جداسازی مرگبار «سایر سطوح»

محمد‌صادق جنان‌صفت
نهاد دولت در ایران – جدا از اینکه کدام گرایش سیاسی را دارد و از کدام جناح سیاسی است- در غیاب نیروی کافی نهادهای مدنی برای خود حقوقی تعریف کرده که در ذات آن حقوق باید تردید کرد. به‌طور مثال دولت این حق را برای خود قائل است که بازنشستگان کارگری ایران را به دو گروه «حداقل‌بگیران» و «سایر سطوح» تقسیم کرده و براین اساس که هیچ پایه حقوقی و عقلی ندارد میزان افزایش مستمری سالانه را دوگانه کند. این جداسازی دولت ساخته که در اسفند‌ماه پارسال درباره مزد کارگران نیز اعمال شد گروه بزرگی از مستمری‌بگیران را در وضعیت بدتری قرار می‌دهد. دولت سیزدهم انگار با کسانی که ناگزیر بوده و هستند، با فروش نیروی کار برای اداره زندگی خود و داشتن زندگی آبرومند سر لج دارد. مدیران دولت و نیز مدیر برگزیده سازمان تامین‌اجتماعی حق ندارند تصمیمی بگیرند که شهروندان را در موقعیت بدتری نسبت به یک‌سال پیش قرار دهند. این تصمیم دولت که افزایش مستمری بازنشستگان حداقل‌بگیر را ۱۰درصد کمتر از نرخ تورم رسمی پارسال مستمری بازنشستگان و سایر سطوح را تنها برابر با نیمی از تورم سال گذشته افزایش داده تصمیمی مرگبار برای بازنشستگان کارگری است.
دولت باید بتواند برای این رفتار
عجیب و غریب خود استدلال کارشناسانه‌، علمی و برپایه عقل و منطق داشته باشد و حق ندارد برای افزایش منافع خود به زیان میلیون‌ها بازنشسته کارگری تصمیم سخت بگیرد. این نوشته ضمن اینکه از دولت و سازمان تامین‌اجتماعی گلایه دارد که براساس کدام حق افزایش مستمری بازنشستگان را زیر نرخ تورمی قرار داده‌اند که خودشان آن را فراهم کرده‌اند، می‌پرسد مبنای عقلی این رفتار چیست؟
نهاد دولت برای این تاسیس نشده است که برای نگهداری وزن سنگین خود و پرداخت هزینه یاران و هم‌اندیشان خود پایش را بردوش نحیف بازنشستگان مستمری‌بگیر قرار دهد‌. دولت نباید برای دست‌ها و پاهای دراز خود و برای اینکه به نهادهایی که معلوم نیست فلسفه وجودی و بزرگ‌تر شدن آنها چیست از گلوی مستمری‌بگیران لقمه بگیرد. مگر مستمری‌بگیرانی که با عنوان دولت ساخته «سایر سطوح» از دیگر مستمری‌بگیران جدا می‌شوند در دوره کاری خود حق بیمه بیشتری پرداخت نکرده‌اند؟ مگر نرخ تورم ۴۵درصدی پارسال سفره آنها را کوچک‌تر نکرده است؟ دولت برای این تاسیس شده است که برای شهروندان رفاه و آرامش و آسایش فراهم کند نه اینکه برای پرداخت هزینه‌هایی که اثر وجودی آنها درجامعه ناآشکار است سفره کارگران و بازنشستگان را کوچک کند. به این بازی مرگبار- تکه-تکه کردن مستمری‌بگیران به «سایر سطوح» و «حداقل‌بگیران» پایان دهید.