجه خودش برای جلوگیری از ورشکستگی آنها، ماهیانه ۳۱ میلیون تومان را به عنوان هزینه ترمیمی در نظر گرفته است. در سراسر کشور، حدود چهار هزار و ۲۰۰ جایگاه بنزین و نفتِ گاز (گازوئیل) و حدود ۲ هزار و ۸۰۰ جایگاه سی‌ان‌جی وجود دارد.